Ανωτερότητα

Η ανωτερότητα του ατόμου φαίνεται στην ευγένεια του ήθους του, που δε βρίσκεται στο μίσος, την οργή, τη ζήλια, τον εγωϊσμό... Είναι βέβαια ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά αν δούμε, αν προσέξουμε τα ευγενικά πρόσωπα του 20 αιώνα, Γκάντι, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Μητέρα Τερέζα, θα δούμε πως αυτά τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι απόντα.
Γιατί;
Απλά γιατί μπόρεσαν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, χωρίς να τους διαχειριστούν αυτά!
Είμαστε καλοί άνθρωποι, μπορούμε όμως να γίνουμε καλύτεροι...
Είμαστε στο δρόμο μας, αλλά πρέπει να φτάσουμε στον προορισμό μας...

Ευτυχία

_{Δεν υπάρχει κάποιο μαγικό κλειδί που ξεκλειδώνει την πόρτα της ευτυχίας. Είναι η μόνιμη φυσιολογική κατάσταση του ανθρώπου, ο παράδεισός του και όλες οι αρνητικές καταστάσεις που δημιουργούνται είναι μαθήματα που μας οδηγούν στην τελείωση. Η αρχή της οικονομίας δυνάμεων προτρέπει να κάνουμε λιγότερα αλλά όσο πιο αποδοτικά και ευχάριστα γίνεται, για να πετυχαίνουμε περισσότερα και μόνιμα αποτελέσματα... Όταν λοιπόν οι πράξεις έχουν κίνητρο την αγάπη, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό;
Είναι μία όμορφη μέρα, ας την κάνουμε και καλή! Καλημέρα.}

Άγνοια

Αποφεύγουμε ν΄αγαπήσουμε για να μην πληγωθούμε. Αποφεύγουμε να δώσουμε αν δεν πάρουμε πρώτα. Περιμένουμε αποδείξεις ή ερμηνεύουμε μέσα από την μικρή ανθρώπινη λογική μας τις ενδείξεις. Λογική; Καρδιά;
Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει σωστά. Και όπως ένας φίλος μου είπε πρόσφατα: "Ξένια, αν δεις τη σχέση του καθενός με το Θεό, τότε μπορείς και να καταλάβεις πολλά. Δες πως αγαπά το Θεό. Η επιστήμη σου δείχνει κάποια πράγματα. Ο Θεός τα πάντα."

Ανωτερότητα

Η ανωτερότητα του ατόμου φαίνεται στην ευγένεια του ήθους του, που δε βρίσκεται στο μίσος, την οργή, τη ζήλια, τον εγωϊσμό... Είναι βέβαια ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά αν δούμε, αν προσέξουμε τα ευγενικά πρόσωπα του 20 αιώνα, Γκάντι, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Μητέρα Τερέζα, θα δούμε πως αυτά τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι απόντα.
Γιατί;
Απλά γιατί μπόρεσαν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, χωρίς να τους διαχειριστούν αυτά!
Είμαστε καλοί άνθρωποι, μπορούμε όμως να γίνουμε καλύτεροι...
Είμαστε στο δρόμο μας, αλλά πρέπει να φτάσουμε στον προορισμό μας...

Χαμόγελο ζωής

Κάποτε ζούσε σ΄ένα βασίλειο ένας μοχθηρός βασιλιάς. Οι υπήκοοι απέφευγαν να τον πλησιάσουν με το φόβο της εκδικητικότητάς του. Είδε όμως πως κάθε φορά που ήθελε να επιβάλλει ένα νέο μέτρο οι υπήκοοι συνομωτούσαν εναντίον του δημιουργώντας συνεχώς κινδύνους για τη ζωή του. Οι σύμβουλοί του τνο πρέπτρεπαν να κάνει κα΄τι σύντομα γιατί διαφορετικά θα έχανε όχι μόνο το θρόνο αλλά μάλλον και τη ζωή του. Αποφάσισε λοιπόν να πάει στο μεγάλο μάγο του δάσους, ζητώντας τρόπους να κάνει αρεστά τα μέτρα που κάθε φορά έπαιρνε. Ο μάγος του έδωσε μία χαμογελαστή μάσκα και του ζήτησε να τη φοράει για έξι μήνες συνεχώς, ακόμη και στον ύπνο του και να του την επιστρέψει μόλις περάσει αυτό το διάστημα. Χωρίς αντίρρηση συμμορφώθηκε στα λεγόμενα του μάγου ο βασιλιάς, φορώντας τη μάσκα του χαμόγελου για έξι μήνες. Πραγματικά όλα άλλαξαν στο βασίλειο. Όσοι έρχονταν εναντίον του, έβλεπαν το μόνιμο χαμόγελο και τους ήταν αδύνατο να του κάνουν κακό. Σε έξι μήνες η κατάσταση στο βασίλειο άλλαξε και ο βασιλιά λυπημένος ζήτησε από το μάγο να του επιτρέψει να κρατήσει τη μάσκα λίγο παραπάνω. Ανένδοτος ο μάγος ανάγκασε το βασιλιά να την επιστρέψει...και λυπημένος ο βασιλιά την επέστρεψε. Προς έκπληξη όλων όμως, όταν έβγαλε τη μάσκα, το χαμόγελο είχε μόνιμα παραμείνει στο πρόσωπό του...Είχε μάθει να χαμογελά!

Κορφές

Κάποιος νέος είχε ως σκοπό της ζωής να ανέβει στο Έβερεστ. Όταν τελικά τα κατάφερε, απογοητεύτηκε πάρα πολύ. Δεν υπήρχε κάποια άλλη κορφή μεγαλύτερη για να κατακτήσει...
Μόνο μια κορφή δεν κατακτιέται και αν ακόμη κατακτηθεί, δεν έχει επίγειους θεατές για να την χειροκροτήσουν.
Καλημέρα, συνοδοιπόροι του ωραιότερου ταξιδιού! Καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα!!!

Επιλογές

Ρώτησε κάποτε ο μαθητής το σοφό δάσκαλό του:
-"Μέσα μου γίνεται πάλη δύο λύκων. Ο ένας είναι αιμοβόρος, άγριος, ύπουλος, εγωιστής κι εκδικητικός. Ο άλλος είναι πράος, ήρεμος, γεμάτος καλοσύνη κι αγάπη. Τι να κάνω;" Ο μαθητής τον κοίταζε απορημένος, περιμένοντας την απάντησή του.
-"Μην απορείς", του είπε ο δάσκαλος, η ίδια πάλη γίνεται σε όλους τους ανθρώπους.
Ο μαθητής σκέφτηκε λίγο και μετά ρώτησε:
-Και στο τέλος ποιος απο τους δύο θα κερδίσει?
-Αυτός που θα ταίσεις.