Απαντήσεις... σε επίκαιρα ερωτήματα: "Δεν αντέχεις άλλο αυτή τη δουλειά;"

Αλήθεια πόσες φορές έρχεστε αντιμέτωποι με αυτή την ερώτηση καθημερινά;

"Εργάζομαι κάπου που πραγματικά μισώ... Μισώ τη δουλειά που κάνω, το περιβάλλον, τους ανθρώπους που με διοικούν... προσπαθώ να δω το καλό, αλλά με τόσο αρνητισμό γύρω μου δυσκολεύομαι να βρω το δρόμο για μία καλύτερη δουλειά... Τι πρέπει να κάνω λοιπόν για να ελευθερωθώ από τα δεσμά αυτά του αρνητικού πειβάλλοντος και να ζήσω αυτό που επιθυμώ;"

Μπορεί να έρχεστε αντιμέτωποι πολές φορές με την ίδια ερώτηση.... αλλά ο Αινστάιν επιτυχημένα ανέφερε πως "ο ίδιος νους που δημιούργησε το πρόβλημα δε μπορεί να δώσει και τη λύση...". Που σημαίνει πως κάποιος άλλος νους... κάποια άλλη νόηση και κατανόησή της, θα φέρει τη λύση! 

Όταν λοιπόν αισθανόμαστε "κολλημένοι" ανάμεσα σε αυτό που είμαστε και σε αυτό που θα θέλαμε να είμαστε (διαφορετικό περιβάλλον εργασίας) τότε αυτό που μένει να κάνουμε είναι να αναγνωρίσουμε πως είμαστε ακόμη σε φάση εκμάθησης. Μέρος του χτισίματος της γέφυρας, του γεφυρώματος ανάμεσα στο τώρα και το τότε, είναι να θέσουμε τον εαυτό μας σε πορεία επιτυχίας προς το μέλλον. 

Αν η δουλειά που μισείς πληρώνει τους λογαριασμούς σου και μπορεί να χρηματοδοτήσει το μέλλον σου υλικά και πνευματικά ( γιατί μπορεί να πληρώνει τις βάσεις που θέτεις για μία νέα δουλειά, είτε είναι απόκτηση τίτλων, επιχείρησης, είτε είναι εμπειρία, χαρίσματα, όπως η υπομονή, η γνώση, η βιωματική εμπειρία) τοτε μπορείς να δεις τη δουλειά αυτή με περισσότερη ευγνωμοσύνη και εκτίμηση, γιατί σου δίνει το κίνητρο της επιδίωξης ενός καλύτερου μέλλοντος. 

Εξάλλου η δυσκολία αποτελεί σίγουρα λόγο για να κινητοποιήσεις το μέλλον σου προς μία διαφορετική πορεία, που το τέλμα της καθημερινότητας δε θα σε ωθούσε να το επιδιώξεις. Μην εύχεσαι να είναι εύκολα, αναφέρει ένας μεγάλος δάσκαλος, να εύχεσαι να είσαι εσύ καλύτερος...ανώτερος. Τα εύκολα δε σου δίνουν μαθήματα... Αν σκέφτεσαι λοιπόν πως η δουλειά, σου χρηματοδοτεί το μέλλον σου θα βρεις λίγη υπομονή και συμπάθεια σε αυτό που κάνεις... 

Επίσης να γνωρίζεις πως υπάρχει λόγος και χρόνος για το κάθε τι. Μπορεί να σκέφτεσαι πως θα έπρεπε να είσαι σε μία καλύτερη δουλειά, σε κάποιο άλλο χώρο, αλλά για σκέψου πως μπορεί να προετοιμάζεσαι για κάτι καλύτερο που ακόμη είσαι πολύ μικρός για να το δεις και θα σου δοθεί όταν είσαι πραγματικά αρκετά έτοιμος! 

Η πιο σωστή απάντηση στο καλύτερο που περιμένεις να έρθει, είναι μόνο η ευγνωμοσύνη στο παρόν. Η αγνωμοσύνη και το αρνητικό συναίσθημα αποτελούν σπόρους που μόνο κακή σοδειά μπορούν να φέρουν. 

Εμπιστέψου το μέλλον και σκέψου πως μόνο καλό χτίζεται μέσα από τα συναισθήματα που σπέρνεις σήμερα! Πίστεψε πως είσαι εκεί που θα πρέπει να βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή και έτσι το "πρέπει" της δουλειάς, γίνεται "επιλέγω".

Εκτιμώντας τις δυνατότητες των σκέψεών σου,

γιατί αυτές σε έφεραν εδώ και αυτές θα σε οδηγήσουν εκεί που σκέφτεσαι...

Ξένια Γιαννάκη

Oι στιγμές χαράς που μοιράστηκα με την αγαπημένη μου φίλη Αλεξία Αλεξιάδου στην εκπομπή "Πρωταθλητής ζωής"

Η ζωή μας είναι στιγμές... όμορφες! Όταν φεύγουμε από τη ζωή την αισθανόμαστε σαν κάτι όμορφο αλλά λίγο... που δε το ζήσαμε τόσο όσο θα θέλαμε... τόσο όσο μπορούσαμε...
Ένα μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας μόνο μπορεί να προκύψει από τη γνωριμία μου με την αγαπημένη Αλεξία Αλεξιάδου...
Ένας άνθρωπος που μέσα από τη μαγειρική της, προσέγγισε την αγάπη για τη ζωή. Από εκεί μπορούσε να δώσει μόνο χαρά σε αγαπημένα πρόσωπα... το κατάφερε με το παραπάνω!
Συνδεθήκαμε μέσα από το έργο της LIFESHARE και μέρος του έργου μοιραστήκαμε στην εκπομπή:

.... http://focuswebtv.gr/ekpompes/enimerotikes/protathlitis-zois/episode/381.html#.VFEwYOc3iCQ

Υποστήριξε τη μοναδικότητά σου με το να είσαι ο εαυτός σου ... γιατί όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι...”

Το “ανικανοποίητο” στη ζωή μας και ειδικά στις μέρες μας έχει τη μορφή πανδημίας... Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι, να αλλάξουμε για κάποιον άλλο, να μιμηθούμε κάποιον άλλο... για να μπορέσουμε να ζήσουμε καλύτερα, να επιτύχουμε στην ευτυχία που μας ξεφεύγει συνεχώς, να μοιάσουμε στο γείτονα, τον κολλητό μας, τη μαμά μας, το μπαμπά μας, τον πρωταγωνιστή, τον επιχειρηματία, τον εισοδηματία, τον τυχερό....... που τα κατάφεραν και κυνηγάμε έτσι το πρότυπο μίας ζωής κάποιου άλλου, χάνοντας χρόνο σε κάτι που εξ αρχής δεν είναι “εμείς”! Δεν ήρθαμε στη ζωή για να μοιάσουμε σε κάποιον, αλλά για να αξιοπιήσουμε το τάλαντό μας, αυτό που ο καθένας φέρει μέσα του με τη γέννησή του και είναι μοναδικό, όπως η πνοή, η ψυχή, που εμφύσησε μέσα μας ο Δημιουργός. Δε μπορείς ν΄ανασάνεις για άλλον, όπως και ο άλλος δε μπορεί να το κάνει αυτό για σένα! Δε μπορεί κανείς να σε κάνεις να δεις μέσα σου αυτό που εσύ δε βλέπεις ή δεν αποδέχεσαι πως έχεις. Το μόνο που μπορείς να κάνεις για τον άλλο, είναι να του δείξεις τον τρόπο, το δρόμο, τη μοναδικότητά σου που όταν κρίνει πως σε οδηγεί κάπου τότε θα το θαυμάσει και θα σε υποστηρίξει λέγοντάς σου πως: “είσαι μοναδικός πραγματικά” και ίσως τότε να ψάξει και για τη δική του μοναδικότητα! Αν όμως αυτό δεν μπορείς να το υποστηρίξεις εσύ για σένα, τη μοναδικότητά σου εννοώ, τότε πως θα μπορέσεις να ζήσεις στην αλήθεια της ζωής σου;
Ξεκίνα να ζεις. Πως;
1.Αποδεχόμενος τη μοναδικότητά σου
Είσαι ένας και μοναδικός! Όπως κανένας κόκκος άμμου δε μοιάζει με κανέναν άλλο από τους άπειρους που υπάρχουν στον πλανήτη μας, έτσι κι εσύ είσαι ένας και μοναδικός. Δεν πρόκειται να περπατήσει στη γη κανένας σαν εσένα, που να φέρει το όνομά σου και να έχει αυτά τα μάτια, αυτά τα μαλλιά, αυτή τη φωνή, αυτό το χαρακτήρα, αυτή την αξία, αυτά τα χαρίσματα. Γνώρισε αυτό το μοναδικό που φέρεις και θα αναγνωρίζεις τον εαυτό, που οφείλεις να ξέρεις πως έχεις.
2. Μάθε ποια είναι τα χαρακτηριστικά σου
Όταν παίρνεις ένα καινούριο αυτοκίνητο, παιχνίδι, εργαλείο, μηχάνημα... δεν αναζητάς τις οδηγίες; Δεν αναζητάς το εγχειρίδιο για να μάθεις πως δουλεύει; Έτσι γίνεται και με μας! Μόνο που εμείς το εγχειρίδιο το φέρουμε μέσα μας και πρέπει μεγαλώνοντας να θυμηθούμε πως το κουβαλάμε και πως κανείς άλλος δεν ξέρει το πως λειτουργούμε λόγω της μοναδικότητάς μας παρά μόνο εμείς. Έτσι καθε φορά που ακούμε τους άλλους χωρίς να γνωρίζουμε εμάς και πιθανόν ακούγοντας κάποιους που ίσως να έχουν ξεχάσει πως φέρουν εγχειρίδιο λειτουργίας και κάτι νοιώθουμε πως κάτι δε μας πάει καλά, δε φταίει το λειτουργικό μας αλλά οι ιοί που το μολύνουν. Αν όμως σκύψουμε βαθιά μέσα μας και αναγνωρίσουμε την προέλευσή μας και πως λειτουργούμε, θα βρούμε και το πως “δουλεύουμε”. Κανείς δεν έχει τις απαντήσεις για σένα... όλοι τις ψάχνουν. Απλά εμείς οφείλουμε ν΄ανακαλύψυμε πως λειτουργούμε και ποιος είναι ο προορισμός μας και πολλές φορές αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τον άλλο... βλέποντας και αξιολογώντας αν έχει ανακαλύψει το εγχειρίδιο, αν ξέρει πως το έχει ή αν βαδίζει σύμφωνα με το εγχειρίδιο άλλων. Στη ζωή όμως σκονάκι δε μπορείς να κάνεις... γιατί στο τέλος θα αξιολογηθείς για τη δική σου ζωή και όχι για των άλλων και τότε τι θα αξιολογηθεί .... η αλήθεια μας ή το ψέμα μας;
Ξένια Γιαννάκη
Συγγραφέας, life & business coach
www.lifeshare.gr