Οδηγός ζωής!

Λέει ο Αλέξανδρος Δουμάς πως το καλό είναι αργό γιατί ανεβαίνει ανήφορο, ενώ το κακό είναι γρήγορο γιατί κατεβαίνει κατήφορο ... και αναρωτιέμαι αν ξέρουμε τι οδηγάμε, πόσο καλά χειριζόμαστε το γκάζι και το φρένο, από πότε έχουμε να κάνουμε σέρβις και πόσο καθαρά τζάμια έχουμε, αλλά ακόμη αναρωτιέμαι κι αν οδηγάμε εμείς ή έχουμε πάρει ταξί... καλοί μου συνοδηγοί της ζωής!
Υ.Γ: Εξαιρούνται όσοι το έχουν αφήσει με απόλυτη εμπιστοσύνη στον Ένα και Μόνο αυτόματο πιλότο!

Yin & Yang!

Το καλό και το κακό είναι δύο διαφορετικά νομίσματα, που υπάρχουν σε αφθονία στην τράπεζα της καρδιάς μας. Έχουμε την ελευθερία να χρησιμοποιήσουμε όποιο από τα δύο επιθυμούμε στις καθημερινές μας συναλλαγές. Και τα δύο θα μας δώσουν την "ομορφιά" της ζωής: Άλλος χαίρεται με το καλό κι άλλος με το κακό. Το μόνο πρόβλημα είναι πως στο χρηματιστήριο της ζωής κερδίζει, όποιος αντέχει να κρατά τις μετοχές του για πολύ ή αυξάνει τα αποθέματά του και δεν ξέρω πόσο αντέχει κάποιος να κάνει συναλλαγές του κακού για να πάρει περισσότερο στο μέλλον...

Η τέχνη της ευτυχίας

Ευγνωμοσύνη

 

 

http://www.flowmagazine.gr/article/view/i_texni_tis_eutuxias_meros_1o_eugnomosuni/category/personal_development

Αν ήσουν άραγε ένας Πικάσο, ένας Νταλί, μία Κάλλας δε θα επεδίωκες το αριστούργημα; Δε θα ήθελες το προϊόν που παράγεις να είναι μία μοναδική εμπειρία απόλαυσης, πρώτα για σένα κι έπειτα για τους άλλους; Αν η ευτυχία είναι τέχνη, τότε μπορείς και μάλιστα επιβάλλεται να γίνεις ο δημιουργός που θα αναδείξει το αριστούργημα της επόμενης ... στιγμής, αν θες να ζεις μία ζωή που αξίζεις να ζεις!

Ένας δεξιοτέχνης αναζητά τα καλύτερα εργαλεία, τους καλύτερους οδηγούς, τα μονοπάτια, τα μυστικά και τη γνώση που θα τον κάνουν να γίνει αριστοτέχνης του είδους. Κι επειδή δεν υπάρχει shortcut,  -τη ζωή δεν την παρακάμπτεις – για να τα αποκτήσεις, δοκιμάζεις τρόπους που θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και οι μέντορες της ζωής, που διδάσκουν ανά τους αιώνες τα μυστικά επιτυχίας στη ζωή, που θα μοιραζόμαστε μέσα από τη στήλη αυτή «Την τέχνη της ευτυχίας».

Πραγματικά δεν υπάρχει άλλη επιτυχία, από την επιτυχία στην ευτυχία! Αν λοιπόν η ευτυχία είναι τέχνη οφείλουμε να γίνουμε καλλιτέχνες της ζωής μας, αναδεικνύοντας ένα αριστούργημα ... ένα μοναδικό έργο τέχνης, που όμοιό του δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ, όπως δεν υπάρχει ένας ίδιος κόκκος άμμου με έναν άλλο ανάμεσα στους αμέτρητους που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν στον πλανήτη. Ένα έργο τέχνης υπογεγραμμένο με το όνομά μας. Είναι σίγουρο πως κι άλλοι έχουν το ίδιο όνομα, αλλά είναι επίσης σίγουρο πως δεν είναι ίδιοι, γιατί ο καθένας μας είναι το μοναδικό ανεπανάληπτο θαύμα στη φύση, που ίδιο δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ!

Η ζωή μας είναι ένα μοναδικό δώρο που είναι στο χέρι μας να την αναδείξουμε όχι μόνο μία φορά αλλά κάθε στιγμή, κάθε λεπτό.... σε έργο τέχνης! Είναι αλήθεια πως ζούμε μία ζωή χωρίς να σκεφτόμαστε τη σημασία της στιγμής, που σαν τον ιστό της αράχνης υφαίνεται σιγά και σταθερά σε καμβά της ζωής μας. Ξεχνάμε τη σημασία της πολύτιμης αυτής μίας και μόνης στιγμής.  Πόση αξία βρίσκεται σε αυτή τη μοναδική στιγμή που φευγαλέα περνά από μπροστά μας και δε σκεφτόμαστε πως είναι ό,τι έχουμε! Όλη μας η περιουσία, που η αξία της εξαρτάται από τη διαχείριση που κάνουμε υπεύθυνα ή επιπόλαια, σεβόμενοι την αξία της ή αδιαφορώντας για την ουσία της.

Είναι ένα δώρο που μας χαρίζεται κάθε νέα στιγμή. Είναι το μοναδικό δώρο που μας έχει δοθεί και δεν υπάρχει άλλη κατάλληλη απάντηση στο δώρο αυτό παρά μόνο «ευχαριστώ»... Είναι ένα εισιτήριο που παίρνουμε κάθε μέρα για την επόμενη που διεκδικούμε με το έργο της στιγμής. Και αν αξίζει η στιγμή τότε πραγματικά δικαιούμαστε άλλη μία ευκαιρία να κάνουμε τα πράγματα ακόμη πιο όμορφα, φτάνοντας ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στην τελειότητα. Αν όμως η σημασία της στιγμής δεν επενδύεται με την αγάπη και το ενδιαφέρον μας τότε η επόμενη μέρα είναι απλά μία μέρα που δανείζεται από το ΑΤΜ την ευτυχία του μέλλοντος, καθυστερώντας ακόμη πιο πολύ την ευκαιρία της ευτυχίας. Αν όμως δεχτούμε το δώρο κάθε μέρα με ευγνωμοσύνη –παρ’ όλες τις αντιξοότητες- τότε ναι... είμαστε καλά προετοιμασμένοι για την ευκαιρία και όλα τα δώρα αρχίζουν να πλημμυρίζουν τη ζωή μας... αργά, σταθερά και συνεχόμενα.... διακριτικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και πυροτεχνήματα.

Ένα «ευχαριστώ» είναι το δικό μας δώρο προς τη ζωή, που έχει τη δύναμη να κάνει τη ζωή μας ν’ ανθίσει, να ευωδιάσει και να γεμίσει άρωμα όχι μόνο τις ψυχές μας αλλά και τις ψυχές των άλλων που μοιράζονται την παρουσία μας. Αν δεν κάνουμε τίποτε άλλο στη ζωή μας, από το να καλλιεργούμε αυτή την απάντηση στη ζωή, αρχίζουμε να περπατάμε το δρόμο της πληρότητας,  γιατί ξέρουμε πως κάθε στιγμή έχουμε προσφέρει το κατάλληλο αντίτιμό της, για να την εμπορευτούμε με τον πιο ωφέλιμο τρόπο. Κάθε στιγμή λοιπόν που ζούμε, προσφέρουμε την ενέργεια, τη σκέψη, τη στάση, τη συμπεριφορά μας ως αντάλλαγμα. Άραγε πόσες από αυτές τις στιγμές κάναμε κάτι που ν’ αξίζει πραγματικά τόσο πολύ που ν’ αξίζει το αντάλλαγμα της;

Ακόμη κι αν το πρόγραμμά μας είναι απαιτητικό τίποτα δε μπορεί να μας αποτρέψει από το να ευχαριστήσουμε κατά τη διάρκεια της μέρας για όλους τους λόγους που οφείλουμε να αισθανόμαστε ευγνώμονες για το δώρο της ζωής. Ευγνώμονες που έχουμε εργασία (ενώ τόσοι περιμένουν στην αγορά εργασίας για να αισθανθούν δημιουργικοί και ωφέλιμοι), που έχουμε σχέση (τόση μοναξιά υπάρχει γύρω μας)... Είμαστε τόσο επιπόλαιοι και πρόχειροι στις αποφάσεις μας... λέμε απλά  «καλή δουλειά ή απαράδεκτη δουλειά», «καλή σχέση, κακή σχέση» και δε σκεφτόμαστε πως είναι η μόνη δουλειά, η μόνη σχέση, η μόνη ευκαιρία που έχουμε αυτή τη στιγμή να μάθουμε και να εξελιχθούμε, που αν αισθανθούμε ευγνώμονες γι αυτό το μάθημα, σύντομα θα μας οδηγήσει στην αμέσως επόμενη καλύτερη στιγμή της ζωής μας.

Η στιγμή είναι το σχολείο που θα μας οδηγήσει στην επόμενη τάξη μόλις πάρουμε το μάθημά μας! Εξάλλου έχουμε πάντα το δικαίωμα της επιλογής, της ελεύθερης θέλησης. Μπορούμε να μείνουμε ή να φύγουμε από μία σχέση, από μία δουλειά, από μία φιλία.... δε μας υποχρεώνει κανείς να μείνουμε... εμείς επιλέγουμε. Η απόφαση να μείνουμε είναι επιλογή. Επιλέγουμε να μείνουμε για να έχουμε τη ζωή που θέλουμε... να πληρώνουμε τη ζωή που θέλουμε να υποστηρίξουμε... επιλέγουμε να μείνουμε στη σχέση... επιλέγουμε τη φιλία... επιλέγουμε τη μόρφωση... επιλέγουμε... επιλέγουμε... επιλέγουμε... και είμαστε ευγνώμονες που μας δίνεται το δικαίωμα της επιλογής!

Το σκαλοπάτι της ζωής γράφει «ευχαριστώ» και επειδή το δώρο έρχεται πάντα με περιτύλιγμα που μπορεί να μη μας αρέσει, αλλά τελικά μόλις το ανοίξουμε και δούμε το περιεχόμενό του, αλλά πολύ περισσότερο αναγνωρίσουμε την προσφορά και ακόμη περισσότερο την επιλογή να είμαστε οι αποδέκτες του δώρου της ζωής, τότε πιστεύω πως θα αισθανθούμε κάπως διαφορετικά.... κάπως πιο ευγνώμονες! Ο Καζαντζάκης κάποτε έγραψε: «Έχεις τα πινέλα, έχεις και τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα!» Τι περιμένεις λοιπόν; Η λέξη - κλειδί για τον παράδεισο είναι ένα απλό «ευχαριστώ»!

Άνοιξη

Οι άνθρωποι λένε συνήθως πως η αγάπη, ο έρωτας, η ομορφιά, η αισιοδοξία, η πίστη δε διαρκούν για πάντα... Συμφωνώ! Ό,τι δεν τροφοδοτείται... πεθαίνει! Είναι στη φύση της δημιουργίας! Η Άνοιξη ως δημιουργός έρχεται να μας θυμίσει πως ό,τι πεθαίνει όμως μπορεί ν΄αναστηθεί... με νέο ανοιξιάτικο φως! Καλό ξεκίνημα συνοδοιπόροι μου, στην αναγέννηση, ανάσταση, ανάταση, ανανέωση, αναζήτηση, ανάπτυξη, αναγνώριση της ...ΖΩΗΣ!
https://www.youtube.com/watch?v=l-dYNttdgl0

People usually say that love, beauty, optimism, faith do not last forever ... I agree! Anything not fed ... dies! It is in the nature of creating! Spring as creator comes to remind us that what dies but can be reborn ... with new spring light! Good start my companions, to regeneration, resurrection, renewal, search, development, recognition of ... LIFE!

Εμπειρία ζωής!

Το ό,τι μεγαλώνουμε δε σημαίνει απαραίτητα... ότι γινόμαστε και καλύτεροι! Δε σημαίνει ότι γνωρίζουμε περισσότερα και επομένως θα έχουμε μέσα από τις εμπειρίες μας καλύτερη εξέλιξη στη ζωή... Μόνο η αξιολόγηση της εμπειρίας μπορεί να φέρει τη βελτίωση στη ζωή μας... αλλιώς μπορεί να βλέπουμε τις εμπειρίες σα μαθήματα για να εξελιχθούν οι άλλοι και όχι εμείς... "οι σωστοί" που αξιολογούμε κρίνοντας τους άλλους. Το σχόλιο που μόλις διαβάσατε είναι μόνο για προσωπική ... ΚΡΙΣΗ!

Σκοπός της γνώσης

Όσες γλώσσες κι αν μιλάμε... αν δε μιλάμε τη γλώσσα της αγάπης... δεν πρόκειται να συνεννοηθούμε ποτέ... όχι μόνο με τους άλλους αλλά κυρίως με τον ίδιο μας τον εαυτό!

Ο υψηλότερος σκοπός της καλλιέργειας της νόησης είναι να λάμψει μέσα σε κάθε άνθρωπο η γνώση, η βιωματική κατανόηση και η σημασία της ανευ όρων αγάπης. Είναι το κλειδί του παραδείσου που ξεκλειδώνει την πόρτα στη ζωή χωρίς γνώση... γιατί πια δε χρειάζεται να ξέρεις... απλά να νοιώθεις αυτά που ήδη ξέρεις. Γιατί όποιος κατάφερε μέσα από τη γνώση να ξεπεράσει τα όρια του εαυτού του και να φτάσει στην αγάπη... έγινε αγάπη χωρίς όρια... απεριόριστος άνθρωπος στο ... άγνωστο...

Κανείς δεν υπήρξε σοφός τυχαία!

Ο Σενέκα είπε κάποτε πως κανείς δεν είναι τυχαία σοφός! Πάντα πίστευα πως η παρατήρηση είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει την πόρτα της σοφίας. Έτσι λοιπόν όσο η παρατήρηση τροφοδοτεί τη σοφία, τότε και η σοφία αλλάζει, αφούοι εμπειρίες μας μέσα από τη συνεχή παρατήρηση δημιουργούν με γεωμετρική πρόδο κλιμάκωση της σοφίας μας.

Παρατηρώντας λοιπόν τι δημιουργεί κάθε φορά μία νέα εικόνα, μία νέα σκέψη, μία νέα συμπεριφορά είτε σε μας τους ίδιους είτε στους άλλους, αυτό που παράλληλα δημιουργείται ως αντανάκλαση της παρατήρησης, ως προϊόν είναι η απόρροια της στοχευμένης - εκ προ μελέτης- παρατήρησης. 

Ο Δαλάι Λάμα αναφέρει πως οι κυματισμοί που δημιουργούνται με το βότσαλο στην ήσυχη λίμνη παραλληλίζονται με τις σκέψεις - στάσεις - συμπεριφορές μας, αλλά και συνανθρώπων μας που δημιουργούν ταραχώδεις "κυματισμούς". Η ταραχή αυτή είναι το μέσο, το εργαστήριό μας για το μάθημα της παρατήρησης και το στάδιο για την εξέλιξή μας. 
Είναι η πορεία μας, η στάση μας, η ζωή μας, το παράδειγμά μας ένα κίνητρο αλλαγής μας αλλά και των άλλων; Είμαστε άραγε γνώστες του τι προκαλούμε ως μοντέλα ζωής ή πιστεύουμε στην τυχαία έκβαση της ζωής; 

Αν κάποιος παρατηρούσε τη ζωή μας, αν ακάποιος μας θεωρούσε πρότυπο για την εξέλιξή του θα ήταν οι ενέργειές μας τόσο επιπόλαιες και "απαρατήρητες";

Ανθρώπινη φύση

Υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας, πρότυπα ζωής.... που αξιοποιούν τα χείλη τους, για να πουν μόνο την αλήθεια! Τη φωνή τους, μόνο για να εκφράσουν ένα γλυκό λογο! Τα αυτιά τους, μόνο για να ακούσουν τον πόνο του άλλου! Τα χέρια τους μόνο για να προσφέρουν! Την καρδιά τους μόνο για ν΄αγαπούν! Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι επίσης που προσφέρουν τη ζωή τους για να ζήσουν οι άλλοι....>> Αυτό ένοιωσα βλέποντας την ταινία "Seven pounds".... και παράλληλα βλέποντας την ποιότητα της αυθεντικά ανθρώπινης φύση μας....

Ο τέλειος άνθρωπος!

Η αλληγορία της εποχής μας: Σε μία εποχή που ζούμε το θαύμα στην εξέλιξη της ζωής... με άπειρα τεχνολογικά θαύματα... ευκαιρίες για δημιουργικότητα και καινοτομία... κι όμως δυστυχούμε από την πρόοδό μας! Και αναρωτιόμαστε τελικά αν η μόρφωση, η εκπαίδευση και η ευφυΐα τόσων ανθρώπων επικεφαλής παγκοσμίως μπορεί κάποια στιγμή να φέρει την ευτυχία.... Πιστεύω πάντως πως όλοι αυτοί έχουν επιτύχει κατά κάποιο τρόπο... Απλά έκαναν πράξη τον προσωπικό τους χάρτη ευτυχίας... όπως τον είχαν βιώσει από τα γεννοφάσκια τους. Έτσι ό,τι έμαθε πως είναι ευτυχία καθένας τους... αυτό κι επιδιώκει... Άλλος πιστεύει πως την ευτυχία τη φέρνει η εξουσία.. άλλος τα χρήματα... άλλος η δόξα... άλλος η επιβολή.... άλλος η προσφορά. Ανάμεσά τους βέβαια βρέθηκε κι ένας ηγέτης που με θαυμαστό τρόπο έγραψε ιστορία ζωής οδηγώντας πολλούς συνανθρώπους του στην ευτυχία. Το όνομά του Νέλσον Μαντέλα! Ρώτησαν κάποτε το Σωκράτη αν υπάρχει τέλειος άνθρωπος και απάντησε πως ο τέλειος άνθρωπος είναι όλοι οι άνθρωποι σε ένα... είμαστε όλοι εμείς ενωμένοι σε έναν που κάνουμε τον τέλειο άνθρωπο!