Αναζήτηση της ευτυχίας

Πρόσφατα οδηγήθηκα σε μία νέα αποκάλυψη της ζωής. Πως τα όρια υπάρχουν τελικά για να ξεπερνιούνται. Εκεί που νομίζεις πως δεν υπάρχει παραπάνω ή παρακάτ συνειδητοποιείς ακριβώς το αντίθετο. Τελικά ο άνθρωπος είναι από μόνος του μία ψευδαίσθηση του εαυτού του. Αυτοορίζεται ως κυρίαρχος της ζωής ώστε να αυτοαπομυθοποιηθεί και να προσαρμοστεί ακόμη περισσότερο στην ανθρώπινη εύθραυστή του υπόσταση.

I believe I can fly

Η αλήθεια είναι πως αν πιστεύουμε κάτι πάρα πολύ, αυτό δεν μπορεί παρά να συμβεί. Βέβαια όλα εξαρτώνται και από το μείγμα της πίστης μας. Αν η πίστη μας είναι καθαρή, ο δρόμος είναι ανοικτός. Αν όμως η πίστη μας ενέχει δυσπιστία, αμφιβολία, φόβο, αρνητισμό, τότε βάζουμε εμπόδια στην επίτευξη του στόχου μας, με αποτέλεσμα τη δυσκολία πραγματοποίησης του.
Ένας όμως στόχος που ενέχει προσηλωμένη πίστη, θετικότητα, αισιοδοξία, ηρεμία, σιγουριά αλλά και αυτοπεποίθηση, τότε όλα είναι ευκολότερα.
Χρειάζεται όμως προσοχή στη διάκριση των συναισθημάτων μας. Μπορεί να εμπιστευόμαστε την αυτοπεποίθηση, αλλά να προσέξουμε από που αυτή πηγάζει. Μπορεί να ελλοχεύει η αλαζονεία ή να πρόκειται για καλυμμένη εγωιστική τάση. Αλλά και πάλι η σωστή διάκριση κρίνεται από το στόχο. Αυτός καθορίζει την ποιότητα των συναισθημάτων μας. Είναι βασικό κριτήριο. Αυτό σημαίνει πως αν ο σκοπός ενός συναισθήματος που μας διακατέχει μας οδηγεί σε λάθος αποτέλεσμα τότε δεν πηγάζει από καθαρή πηγή.
Με λίγα λόγια αν θέλουμε ένα σύντροφο για να μας τακτοποιήσει τη ζωή τότε τα συναισθήματά μας είναι κυρίως ο εγωισμός και σύντομα θα μας οδηγήσει σε λάθος αποτέλεσμα. Αν όμως θέλουμε ένα σύντροφο για να μοιραστούμε τη ζωή μας, τότε το συναίσθημα είναι αγάπη και δοτικότητα και το αποτέλεσμα θα μας οδηγήσει σε σωστό αποτέλεσμα.
Αν λοιπόν μπορούμε να διακρίνουμε τα συναισθήματα που συμπληρώνουν κάθε στιγμή το είναι μας θα δούμε ξεκάθαρα το στόχο. Αλλιώς θα ζούμε σε μία θολή πραγματικότητα που εννοούμε ζωή.
Αφιερώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας. Αξίζει....