Πως θ' αλλάξω επιτέλους τη ζωή μου;

"Πως θα κάνω τη ζωή μου καλύτερη; Πως θα ζήσω επιτέλους μία όμορφη ζωή; Πως θα γίνει να ξυπνήσω σε μία άλλη διαφορετική, αρμονική ζωή;"
Πόσες φορές βασανιζόμαστε από ερωτήματα παρόμοια....ο Bono των U2 έλεγε κάτι πάρα πολύ όμορφο πως τις απαντήσεις τις έχουμε όλες...οι ερωτήσεις μας δεν είναι σωστές! Πόσο αλήθεια άραγε κρύβει αυτή η πρόταση!
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι το πως αλλά το πότε! Όποτε λέμε πως τίποτα δεν αλλάζει και ζούμε την παραδοχή του γεγονότος τι περιμένουμε ν΄αλλάξει στη ζωή μας;
Αλλάζοντας το λόγο μας αλλάζουμε τη ζωή μας!
Πως; Λέγοντας και υποστηρίζονατς κάθε στιγμή:
Τώρα ξεκινώ μία υπέροχη ζωή!
Σήμερα είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου!
Από αυτή τη στιγμή κινούμαι αποφασιστικά ολοκληρωτικά και με πολύ αγάπη για τον εαυτό μου στην νέα μου ζωή!
Βάζω πρόγραμμα σεβασμού προς τη ζωή μου... σταματώ παλιές λανθασμένες συμπεριφορές και τις αντικαθιστώ με νέες πιο λειτουργικές, ωφέλιμες για το είναι μου και την εξέλιξη μου. Βλέπω τον όμορφο ευατό μου κάθε μέρα να γίνεται όλο και καλύτερος και προσπαθώ να κάνω το περιβάλλον γύρω μου καλύτερο απ' ότι το βρίσκω, αξιοποιώντας την καλή μου διάθεση, το χιούμορ, την αισιοδοξία και την καλή μου προαίρεση...
Προσφέρω τον καλύτερό μου εαυτό όπου και όταν χρειαστεί χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα και γίνομαι ένα με το Θεό, το κανάλι της πληρότητας, της αφθονίας ζώντας στην απόλυτη πνευματική ευμάρεια!
Ευχαριστώ, ευγνωμονώ καθημερινά για όλα όσα ζω και θαυμάζω κάθε τι νέο σαν μικρό παιδί....
Μέσα από τα μικρά βήματα αλλαγής, η ζωή μου γίνεται θαύμα που το ζω καθημερινά!

It's not my problem...

Ενα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.
Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν τ

ο σοκ που έπαθε όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!
Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:
-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε: "Κυρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: "Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!" Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: "Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είστε σίγουρος δε, ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς την αγελάδα και της φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: "Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!" Και η αγελάδα απάντησε: "Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι μια διπλωματίτσα στην κοιλιά μου!
Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!
Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη αλλά μέσα στη νύχτα, δεν πρόσεξε πως την παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι .... Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.
Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με ένα πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες κι έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα αφού όλοι ξέρουμε πως στον πυρετό δίνουμε κοτόσουπες!
Αλλά η αρρώστεια της γυναίκας πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας 24 ώρες το 24ωρο. Για να τους ταϊσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι !
Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε! Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος γιατί ήταν πολύ καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει την αγελάδα του......
Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν' έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη.... " Πιστεύω να θυμηθουμε την ιστορία αυτή την επόμενη φορά που θα πούμε: "λυπάμαι αλλά δεν είναι δικό μου πρόβλημα..."

Στιγμές ευτυχίας...σημαίνουν ολόκληρη ζωή!

Η ευτυχία είναι ...στιγμές; Είναι ίσως μόνιμη; Σίγουρα πάντως είναι ...χρόνος!!! Γιατί καθένας μας θα ήταν πολύ ευτυχισμένος αν θα μπορούσε να αναβιώσει την κάθε στιγμή που χάθηκε στο παρελθόν... θα ήταν πολύ ευτυχισμένος αν θα μπορούσε να φέρει πίσω έστω κι αυτά τα λεπτά με τους ανθρώπους που αγάπησε, όπου θα μπορούσε να ακούσει αυτά που του έλεγαν και δεν προλάβαινε ν΄ακούσει, να πει αυτά που δεν προλάβαινε να πει... Να κάνει αυτά που δεν έκανε.... Αυτή θα ήταν μία πραγματικά ευτυχισμένη στιγμή... Ας ζήσουμε λοιπόν στο παρόν την ευτυχία, πριν γίνει παρελθόν... δε θα έχουμε ποτέ άλλοτε την ευκαιρία αυτή! Την ευτυχισμένη στιγμή της κάθε μέρας που δημιουργεί όλη μας τη ζωή!!!!!!!

Λόγια

Ο λόγος που χρησιμοποιούμε καθημερινά είναι υπεύθυνος για το πλάνο της ζωής που θα ζήσουμε, θέλουμε δε θέλουμε. Είναι ο μαγνήτης που έλκει το πρότυπο ζωής που θέτουν τα λόγια που αφήσαμε τόσο απερίσκεπτα να ειπωθούν και εκθέτουν τη ζωή μας σε κίνδυνο και μάλιστα με συναίνεση της δικής μας βούλησης. Λέμε πολλές φορές, πως δεν περιμέναμε έτσι τη ζωή μας. Άλλα σχέδια είχαμε γι αυτήν. Άλλα λόγια όμως δεν είχαμε;

Όραμα & όνειρο

Οραματίσου ένα αύριο πραγματικό, που παιχνιδίζει στα φανταστικά μονοπάτια του ονείρου...

Αφήνοντας το παρελθόν...

Η απόσταση από το παρελθόν και η πορεία προς το μέλλον είναι η αναγκαιότητα που καθορίζει την εξέλιξη, τη ζωή... Βαδίζουμε στο μέλλον, παίρνοντας ώθηση από το καλύτερο που έχει να μας προσφέρει το παρελθόν.