Εκεί ψηλά!

Και σήμερα η ζωή μας καλεί να της δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Πάλι; Και πάλι...και πάλι και πάλι...Να είμαστε ευγνώμονες που και σήμερα έχουμε άλλη μία ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι... μόνο μέσα από τους άλλους. Κατανόηση, αποδοχή και συγχωρητικότητα. Συγ-χώρεση. Δικαίωμα και στους άλλους να έχουν το χώρο τους. Δεν ήρθαμε για να αποδείξουμε στους άλλους τι είμαστε, αλλά για να ανακαλύψουμε μέσα μας τι μπορούμε να γίνουμε! Στη ζωή, μας επιτρέπεται να κοιτάμε τον άλλο από ψηλά, μόνο για να τον βοηθήσουμε να σηκωθεί...και όταν σηκωθεί ο άλλος και σταθεί πλάι μας, τότε θα καταλάβουμε πραγματικά τι σημαίνει ψηλά...

Ανταλλακτική αξία

Το καλό και το κακό είναι δύο διαφορετικά νομίσματα, που υπάρχουν σε αφθονία στην τράπεζα της καρδιάς μας. Έχουμε την ελευθερία να χρησιμοποιήσουμε όποιο από τα δύο επιθυμούμε στις καθημερινές μας συναλλαγές. Και τα δύο θα μας δώσουν την "ομορφιά" της ζωής: Άλλος χαίρεται με το καλό κι άλλος με το κακό. Το μόνο πρόβλημα είναι πως στο χρηματιστήριο της ζωής κερδίζει, όποιος αντέχει να κρατά τις μετοχές του για πολύ ή αυξάνει τα αποθέματά του και δεν ξέρω πόσο αντέχει κάποιος να κάνει συναλλαγές του κακού για να πάρει περισσότερο στο μέλλον...
Σκέψου. Η ζωή δεν είναι μόνο ωραία, αλλά είναι και δική σου...

Μέτρο κρίσης

Ποιο είναι το μέτρο που κρίνουμε τον εαυτό μας και ποιο είναι το μέτρο που κρίνουμε τους άλλους; Όποιο και να ΄ναι αυστηρό ή ελαστικό, το σίγουρο είναι πως το μέτρο που θα κριθούμε όλοι μας είναι το ίδιο και είναι το μέγεθος της αγάπης, προς εμάς και τους άλλους...

Δασκάλα ζωή

Κάθε μέρα η δασκάλα - ζωή μας μαθαίνει να είμαστε πιο δυνατοί μόνο μέσα από τις αδυναμίες που αντιμετωπίζουμε, πιο σωστοί από τα λάθη, πιο ανθρώπινοι από την απανθρωπιά, πιο καλοί από την κακία, πιο ευτυχισμένοι από τη δυστυχία, πιο προσεκτικοί από την απροσεξία. Πόσο καλοί μαθητές της είμαστε όμως; Όσοι μαθαίνουν από τα μαθήματα περνούν τις τάξεις και προάγονται, ενώ όσοι κοιτούν το ρολόι για να περάσει η ώρα και να έρθει το διάλλειμα παραμένουν στην ίδια τάξη. Καλοί μου φίλοι, ο χρόνος δε χρειάζεται να περνά τις τάξεις, μόνο εμείς...

Υπερδυνάμεις

 Γίνονται θαύματα σήμερα;
Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν φτάνουμε στα όριά μας από τις δυσκολίες της ζωής, αναρωτιόμαστε, συχνά με οργή: "Μα δεν υπάρχει Θεός;" Φαίνεται όμως, ότι εκτός από τον Θεό υπάρχει και…
ο Superman σε αυτή την ζωή! Δεν ξέρουμε βέβαια με σιγουριά αν μπορεί να σώσει ολόκληρο τον πλανήτη, ωστόσο μία οικογένεια την έσωσε κυριολεκτικά από την καταστροφή. Την ώρα που όλες οι ελπίδες είχαν χαθεί για μία οικογένεια Αμερικανών, αφού η τράπεζα θα έκανε κατάσχεση στο σπίτι που έμεναν για 60 ολόκληρα χρόνια, εμφανίστηκε η λύση από το πουθενά.
Με δάκρυα στα μάτια, τα μέλη της οικογένειας, μάζευαν τα προσωπικά τους αντικείμενα και τα πράγματά τους, όταν ανακάλυψαν ένα ξεχασμένο τεύχος του περιοδικού Superman, στην αποθήκη του σπιτιού.
Δεν ήταν βέβαια ένα οποιοδήποτε τεύχος, αλλά το πρώτο, στο οποίο εμφανίζεται ο πλέον διάσημος υπερήρωας που υπήρξε ποτέ.
Η απελπισμένη οικογένεια απευθύνθηκε σε ειδικούς, οι οποίοι εκτίμησαν τον προσωπικό τους Superman στα 250.000 δολάρια, αφού συλλέκτες βιβλίων κόμικς χαρακτήρισαν το συγκεκριμένο αντίτυπο ως το «χαμένο δισκοπότηρο»...

Κάνε το καλό...

ΚΑΝΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΣΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ...

Κάποτε ένας φτωχός Σκωτσέζος αγρότης άκουσε τη φωνή ενός παιδιού που ζητούσε βοήθεια. Πηγαίνοντας κοντά είδε ένα παιδί που πάλευε να σωθεί σ' ένα ποτάμι από σίγουρο πνιγμό. Χωρίς να το σκεφτεί βούτηξε στα νερά του ποταμού τραβώντας το παιδί στην όχθη... Την επομένη, μια φανταχτερή άμαξα με δύο άλογα σταμάτησε μπροστά από την αγροικία του. Κατέβηκε ένας καλοντυμένος ευγενής κύριος, που του συστήθηκε ως ο πατέρας του αγοριού που είχε σώσει ο αγρότης.
- Θα ήθελα να σας ανταμείψω για την πράξη σας, είπε ο κύριος. Σώσατε τη ζωή του γιου μου.
- Όχι, δεν είναι δυνατόν να πληρωθώ για ότι έκανα, απάντησε ο Σκωτσέζος αγρότης, απορρίπτοντας την προσφορά. Την ίδια στιγμή, στην πόρτα του χαμόσπιτου εμφανίστηκε ο γιός του αγρότη.
- Αυτός είναι ο γιός σας; Ρώτησε ο καλοντυμένος κύριος.
- Μάλιστα, απάντησε με υπερηφάνεια ο αγρότης.
- Θα κάνουμε μια συμφωνία. Αφήστε με τότε να προσφέρω στο γιο σας το ίδιο επίπεδο μόρφωσης που απολαμβάνει ο δικός μου. Αν ο μικρός μοιάζει στον πατέρα του τότε, χωρίς αμφιβολία, μεγαλώνοντας θα γίνει κάτι για το οποίο και οι δυο μας θα υπερηφανευόμαστε.
Έτσι κι έγινε...Ο γιος του αγρότη αποφοίτησε από τη φημισμένη ιατρική σχολή της Αγίας Μαρίας στο Λονδίνο και είναι αυτός που έγινε γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο ως σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ, ο πατέρας της πενικιλίνης! Έπειτα από χρόνια, ο γιος του ευγενούς κυρίου, που σώθηκε από το βούρκο, χτυπήθηκε από βαριά πνευμονία. Ποιός του έσωσε αυτή τη φορά τη ζωή; Η πενικιλίνη!
Ποιό ήταν το όνομα εκείνου του ευγενούς κυρίου; Λόρδος Ράντολφ Τσώρτσιλ. Το όνομα του γιού του; Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ! Ο οποίος μεγαλώνοντας, θα κυβερνούσε τη Μεγάλη Βρετανία και θα ονομαζόταν, διεθνώς, «Πατέρας της Νίκης» του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...

Πρότυπα διαπαιδαγώγησης

Έκθεση μαθητή του δημοτικού με θέμα:"Τι να ζητήσω από το θεό".
"Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να...
με κάνεις τηλεόραση! Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω ..
να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Όταν είμαι τηλεόραση, θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται στο σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος. Θέλω τ' αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε-πότε μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!"
Η δασκάλα που το διάβασε την έκανε να κλάψει και o συζυγός της τη ρώτησε: "τι συμβαίνει;"
Αυτή απάντησε:"Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου".
Ο σύζυγος είπε:"Το καημένο το παιδί.Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί!"
Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε:"Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας...!"