Αναζήτηση της ευτυχίας

Πρόσφατα οδηγήθηκα σε μία νέα αποκάλυψη της ζωής. Πως τα όρια υπάρχουν τελικά για να ξεπερνιούνται. Εκεί που νομίζεις πως δεν υπάρχει παραπάνω ή παρακάτ συνειδητοποιείς ακριβώς το αντίθετο. Τελικά ο άνθρωπος είναι από μόνος του μία ψευδαίσθηση του εαυτού του. Αυτοορίζεται ως κυρίαρχος της ζωής ώστε να αυτοαπομυθοποιηθεί και να προσαρμοστεί ακόμη περισσότερο στην ανθρώπινη εύθραυστή του υπόσταση.

Αρμονία

 Η διαφύλαξη της εσωτερικής μας ισορροπίας. .

Χαρά

Μία διαυγής ακτίνα ευγνωμοσύνης.
Ένα αόρατο πέπλο απαλότητας στην χυχή.
Μία βελούδινη πνοή αναζωογόνησης.

Ταξίδι ζωής

Η ζωή είναι χωρισμένη σε τρεις πράξεις που καλούμαστε να παίξουμε ως πρωταγωνιστές μίας αμφιλεγόμενης αλλά σίγουρα πραγματικής θεατρικής σκηνής. Στην αρχή, στην πρώτη πράξη του έργου, πραγματικά αναζητάμε τη θέση μας στη σκηνή, στη δεύτερη έρχεται η αναζήτηση, όπου πρέπει να ταυτιστούμε με το ρόλο που στην πορεία βλέπουμε πως δεν μας ταιριάζει και επιζητούμε την κάθαρση που άλλοτε έρχεται στην τρίτη και τελευταία πράξη και άλλες φορές πάλι όχι.

«Προκειμένου να ζήσεις μια καλή τρίτη πράξη πρέπει να κατανοήσεις το νόημα των δύο προηγούμενων. Για να καταλάβεις προς τα πού οδεύεις, πρέπει να γνωρίζεις πού βρισκόσουν. Μπορείτε να με θεωρήσετε μανιακή με τον έλεγχο, αλλά δεν θέλω να μοιάσω στον Χριστόφορο Κολόμβο, ο οποίος δεν γνώριζε πού πήγαινε όταν ξεκίνησε το ταξίδι του, δεν ήξερε πού βρισκόταν όταν έφτασε εκεί ούτε έμαθε πού ήταν όταν επέστρεψε». Τζέιν Φόντα

Ζωή

Ο έρωτας, απογοήτευση, η χαρά, η λύπη είναι μέρος της ζωής μας. Μία ζωή πλούσια σε ποικιλία συναισθημάτων. Μία ζωή πλούσια σε όνειρα.Μία ζωή που εμείς δημιουργούμε και αποφασίζουμε ποιο ρόλο θα διαδραματίσουμε στη σκηνή της.

Απλότητα

Ζήσε την κάθε στιγμή. Πως; Με τα συναισθήματά σου. Αγάπησε την κάθε στιγμή. Ανάπνευσε το οξυγόνο της, γεύσου τις απολαύσεις της, πρόσφερε την καλοσύνη, μοίρασε την καλή σου διάθεση,
πρόσφερε το χαμόγελό σου, δώσε τη βοηθειά σου. Στο τέλος μόνο αυτό αξίζει.

Θεωρίες ζωής

Ακόμη και αυτά που γνωρίζουμε ως σωστά και μας οδηγούν στο αναμενόμενο αποτέλεσμα, μέσα από γνωστά μονοπάτια, αποδεικνύονται λάθος. Πως; Γιατί; Κάθε ένας από εμάς έμαθε να πιστεύει σε ότι λέγεται από τους φίλους μας, έμαθε να πιστεύει σε ότι έχει αξία ή ενέχει ιδανικά, σύμφωνα με τους γονείς μας, έμαθε να προσφέρει χωρίς να ζητά ή να θέτει όρους, ανακαλύπτοντας τελικά πως η κάθε συμβατική αλήθεια που μας έχει διδαχτεί από μικρή ηλικία, ανατρέπεται απ΄εμάς τους ίδιους με την ενηλικίωση.
Η στάση μας απέναντι στον άλλο, η ανηθικότητά μας, η έλλειψη πίστης σε αξίες, η δυσπιστία στην αγάπη, η αδυναμία στον έρωτα, η μετριότητα των συναισθημάτων, η καχυποψία στην αλήθεια όρισε ως καθημερινότητα τη ζωή που δεν θέλαμε, δεν φανταζόασταν και δεν θέλαμε να ζήσουμε. Τώρα την έχουμε συνηθίσει. Τώρα μας βολεύει. Τώρα μαθαίνουμε να τη λέμε και ζωή.