13 Σεπτεμβρίου 2010

Αιώνιες προφάσεις


Μεγαλώνοντας μέσα στην αμφιβολία και την ανασφάλεια αναζητάμε ένα διαφορετικό αύριο με όλη μας την ψυχή, ενώ παράλληλα ο εσώκοσμός μας έχει μάθει να το απορρίπτει ως δέσμιος αναστολών. Αναζητώντας το καλύτερο χάνουμε την αίσθηση της αξίας μας και πορευόμαστε στο δρόμο των προφάσεων που θα καλύψουν τη μικρότητα του πνεύματός μας.
Στη ζωή δεν κληθήκαμε να πιστέψουμε στη δύναμη του κατώτερου εαυτού μας, αλλά να αναδείξουμε τη μεγαλοσύνη του αιώνιου πνευματικού ανθρώπου, που κρύβουμε στα θνητά μας σώματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

To λιοντάρι που νόμιζε πως ήταν πρόβατο

Μέσα στο πυκνό δάσος ζούσε μια λιονταρίνα με τον σκύμνο της (το λιονταράκι της). Πείνασαν όμως και η λιονταρίνα με το μικρό της βγήκαν σε αν...