Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα συμβουλευτική ψυχολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα συμβουλευτική ψυχολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

17 Ιουλίου 2016

THE HAPPY GARDENER

Charlie was an unhappy gardener. His whole life had been dedicated to growing the perfect garden, but each year he found he got the same, dismal results: the flowers died, the grass lost its color, the weeds took over and the local wildlife stayed away. Depressed by another poor year of lack of results, Charlie decided to take a walk by his favorite river. Normally, this was a quiet place he could go and dwell on his failures, but on this occasion his thoughts were disturbed by a wise man sitting by the river edge. Unaccustomed to seeing anyone on this quiet path, Charlie decided to say hello. The wise man slowly turned his head and what he said surprised Charlie: ‘It seems that you are unhappy my friend. Your eyes look sad, your posture is stooping, I see sadness in your face and your energy feels low.’ At first Charlie was surprised; a simple ‘Hello’ was all he was expecting. He was also stunned by the accuracy of the wise man’s observations and found himself agreeing with everything he had heard.
‘How could you know that?’ he replied, ‘You don’t even know me.’ ‘You don’t have to know someone to pick up on their emotions,’ the wise man replied. ‘Would you like to sit and talk? I would love to listen to what is on your mind.’
Charlie did not normally find it easy to talk to others, particularly complete strangers. But this time something was different. The sense of calmness, trust and positive energy he felt being around this man moved him towards his quick response ‘Sure, why not.’ ‘What’s on your mind?’ asked the wise man. Charlie hesitated and thought carefully about his response. He decided to be honest: ‘I am pretty unhappy actually. All my life I’ve wanted to be a successful gardener and all my life I have failed.’
‘Would you like to change that?’ inquired the wise man.
‘Absolutely. I can’t think of anything that would make me happier,’ responded Charlie.
Sensing the commitment in Charlie’s voice and body, the wise man then told Charlie that he could help him. ‘All the solutions to your problem are already inside you. If you are willing to change, then I will help you think, feel and behave like a successful gardener.’
‘Fabulous. How long will it take? Can I get what I need today?’
‘Patience, belief and commitment are what you need to succeed my friend, and the rest will follow with time. Today I can help you to raise awareness of the things you must change, but true, lasting change will take longer. If you only show commitment today, then you will resort to your old habits and nothing will change. If you will work with me for the next few months, then I promise you will have the garden of your dreams by next summer. I can also promise you the changes you make during those months will last for the rest of your life. How does that sound?’
‘That sounds great. What are a few months if you get to change for the rest of your life?’
The wise man added, ‘Before we start I must tell you one more thing. What you will learn during this journey is very powerful. You’ll learn how to use your own strengths to make the most of the tools at your disposal in your garden. You’ll learn to work with the garden and the changing seasons to make it beautiful. You’ll learn how you have to be to adapt when something doesn’t grow or look how you want it to look. You’ll learn how to bounce back from your disappointments and find different ways to get what you want.’
‘You can help me do all that?’
‘Yes, I can. Now, tell me what you believe about your skills as a gardener.
What thoughts enter your mind when you think of you gardening? ‘If I’m absolutely honest, I’ve kind of given up hope. I don’t believe I’ve got what it takes and seriously doubt if I can ever create the garden I have dreamed of for so long.’
‘And how do these thoughts affect the way you garden?’
Charlie paused. He had never considered there may be a connection between his thoughts and his actions before. After some thought he replied, ‘Now I think about it, I guess I haven’t been making much of an effort lately. I have been spending less and less time in the garden and haven’t bothered replacing my broken garden tools. I guess I didn’t see the point.’
Throughout the next few months, the wise man met with Charlie once each month at the same spot by the river. At each meeting, the wise man listened and asked Charlie some thought-provoking, sometimes challenging questions. After each meeting, Charlie went away with various things to do, sometimes just to challenge the way he thought, but more often than not to actually do things differently.
Charlie began to notice that he was more willing to try different things onhis own, feeling more confident that he had good ideas, knew more than he realized about gardening, and that it felt really good. He started to believe he was a good gardener after all.
After several months Charlie had done what he never thought he could. The weeds had all gone, replaced by a beautiful array of flowers and plants. The grass was greener than ever before and the local wildlife filled the garden with energy and life. Enjoying spending his time in these beautiful surroundings he had created, Charlie started thinking about how the wise man had helped him since they first met.
The interesting thing was that the more he reflected on it, the more he realized that the man had given him little or no advice along the way. In fact, the only advice he could remember was that sitting down and reflecting on what he had done each day was a great habit to develop.
And Charlie vowed to himself there and then that he would always do this, not only when things were fine and vibrant in his garden, but also when it needed more attention because the weeds had begun to surface again.

Source : designofliving

6 Απριλίου 2014

Οδηγός ζωής!

Λέει ο Αλέξανδρος Δουμάς πως το καλό είναι αργό γιατί ανεβαίνει ανήφορο, ενώ το κακό είναι γρήγορο γιατί κατεβαίνει κατήφορο ... και αναρωτιέμαι αν ξέρουμε τι οδηγάμε, πόσο καλά χειριζόμαστε το γκάζι και το φρένο, από πότε έχουμε να κάνουμε σέρβις και πόσο καθαρά τζάμια έχουμε, αλλά ακόμη αναρωτιέμαι κι αν οδηγάμε εμείς ή έχουμε πάρει ταξί... καλοί μου συνοδηγοί της ζωής!
Υ.Γ: Εξαιρούνται όσοι το έχουν αφήσει με απόλυτη εμπιστοσύνη στον Ένα και Μόνο αυτόματο πιλότο!

30 Μαρτίου 2014

Αγάπη

http://www.flowmagazine.gr/article/view/i_texni_tis_eutuxias_meros_3o_agapi/category/personal_development

Η αγάπη είναι η δύναμη που γεννά την πίστη. Μία πίστη τόσο ισχυρή που σε κάνει να ξεπερνά όλα τα εμπόδια της ζωής. Η αγάπη σου δίνει λοιπόν την πίστη να δεις τον εαυτό σου πέρα από τα μικρά όρια που τον έχεις δεσμεύσει. Είναι η πίστη πως όλα είναι δυνατά.
Κάποτε έγινε ένα τροχαίο δυστύχημα, όπου μία μητέρα διέσχιζε το δρόμο με το παιδάκι της και τη στιγμή που αυτό ξέφυγε από τα χέρια της το χτύπησε ένα φορτηγό. Το παιδάκι της βρέθηκε σε δευτερόλεπτα σχεδόν κάτω από τις ρόδες του φορτηγού. Η μητέρα του σε μία απίστευτη στιγμή απόγνωσης και μηδενικής σκέψης κατευθύνθηκε προς το φορτηγό, σήκωσε με τη “δύναμή” της το φορτηγό σώζοντας το παιδάκι της. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου, όχι τόσο για το παρ' ολίγον θανατηφόρο ατύχημα, αλλά για τη δύναμη της θέλησης της μητέρας αυτής να σώσει το  παιδί της, που δε σώθηκε από τη θέληση αλλά από τη θαυματουργή δύναμη της αγάπης της μητέρας του, που κινητοποίησε σε δευτερόλεπτα την υποσυνείδητη ορμή της...
Αγαπάμε με το μυαλό όταν λέμε πως αγαπάμε, όχι με την καρδιά... Η αγάπη είναι για δυνατούς και οι άνθρωποι θεωρούμε τους εαυτούς μας αδύναμους, γιατί οι αδύναμοι δεν ξέρουν ν’ αγαπούν.
Οι άνθρωποι πιστεύουν πως με τα χρήματα μπορείς ν’ αγοράσεις τα πάντα. Πόσο μικρή είναι η πίστη τους... Σήμερα μάλιστα όλα είναι προς πώληση... Όποιος έχει χρήματα σήμερα μπορεί ν' αγοράσει τα πάντα. Μικροί ή μεγάλοι επίγειοι παράδεισοι με κρυστάλλινα νερά, απέραντες αμμουδιές και ερημικές παραλίες, μετά από μία καλή διαπραγμάτευση γίνονται ιδιοκτησίες. Για 50, 100 χρόνια... γιατί ο χρόνος παίζει το ρόλο του... αυτοί οι παράδεισοι έχουν περιορισμένο χρόνο και αγοράζονται με συγκεκριμένο τρόπο. Εγγυήσεις όμως αγάπης δεν παρέχουν. Γιατί; Γιατί τα χρήματα είναι πολύ φθηνά αν μπορούν ν’ αγοράσουν μόνο αυτόν τον παράδεισο για λίγες στιγμές και μάλλον άχρηστα, όταν δεν μπορούν ν' αγοράσουν τον παράδεισο μέσα σου, μ’ ένα αληθινό χαμόγελο, έναν καλό λόγο, μία έκφραση αγάπης που σου προσφέρουν εγγύηση παραδείσου για πάντα... 
Η τέχνη της ευτυχίας! - Μέρος 3ο: ΑγάπηΒέβαια η πίστη και μόνο πως η αγάπη είναι κάτι που μπορείς να έχεις όταν αποκτήσεις όλα τ’ άλλα, έχει γίνει σημαία των ημερών, σ’ ένα κόσμο που αναζητά τη θέση του στην αναζήτηση ελπίδας, πόσο μάλλον  στην πίστη...
Αυτή όμως δεν είναι πίστη, αλλά απιστία, ανασφάλεια και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Γίνε άνθρωπος που αξίζει να σε αγαπούν και όλα θα έχουν σημασία στη ζωή. Γιατί όταν αγαπάς τον εαυτό σου μπορείς να γίνεις αξιαγάπητος, σημαίνει πως αξίζεις, σημαίνει πως είσαι ασφαλής με τον εαυτό σου και μπορείς να σταθείς παντού χωρίς να κρύβεις πτυχές του εαυτού σου. Η αγάπη είναι πίστη στο μικρό παιδί μέσα μας. Πίστη πως παρ' όλο που το αγάπησαν με όρους κυρίως οι δικοί του άνθρωποι μπόρεσε να ελευθερωθεί από την ανάγκη να είναι κάποιος, να τα βρει με τον εαυτό του και να βρει την αγάπη μέσα του.
Ψάχνω να βρω τι λείπει από έναν κόσμο που τα έχει όλα! Ψάχνω λοιπόν βλέποντας με τα ανθρώπινα μάτια μου και λείπουν πολλά, πάρα πολλά! Βλέπω με τα πνευματικά μάτια και δε λείπει τίποτα!
Ζούμε τη ζωή που έχει τα πάντα και κυρίως σε μία εποχή που έχει προτεραιότητα η αγάπη από και προς τον συνάνθρωπο!!!

23 Μαρτίου 2014

Απόφαση αλλαγής


http://www.flowmagazine.gr/article/view/i_texni_tis_eutuxias_meros_2o_apofasi_allagis/category/personal_development 

Η αλλαγή είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας! Κανένας δε ζει την ίδια μέρα 2 φορές... Κάθε μέρα είναι και διαφορετική! Ακόμη κι αν δε το βλέπουμε! Ακόμη κι αν δε θέλουμε να το δούμε! Ο χρόνος αφήνει τα σημάδια του πάνω μας για να μας υπενθυμίζει πόσο αλλάζουμε. Κι ενώ βλέπουμε τα εξωτερικά μας σημάδια αλλαγής δε βλέπουμε και τα εσωτερικά σημάδια που ο χρόνος δημιουργεί σμιλεύοντας την αλλαγή μέσα μας, αργά και σταθερά μορφοποιώντας τη ζωή μας. Όταν αφήνουμε τα ηνία στη ζωή για να την οδηγήσει, τότε η ζωή θα μας πάει όπου θέλει, όταν όμως τα ηνία τα κρατήσουμε εμείς, τότε ναι... μπορούμε να κάνουμε αλλαγές σημαντικές στη ζωή μας!
Όταν αφήνουμε τους άλλους να κάνουν τη ζωή μας “όπως πρέπει” τότε έρχεται η ζωή και πραγματικά μας πετάει έξω... μας αδειάζει, μακριά από τη βολική μας θέση, μόνο και μόνο για να μας ωριμάσει... να μας αναδείξει! 
Ας δούμε λοιπόν πως μπορούμε να αλλάξουμε τα δεδομένα που έχει η ζωή μας μέχρι τώρα, τα οποία δεν προάγουν τη ζωή μας, δεν την εξελίσσουν και δεν τη διαφοροποιούν. Άσχετα αν είναι ωραία, μέτρια, χλιαρή, μονότονη, η ζωή μας μπορεί να γίνεται συνεχώς καλύτερη.
Αν αποδεχτούμε ως σημείο εκκίνησης την απόφαση για αλλαγή, τότε αρκεί μόνο να βγάλουμε το εισιτήριο με προορισμό τη νέα ζωή, που δεν είναι σημείο, σταθμός, όριο αλλά συνεχής “βιωματικός” τρόπος ζωής.
Σημασία έχει στη ζωή να δούμε ποιες είναι οι επιλογές μας. Οι περισσότεροι από εμάς κινούμαστε στην ίδια μικρή λιμνούλα αγνοώντας την απεραντοσύνη των ωκεανών. Η μικρή και περιορισμένη ίσως, οικοδομημένη από άλλους λογική μας, δε μας αφήνει να δούμε πέρα από τις όχθες τις μικρής μας λίμνης. Αξίζει ν' αναφέρουμε την ιστορία με τους βατράχους, όπου κάποτε επισκέφτηκε ένας κοσμογυρισμένος βάτραχος τη μικρή αυτή “λιμνούλα του μυαλού μας”, όπου ζούσε το μικρό βατραχάκι. Αφού συστήθηκαν, έκαναν μικρές βουτιές στον περιορισμένο χώρο της λίμνης. Κάποια στιγμή ο βάτραχος που είχε δει πολλά και είχε θαυμάσει τη μεγαλοσύνη του σύμπαντος ρώτησε το μικρό βατραχάκι αν γνωρίζει τι σημαίνει θάλασσα. Το βατραχάκι δεν είχε ακούσει ποτέ του αυτή τη λέξη. Όλα τα βατραχάκια που ζούσαν μαζί του δεν είχαν ταξιδέψει πέρα από τα όρια της μικρής λιμνούλας. Το ρώτησε λοιπόν αν ήθελε να μάθει, να δει, να γνωρίσει... Το βατραχάκι σκέφτηκε τι θα γίνει αν αφήσει τη λιμνούλα του. Πως θα είναι έξω... μακριά από αυτό που γνώριζε... Ήθελε πολύ, αλλά ήξερε πως ο φόβος των γονιών του για το άγνωστο, η αγάπη τους, η θέλησή τους να το προστατέψουν, του εξασφάλιζε τη σιγουριά που τόσο απολάμβανε...Αν όμως ήταν καλύτερα; Αν ζούσε κάτι διαφορετικό, πιο ενδιαφέρον; Αν κατάφερνε να υπερνικήσει την αμφιβολία, το φόβο και την ανασφάλειά του, τότε ίσως κατάφερνε να γίνει κάτι διαφορετικό, να δει κάτι περισσότερο από αυτά που οι άλλοι είχαν δει, να βιώσει τη σημασία του να λες ο ίδιος στους άλλους πως είναι αυτό που ζεις, πως είναι η ζωή, πως είναι η κάθε μέρα έξω από το σπίτι και όχι να σου λένε όλοι οι άλλοι πως είναι αυτό που ζουν και να ζεις τη ζωή όπως τη βλέπουν οι άλλοι και όχι όπως είναι πραγματικά.
Η τέχνη της ευτυχίας! - Μέρος 2ο: Απόφαση αλλαγήςΗ απόφαση λοιπόν ήταν το εισιτήριο που θα δοκίμαζε, θα ζύγιζε τη θέληση.... Έτσι λοιπόν θα συμβεί και σε μας, θα αναρωτηθούμε, θα κληθούμε από τη ζωή και αν η θέληση πλημμυρίσει με ενθουσιασμό, πίστη και δύναμη, τότε θα μπορέσει η καρδιά να επιβιβαστεί στο λεωφορείο της νέας ζωής. Αν όμως μπουν εμπόδια νοητικά, όπως αμφιβολία, έλλειψη αυτοπεποίθησης και απαισιοδοξία τότε το λεωφορείο θα περάσει από μπροστά μας, εμείς θα κρατάμε το εισιτήριο γιατί μόνο εκεί μπορέσαμε να φτάσουμε κι απλά θα βλέπουμε σα θεατές τα όνειρα των άλλων να δρομολογούνται...
Το μόνο που μας απομένει είναι να διαχειριστούμε τις ενοχές, τις τύψεις και τις δικαιολογίες όχι σε σχέση με τους άλλους αλλά με τον εαυτό μας. Δε μπορούσα....κάποια άλλη φορά....έπρεπε να κάνω αυτό.....θα χάσω τη σιγουριά....
Όταν νοιώθεις πως η ζωή όπως τη ζεις δεν είναι αρκετή, όταν νοιώθεις πως υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό που ζεις και αξίζεις να ζεις, όταν βλέπεις τον αυτοπεριορισμό σου να στρέφεται εχθρικά στο είναι σου, τότε η ένδειξη δεν είναι τίποτα παραπάνω, από σπίθα που άναψε για να κάψει ό,τι παλιό επιλέξεις να καταστραφεί. Ανάπλαση τώρα!

20 Μαρτίου 2014

Η τέχνη της ευτυχίας

Ευγνωμοσύνη

 

 

http://www.flowmagazine.gr/article/view/i_texni_tis_eutuxias_meros_1o_eugnomosuni/category/personal_development

Αν ήσουν άραγε ένας Πικάσο, ένας Νταλί, μία Κάλλας δε θα επεδίωκες το αριστούργημα; Δε θα ήθελες το προϊόν που παράγεις να είναι μία μοναδική εμπειρία απόλαυσης, πρώτα για σένα κι έπειτα για τους άλλους; Αν η ευτυχία είναι τέχνη, τότε μπορείς και μάλιστα επιβάλλεται να γίνεις ο δημιουργός που θα αναδείξει το αριστούργημα της επόμενης ... στιγμής, αν θες να ζεις μία ζωή που αξίζεις να ζεις!
Ένας δεξιοτέχνης αναζητά τα καλύτερα εργαλεία, τους καλύτερους οδηγούς, τα μονοπάτια, τα μυστικά και τη γνώση που θα τον κάνουν να γίνει αριστοτέχνης του είδους. Κι επειδή δεν υπάρχει shortcut,  -τη ζωή δεν την παρακάμπτεις – για να τα αποκτήσεις, δοκιμάζεις τρόπους που θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και οι μέντορες της ζωής, που διδάσκουν ανά τους αιώνες τα μυστικά επιτυχίας στη ζωή, που θα μοιραζόμαστε μέσα από τη στήλη αυτή «Την τέχνη της ευτυχίας».
Πραγματικά δεν υπάρχει άλλη επιτυχία, από την επιτυχία στην ευτυχία! Αν λοιπόν η ευτυχία είναι τέχνη οφείλουμε να γίνουμε καλλιτέχνες της ζωής μας, αναδεικνύοντας ένα αριστούργημα ... ένα μοναδικό έργο τέχνης, που όμοιό του δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ, όπως δεν υπάρχει ένας ίδιος κόκκος άμμου με έναν άλλο ανάμεσα στους αμέτρητους που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν στον πλανήτη. Ένα έργο τέχνης υπογεγραμμένο με το όνομά μας. Είναι σίγουρο πως κι άλλοι έχουν το ίδιο όνομα, αλλά είναι επίσης σίγουρο πως δεν είναι ίδιοι, γιατί ο καθένας μας είναι το μοναδικό ανεπανάληπτο θαύμα στη φύση, που ίδιο δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ!
Η ζωή μας είναι ένα μοναδικό δώρο που είναι στο χέρι μας να την αναδείξουμε όχι μόνο μία φορά αλλά κάθε στιγμή, κάθε λεπτό.... σε έργο τέχνης! Είναι αλήθεια πως ζούμε μία ζωή χωρίς να σκεφτόμαστε τη σημασία της στιγμής, που σαν τον ιστό της αράχνης υφαίνεται σιγά και σταθερά σε καμβά της ζωής μας. Ξεχνάμε τη σημασία της πολύτιμης αυτής μίας και μόνης στιγμής.  Πόση αξία βρίσκεται σε αυτή τη μοναδική στιγμή που φευγαλέα περνά από μπροστά μας και δε σκεφτόμαστε πως είναι ό,τι έχουμε! Όλη μας η περιουσία, που η αξία της εξαρτάται από τη διαχείριση που κάνουμε υπεύθυνα ή επιπόλαια, σεβόμενοι την αξία της ή αδιαφορώντας για την ουσία της.
Η τέχνη της ευτυχίας! - Μέρος 1ο: ΕυγνωμοσύνηΕίναι ένα δώρο που μας χαρίζεται κάθε νέα στιγμή. Είναι το μοναδικό δώρο που μας έχει δοθεί και δεν υπάρχει άλλη κατάλληλη απάντηση στο δώρο αυτό παρά μόνο «ευχαριστώ»... Είναι ένα εισιτήριο που παίρνουμε κάθε μέρα για την επόμενη που διεκδικούμε με το έργο της στιγμής. Και αν αξίζει η στιγμή τότε πραγματικά δικαιούμαστε άλλη μία ευκαιρία να κάνουμε τα πράγματα ακόμη πιο όμορφα, φτάνοντας ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στην τελειότητα. Αν όμως η σημασία της στιγμής δεν επενδύεται με την αγάπη και το ενδιαφέρον μας τότε η επόμενη μέρα είναι απλά μία μέρα που δανείζεται από το ΑΤΜ την ευτυχία του μέλλοντος, καθυστερώντας ακόμη πιο πολύ την ευκαιρία της ευτυχίας. Αν όμως δεχτούμε το δώρο κάθε μέρα με ευγνωμοσύνη –παρ’ όλες τις αντιξοότητες- τότε ναι... είμαστε καλά προετοιμασμένοι για την ευκαιρία και όλα τα δώρα αρχίζουν να πλημμυρίζουν τη ζωή μας... αργά, σταθερά και συνεχόμενα.... διακριτικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και πυροτεχνήματα.
Ένα «ευχαριστώ» είναι το δικό μας δώρο προς τη ζωή, που έχει τη δύναμη να κάνει τη ζωή μας ν’ ανθίσει, να ευωδιάσει και να γεμίσει άρωμα όχι μόνο τις ψυχές μας αλλά και τις ψυχές των άλλων που μοιράζονται την παρουσία μας. Αν δεν κάνουμε τίποτε άλλο στη ζωή μας, από το να καλλιεργούμε αυτή την απάντηση στη ζωή, αρχίζουμε να περπατάμε το δρόμο της πληρότητας,  γιατί ξέρουμε πως κάθε στιγμή έχουμε προσφέρει το κατάλληλο αντίτιμό της, για να την εμπορευτούμε με τον πιο ωφέλιμο τρόπο. Κάθε στιγμή λοιπόν που ζούμε, προσφέρουμε την ενέργεια, τη σκέψη, τη στάση, τη συμπεριφορά μας ως αντάλλαγμα. Άραγε πόσες από αυτές τις στιγμές κάναμε κάτι που ν’ αξίζει πραγματικά τόσο πολύ που ν’ αξίζει το αντάλλαγμα της;
Ακόμη κι αν το πρόγραμμά μας είναι απαιτητικό τίποτα δε μπορεί να μας αποτρέψει από το να ευχαριστήσουμε κατά τη διάρκεια της μέρας για όλους τους λόγους που οφείλουμε να αισθανόμαστε ευγνώμονες για το δώρο της ζωής. Ευγνώμονες που έχουμε εργασία (ενώ τόσοι περιμένουν στην αγορά εργασίας για να αισθανθούν δημιουργικοί και ωφέλιμοι), που έχουμε σχέση (τόση μοναξιά υπάρχει γύρω μας)... Είμαστε τόσο επιπόλαιοι και πρόχειροι στις αποφάσεις μας... λέμε απλά  «καλή δουλειά ή απαράδεκτη δουλειά», «καλή σχέση, κακή σχέση» και δε σκεφτόμαστε πως είναι η μόνη δουλειά, η μόνη σχέση, η μόνη ευκαιρία που έχουμε αυτή τη στιγμή να μάθουμε και να εξελιχθούμε, που αν αισθανθούμε ευγνώμονες γι αυτό το μάθημα, σύντομα θα μας οδηγήσει στην αμέσως επόμενη καλύτερη στιγμή της ζωής μας.
Η τέχνη της ευτυχίας! - Μέρος 1ο: ΕυγνωμοσύνηΗ στιγμή είναι το σχολείο που θα μας οδηγήσει στην επόμενη τάξη μόλις πάρουμε το μάθημά μας! Εξάλλου έχουμε πάντα το δικαίωμα της επιλογής, της ελεύθερης θέλησης. Μπορούμε να μείνουμε ή να φύγουμε από μία σχέση, από μία δουλειά, από μία φιλία.... δε μας υποχρεώνει κανείς να μείνουμε... εμείς επιλέγουμε. Η απόφαση να μείνουμε είναι επιλογή. Επιλέγουμε να μείνουμε για να έχουμε τη ζωή που θέλουμε... να πληρώνουμε τη ζωή που θέλουμε να υποστηρίξουμε... επιλέγουμε να μείνουμε στη σχέση... επιλέγουμε τη φιλία... επιλέγουμε τη μόρφωση... επιλέγουμε... επιλέγουμε... επιλέγουμε... και είμαστε ευγνώμονες που μας δίνεται το δικαίωμα της επιλογής!
Το σκαλοπάτι της ζωής γράφει «ευχαριστώ» και επειδή το δώρο έρχεται πάντα με περιτύλιγμα που μπορεί να μη μας αρέσει, αλλά τελικά μόλις το ανοίξουμε και δούμε το περιεχόμενό του, αλλά πολύ περισσότερο αναγνωρίσουμε την προσφορά και ακόμη περισσότερο την επιλογή να είμαστε οι αποδέκτες του δώρου της ζωής, τότε πιστεύω πως θα αισθανθούμε κάπως διαφορετικά.... κάπως πιο ευγνώμονες! Ο Καζαντζάκης κάποτε έγραψε: «Έχεις τα πινέλα, έχεις και τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα!» Τι περιμένεις λοιπόν; Η λέξη - κλειδί για τον παράδεισο είναι ένα απλό «ευχαριστώ»!

1 Μαρτίου 2014

Άνοιξη


Οι άνθρωποι λένε συνήθως πως η αγάπη, ο έρωτας, η ομορφιά, η αισιοδοξία, η πίστη δε διαρκούν για πάντα... Συμφωνώ! Ό,τι δεν τροφοδοτείται... πεθαίνει! Είναι στη φύση της δημιουργίας! Η Άνοιξη ως δημιουργός έρχεται να μας θυμίσει πως ό,τι πεθαίνει όμως μπορεί ν΄αναστηθεί... με νέο ανοιξιάτικο φως! Καλό ξεκίνημα συνοδοιπόροι μου, στην αναγέννηση, ανάσταση, ανάταση, ανανέωση, αναζήτηση, ανάπτυξη, αναγνώριση της ...ΖΩΗΣ!
https://www.youtube.com/watch?v=l-dYNttdgl0

People usually say that love, beauty, optimism, faith do not last forever ... I agree! Anything not fed ... dies! It is in the nature of creating! Spring as creator comes to remind us that what dies but can be reborn ... with new spring light! Good start my companions, to regeneration, resurrection, renewal, search, development, recognition of ... LIFE!

14 Δεκεμβρίου 2013

Ανθρώπινη φύση

Υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας, πρότυπα ζωής.... που αξιοποιούν τα χείλη τους, για να πουν μόνο την αλήθεια! Τη φωνή τους, μόνο για να εκφράσουν ένα γλυκό λογο! Τα αυτιά τους, μόνο για να ακούσουν τον πόνο του άλλου! Τα χέρια τους μόνο για να προσφέρουν! Την καρδιά τους μόνο για ν΄αγαπούν! Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι επίσης που προσφέρουν τη ζωή τους για να ζήσουν οι άλλοι....>> Αυτό ένοιωσα βλέποντας την ταινία "Seven pounds".... και παράλληλα βλέποντας την ποιότητα της αυθεντικά ανθρώπινης φύση μας....

7 Δεκεμβρίου 2013

Ο τέλειος άνθρωπος!


Η αλληγορία της εποχής μας: Σε μία εποχή που ζούμε το θαύμα στην εξέλιξη της ζωής... με άπειρα τεχνολογικά θαύματα... ευκαιρίες για δημιουργικότητα και καινοτομία... κι όμως δυστυχούμε από την πρόοδό μας! Και αναρωτιόμαστε τελικά αν η μόρφωση, η εκπαίδευση και η ευφυΐα τόσων ανθρώπων επικεφαλής παγκοσμίως μπορεί κάποια στιγμή να φέρει την ευτυχία.... Πιστεύω πάντως πως όλοι αυτοί έχουν επιτύχει κατά κάποιο τρόπο... Απλά έκαναν πράξη τον προσωπικό τους χάρτη ευτυχίας... όπως τον είχαν βιώσει από τα γεννοφάσκια τους. Έτσι ό,τι έμαθε πως είναι ευτυχία καθένας τους... αυτό κι επιδιώκει... Άλλος πιστεύει πως την ευτυχία τη φέρνει η εξουσία.. άλλος τα χρήματα... άλλος η δόξα... άλλος η επιβολή.... άλλος η προσφορά. Ανάμεσά τους βέβαια βρέθηκε κι ένας ηγέτης που με θαυμαστό τρόπο έγραψε ιστορία ζωής οδηγώντας πολλούς συνανθρώπους του στην ευτυχία. Το όνομά του Νέλσον Μαντέλα! Ρώτησαν κάποτε το Σωκράτη αν υπάρχει τέλειος άνθρωπος και απάντησε πως ο τέλειος άνθρωπος είναι όλοι οι άνθρωποι σε ένα... είμαστε όλοι εμείς ενωμένοι σε έναν που κάνουμε τον τέλειο άνθρωπο!

To λιοντάρι που νόμιζε πως ήταν πρόβατο

Μέσα στο πυκνό δάσος ζούσε μια λιονταρίνα με τον σκύμνο της (το λιονταράκι της). Πείνασαν όμως και η λιονταρίνα με το μικρό της βγήκαν σε αν...