Δουλειά ή εργασία;

Με ψυχικό καταναγκασμό και δουλεία της ψυχής στο κάτεργο της καθημερινής εργασίας για τους περισσότερους βιοπαλαιστές της καθημερινότητας, η λέξη εργασία έχει γίνει δουλειά ενώ αποτελεί - σημαίνει προϊόν αγάπης προς τον εαυτό μας. Τι σημαίνει να δουλεύεις με αγάπη; "Σημαίνει να υφαίνετε το ύφασμα με νήματα τραβηγμένα από την καρδιά σας, σαν να πρόκειται το ρούχο αυτό να το φορέσει ο αγαπημένος σας. Σημαίνει να γεμίζετε όλα τα πράγματα που φτιάχνετε με μία ανάσα από το ίδιο σας το πνεύμα. Η δουλειά είναι αγάπη που γίνεται φανερή. Και να δεν μπορείτε να δουλέψετε με αγάπη αλλά μόνο με δυσαρέσκεια, είναι καλύτερα να αφήσετε τη δουλειά σας και να σταθείτε στην πύλη του ναού και να παίρνετε την ελεημοσύνη εκείνων που δουλεύουν με χαρά. Γιατί αν ψήνετε ψωμί με αδιαφορία, ψήνετε ένα ψωμί πικρό που δεν τρέφει παρά τη μισή πείνα του ανθρώπου. Κι αν τραγουδάτε ακόμα και σαν άγγελοι, αλλά δεν αγαπάτε το τραγούδι, φράζετε τα αυτιά των ανθρώπων στις φωνές της μέρας και τις φωνές της νύχτας"....

Ενσυναίσθηση

Πως μπορείς να αντιληφθείς, να κατανοήσεις, να αποδεχτείς την πραγματικότητα των άλλων, αν δε δεις τη ζωή με τα μάτια τους, αν δε νοιώσεις με την καρδιά τους, αν δεν καταλάβεις τη θέση και δεν αποδεχτείς πως η κάθε τους λέξη, σκέψη, πράξη είναι αποτέλεσμα των βιωμάτων, της οικογένειας, της ζωής, των φίλων, των σχέσεων που καθένας επιτρέπει ή επιλέγει στη ζωή του.
Αλλά όλα αυτά γίνονται όταν πρώτα δεις τον "άλλο" μέσα σου, με τον τρόπο αυτό. Κατανοώντας και αποδεχόμενοι εμάς, μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε και τους άλλους.

Αναγέννηση

Η φυσική γέννηση είναι ένα πραγματικό και μοναδικό γεγονός στη ζωή μας. Πως φορές όμως θελημένα ή άθελά μας ξαναγεννιόμαστε; Μία σχέση, μία λέξη κι ένας δρόμος, μία ακόμη γέννηση. Ακολουθούμε τους δρόμους και εξελισσόμαστε, ακολουθούμε τους δρόμους και ξαναγεννιόμαστε σε νέα κατάσταση, σε νέα ζωή!

Εγωϊσμός

Όλοι μας έχουμε θεϊκή προέλευση, χωρίς όμως να αναγνωρίζουμε τα θεϊκά χαρακτηριστικά  της απεριόριστα δυναμικής φύσης μας.
Σκεφτόμαστε γήϊνα, με εγωϊσμό που συνεχώς απαιτεί περισσότερο δίκιο, εξουσία, χρήματα, αναγνώριση.
Ζώντας όμως με βαρύτητα στη θεϊκή φύση μας, σκεφτόμαστε πως είναι προτιμότερο να είμαστε καλοί, παρά δίκαιοι, γιατί το να κερδίσεις στο δίκαιο είναι μάθημα εγωϊσμού, ενώ η απλότητα και η καλοσύνη δεν είναι κάτι που μπορείς να κάνεις, αλλά απλά μία έκφραση αυτού που είσαι...της πραγματικής φύσης σου.

Συμμέτοχοι ζωής

Ο κόσμος μας είναι μία αντανάκλαση της εσωτερικής μας ύπαρξης. Βιώνουμε το αποτέλεσμα των σκέψεων, λόγων και στάσεων μας στη ζωή.

Σιωπή

Ψάχνουμε συνεχώς μέσα σε μία απεγνωσμένη κατάσταση να βρούμε λύσεις. Όταν επείγεσαι να βγεις από το αδιέξοδο, δεν καταφέρνεις τίποτα παραπάνω από το να εισχωρείς ακόμη βαθύτερα σ' αυτό. 

Όταν σιωπήσεις τις εσωτερικές σου φωνές, όταν μειώσεις το θόρυβο της μηχανής του μυαλού σου, όταν ακούσεις μόνο την αναπνοή σου να δίνει ζωή στα όργανα που συνιστούν την ύπαρξή σου, δε διαλογίζεσαι απλά, αλλά ίπτασαι στα πεδία της διανόησης με ανοιχτή συνειδητότητα, ώστε να δεις με διαύγεια τις προσδοκίες, τις ελπίδες και την ποιότητα της ύπαρξής σου, που επιπόλαια γειώνεις με την ανησυχία, το φόβο και την ανασφάλεια.
Άκουσε τη σιωπή σου και γίνε δεκτικός στην ανωτερότητα του σκοπού της υπάρξεώς σου. Αναγνωρίζοντας τον προσωπικό σου προορισμό και το δρόμο σου, μπορείς να δεις και τις επιλογές σου.

Δρόμοι ζωής

Κάθε νέα μέρα που έρχεται είναι μία νέα επιλογή ζωής -όχι τρόπου ζωής- αλλά ζωής! Πολλές φορές καθημερινά σκεφτόμαστε: "που πάμε και γιατί;".
Ποιος είναι ο δρόμος και πως θα βγούμε από το αδιέξοδο;
Ένας λανθασμένος μονόλογος που μας οδηγεί στο πουθενά και για πάντα. Γιατί; Γιατί είναι ο κοσμικός δρόμος. Ο μόνος δρόμος και μονόδρομος των ανθρώπων ή της μόνης και μονοδιάστατης λογικής.
Οφείλουμε να αντιληφθούμε πως ο δρόμος που μας οδηγεί σε πλήθος επιλογών είναι ο δρόμος της καρδιάς και συγκεκριμένα της λογικής της καρδιάς. Αυτό που οφελεί την καρδιά να σκεφτεί αυτό είναι που προωθεί και τη ζωή, αυτό δίνει επιλογές...
Πόσο συχνά όμως ελέγχουμε την ποιότητα των συναισθημάτων μας; Πόσο καλά γνωρίζουμε τη γνησιότητα του καθαρού συναισθήματος που βιώνουμε, ώστε ν' αντιληφθούμε και να διακρίνουμε το πραγματικό συναίσθημα;
Πόσο ξέρουμε αν αγαπάμε το σύντροφο, την οικογένεια, τη δουλειά, το στόχο ή μόνο την εξασφάλιση που μας προσφέρουν; Αγαπάμε με πραγματική αγάπη ή με υστεροβουλία; Προσφέρω για να πάρω; Προσφέρω γιατί θέλω, γιατί είμαι, γιατί πρέπει; Ποια είναι η λογική των συναισθημάτων μου; Ποια είναι η λογική της καρδιάς μου; Ποιος είναι ο δρόμος των συναισθημάτων μου;