Δρόμοι ζωής

Κάθε νέα μέρα που έρχεται είναι μία νέα επιλογή ζωής -όχι τρόπου ζωής- αλλά ζωής! Πολλές φορές καθημερινά σκεφτόμαστε: "που πάμε και γιατί;".
Ποιος είναι ο δρόμος και πως θα βγούμε από το αδιέξοδο;
Ένας λανθασμένος μονόλογος που μας οδηγεί στο πουθενά και για πάντα. Γιατί; Γιατί είναι ο κοσμικός δρόμος. Ο μόνος δρόμος και μονόδρομος των ανθρώπων ή της μόνης και μονοδιάστατης λογικής.
Οφείλουμε να αντιληφθούμε πως ο δρόμος που μας οδηγεί σε πλήθος επιλογών είναι ο δρόμος της καρδιάς και συγκεκριμένα της λογικής της καρδιάς. Αυτό που οφελεί την καρδιά να σκεφτεί αυτό είναι που προωθεί και τη ζωή, αυτό δίνει επιλογές...
Πόσο συχνά όμως ελέγχουμε την ποιότητα των συναισθημάτων μας; Πόσο καλά γνωρίζουμε τη γνησιότητα του καθαρού συναισθήματος που βιώνουμε, ώστε ν' αντιληφθούμε και να διακρίνουμε το πραγματικό συναίσθημα;
Πόσο ξέρουμε αν αγαπάμε το σύντροφο, την οικογένεια, τη δουλειά, το στόχο ή μόνο την εξασφάλιση που μας προσφέρουν; Αγαπάμε με πραγματική αγάπη ή με υστεροβουλία; Προσφέρω για να πάρω; Προσφέρω γιατί θέλω, γιατί είμαι, γιατί πρέπει; Ποια είναι η λογική των συναισθημάτων μου; Ποια είναι η λογική της καρδιάς μου; Ποιος είναι ο δρόμος των συναισθημάτων μου;

Λόγος

Πόση αξία δίνουμε στο λόγο που εκφέρουμε κάθε φορά; Πόσοι άραγε από εμάς πιστεύουμε πως με τα λόγια μας δημιουργούμε το μέλλον μας. Είναι τυχαίο άραγε αυτό που λέγεται:  "το 'λεγε, δε το 'λεγε πως έτσι θα γίνει;".
Η αλήθεια είναι, πως ο λόγος είναι εκετελεστής των σκέψεών μας. Ό,τι εφραστεί με λόγο σύντομα θα το αδράξουμε και ως γεγονός ζωής. Ελέγχουμε όσα λέμε; Προσέχουμε τις εγγραφές μας; Προσέχουμε τις εσωτερικές μας σκέψεις; Την ποιότητα των σκέψεων και λόγων μας;
Αν εκφράσουμε λόγια ευγνωμοσύνης για τη ζωή, γινόμαστε αλχημιστές της. Άμεσα μεταβάλλουμε την αρνητική μας διάθεση σε θετική. Αν γεμίσουμε τις σκέψεις και τα λόγια μας με τοξικότητα, ποια θα είναι και η ποιότητα των εκφερόμενων λόγων μας, ποιο θα είναι το προσκήνιο της ζωής μας;

Η ομορφιά της ζωής!

Αναιρέσεις

Πιστεύοντας πως η ζωή είναι συνεχής ανατροπή, μπορείς να δεχτείς τα πάντα σαν ευλογία. Ό,τι κι αν είναι αυτό. Ευχάριστο ή δυσάρεστο. Το πλάνο της ζωής προϋποθέτει αλλαγές. 

Τίποτα δεν είναι το ίδιο από την αρχή του κόσμου μέχρι σήμερα.

Τίποτα δεν υπάρχει, που να υπήρχε. 

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, βιώνουμε μία συνεχή καταστροφή κάθε παλιού και μία συνεχή αναγέννηση.

Κάθε μέρα κάποιος πεθαίνει, κάθε μέρα κάποιος γεννιέται... 

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή καί μία καταστροφή, κάθε μέρα, κάθε στιγμή και μία αναγέννηση. 

That's life, that's us!

Εκπαιδεύοντας τη ζωή μας

Αν καλοκοιτάξουμε τη ζωή μας θα δούμε πως οι συνήθειές μας αποτελούν ένα συγκεκριμένο καθημερινό τελετουργικό, που η διαφοροποίησή του αλλοιώνει την συνήθη μορφολογία της ημέρας μας.

Ζούμε κάνοντας ουσιαστικά τα ίδια πράγματα. Όλα έχουν καλώς στην περίπτωση που η ζωή μας θέλουμε να είναι η ίδια. Αν όμως βάλουμε μία δόση ονείρου, μία διάθεση βελτίωσης, μία νότα διαφοροποίησης από το χθες, βλέπουμε πως το διαφορετικό, το νέο  αυτό – τουλάχιστον νοητικά – μεταβάλλει ενεργειακά το είναι μας.

Η δέσμευση που απαιτεί η ενέργεια αυτή από την καθημερινότητά μας, στο να σκεφτόμαστε λίγο περισσότερο τη σκέψη αυτή, να θέλουμε λίγο πιο πολύ να την κάνουμε πράξη, να επιδιώξουμε κάποιες κινήσεις, σημαίνει μικρή ή μεγάλη τροποποίηση του προγράμματος, αναδιοργάνωση και ανασύσταση του καθημερινού τελετουργικού. Εκεί βρίσκεται και η μεγαλύτερη ανατροπή. Το inner game. Η δύναμη της προσωπικότητάς μας να φανεί ευπροσάρμοστη στις νέες αλλαγές. Να γίνει το νέο πρόκληση και όχι απειλή.

Η αλήθεια είναι πως αλλαγές μικρές ή μεγάλες συμβαίνουν καθημερινά. Το θέμα είναι πόσο ανοιχτή αντίληψη έχουμε στο να τις δεχτούμε, πριν η ζωή, μας αναγκάσει να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι και όχι όπως θέλουμε.

Εκπαιδεύοντας τη ζωή μας

Αν καλοκοιτάξουμε τη ζωή μας θα δούμε πως οι συνήθειές μας αποτελούν ένα συγκεκριμένο καθημερινό τελετουργικό, που η διαφοροποίησή του αλλοιώνει την συνήθη μορφολογία της ημέρας μας.

Ζούμε κάνοντας ουσιαστικά τα ίδια πράγματα. Όλα έχουν καλώς στην περίπτωση που η ζωή μας θέλουμε να είναι η ίδια. Αν όμως βάλουμε μία δόση ονείρου, μία διάθεση βελτίωσης, μία νότα διαφοροποίησης από το χθες, βλέπουμε πως το διαφορετικό, το νέο  αυτό – τουλάχιστον νοητικά – μεταβάλλει ενεργειακά το είναι μας.

Η δέσμευση που απαιτεί η ενέργεια αυτή από την καθημερινότητά μας, στο να σκεφτόμαστε λίγο περισσότερο τη σκέψη αυτή, να θέλουμε λίγο πιο πολύ να την κάνουμε πράξη, να επιδιώξουμε κάποιες κινήσεις, σημαίνει μικρή ή μεγάλη τροποποίηση του προγράμματος, αναδιοργάνωση και ανασύσταση του καθημερινού τελετουργικού. Εκεί βρίσκεται και η μεγαλύτερη ανατροπή. Το inner game. Η δύναμη της προσωπικότητάς μας να φανεί ευπροσάρμοστη στις νέες αλλαγές. Να γίνει το νέο πρόκληση και όχι απειλή.

Η αλήθεια είναι πως αλλαγές μικρές ή μεγάλες συμβαίνουν καθημερινά. Το θέμα είναι πόσο ανοιχτή αντίληψη έχουμε στο να τις δεχτούμε, πριν η ζωή, μας αναγκάσει να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι και όχι όπως θέλουμε.

Αλλαγή σκηνικού!

Όταν νοιώθεις πως η ζωή όπως τη ζεις δεν είναι αρκετή, όταν νοιώθεις πως υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό που ζεις και αξίζει να ζεις, όταν βλέπεις τον αυτοπεριορισμό σου να στρέφεται εθρικά στο είναι, τότε η ένδειξη δεν είναι τίποτα παραπάνω από σπίθα που άναψε για να κάψει ό,τι παλιό επιλέξεις να καταστραφεί. Ανάπλαση τώρα!