Άκου την καρδιά σου!

 

Η ζωή μας έχει διδάξει να ακούμε γενικά τους άλλους. Όλα είναι καλά όταν ακούμε και πράττουμε και επίσης όταν τα αποτελέσματα είναι εξίσου καλά. Και τότε έρχεται το γνωστό "Άκου να μαθαίνεις" και "Εμένα να με ακούς" ή "Τι σου έλεγα;". Αυτή ίσως είναι και η εποχή που ζουμε με το δίχτυ ασφαλείας.

Φτάνουμε σε μια ηλικία όμως που λέμε και πράττουμε ανάλογα με όσα έχουμε διδαχτεί και όσα με την κρίση μας σκεφτόμαστε, επιλέγουμε και αποφασίζουμε. Και τότε έρχεται η εξής επιλογή:

"Να αποφασίσω και να πράξω έχοντας την ευθύνη της επιτυχίας και της αποτυχίας;"

ή

"Να μείνω καλύτερα σε όσα ξέρω χωρίς πολλά να σκεφτώ και πολλά να αποφασίσω ζώντας εκ του ασφαλούς και προσέχοντας να μην κάνω λάθος;"

Και τα δυο καλούνται ζωή. Ερωτήσεις σχετικές:

-Πως θα ήθελες να είχες ζήσει φτάνοντας στη δυση της ζωής σου;

-Για ποια πράγματα θα προτιμούσες να είχες μετανοιώσει και για ποια θα χαιρόσουν;

-Ποιοι άνθρωποι θα είναι δίπλα σου για να μοιραστούν την επιτυχία αλλά και την αποτυχία;

Αν έχετε κάτι να προσφέρετε μην το κρατάτε μέσα στο μυαλό σας. Δεν προσφέρετε με τον τρόπο αυτό ούτε στον εαυτό σας.

Και τέλος....

Μη βασίζετε τις αποφάσεις της ζωής σας σε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το αποτέλεσμα των αποφάσεων αυτών!

Η ομορφιά μέσα σου!

 Μόνο εσύ γνωρίζεις την ομορφιά που κρύβεις μέσα σου. Δε χρειάζεται να βάλεις ξυπνητήρι για να σου το υπενθυμίζεις και δε χρειάζεσαι κάποιον να σου το υπενθυμίζει. 

Και αν πιστεύεις πως δεν είσαι αρκετά καλός κάθε στιγμή που σου έρχεται στο μυαλό το λάθος σου, σκέψου πως όλοι οι άγιοι είναι αποτέλεσμα των λαθών τους. 

Τελειότητα δεν υπάρχει. 

Αγάπησε τον εαυτό σου για την ομορφιά που

διαθέτεις και δείξε κατανόηση για όσα λάθη έχεις κάνει ή όσα σου υποδεικνύουν πως κάνεις. 

Και για όσους λένε πως δε σ' αφήνει ο διπλανός σου να αγιάσεις... σου υπενθυμίζω πως ο γείτονας σου δε θα είναι εκεί για να σε κρίνει όταν αφήσεις τη ζωή αυτή... Οπότε ζήσε τη ζωή που πιστεύεις πως αξίζεις να ζεις και μην ασχολείσαι με τους άλλους κρίνοντας... παρά μόνο βοηθώντας. Και αν δε μπορείς να βοηθήσεις ή δε θες, τουλάχιστον μην κάνεις κακό. Ζήσε στον όμορφο μικρόκοσμο σου και άσε τον καθένα να ζήσει στον δικό του. 

Οι τρεις επιλογές που έχεις για να ζεις:

-Ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν 

-Ζήσε τρώγοντας τους άλλους για να επιβιώσεις 

-Ζήσε και κάνε και τους άλλους να ζουν

 Εσύ επιλέγεις τον τρόπο... Είσαι στο τιμόνι της ζωής σου... Ο τρόπος όμως καθορίζει την ομορφιά της ζωής σου. 

Αν επιλέξεις να ζεις και να βοηθάς τους άλλους να ζουν, τότε θα ζήσουν όλοι καλά και εσύ ακόμη καλύτερα γιατί θα έχεις εξασφαλίσει τον παράδεισο μέσα σου!

Αρκεί η αγάπη προς τα παιδιά μας;

 

ΑΡΚΕΙ;

Δεν είναι όλοι οι γονείς συνειδητά έτοιμοι για να πάρουν το ρόλο του μπαμπά και της μαμάς όταν αυτό συμβαίνει. Κάποιοι δυσκολεύονται για πολλά χρόνια να μπουν στο ρόλο αυτό, ενώ κάποιοι άλλοι συνειδητοποιούν πως αυτός είναι ο μοναδικός ρόλος που θα ήθελαν να έχουν.

Όταν συμβαίνει όμως να μπαίνουμε στο ρόλο αυτό, χωρίς συνειδητά να γνωρίζουμε την υπευθυνότητα του ρόλου ενδεχομένως να μην αντιλαμβανόμαστε και την επίπτωση κάποιων επιπόλαιων συμπεριφορών και συζητήσεων που μπορούν να βλάψουν ή να εμποδίζουν την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών μας.

Λέμε συχνά: “Ποιος γονιός δεν αγαπάει τα παιδιά του και ποιος δε θέλει το καλό τους;”

Η αγάπη για τα παιδιά μας δεν είναι απευθείας διαδρομή και τρόπος για να επιτύχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε. Είναι δρόμος για να μάθουμε να αγαπάμε περισσότερο εμάς και ό,τι απορρέει από εμάς. Και τότε…γνωρίζοντας την αξία της αγάπης αυτής θα εκφράσουμε και την υπευθυνότητα που φέρει η εφαρμογή της. Είναι η πιο ασφαλής διαδρομή.

Για περισσότερα μπορείτε να μας ακολουθήσετε στο Facebook page Συνειδητά γονείς