20 Σεπτεμβρίου 2010

Ζωή στο αύριο!

Όταν ζεις στο αύριο χάνεις την ευκαιρία της ζωής στη στιγμή που περνά και χάνεται...
Το αύριο είναι ο κλέφτης της στιγμής, που σου αποσπά την προσοχή, ανοίγοντάς σου ένα παράθυρο στο αύριο ενώ σου κλέβει το σήμερα...

Ζωή στο χθες!

Όταν ζούμε στο χθες, προσκολλημένοι στα λάθη και στις χαμένες ευκαιρίες κλέβουμε τη δύναμη του αύριο, σβήνουμε την ελπίδα της προσπάθειας και την προσμονή της καλύτερης ζωής! Συγχωρώντας τον ευατό μας για το χθες απαλλάσσουμε την ψυχή μας από το βάρος της αποτυχίας. Όλα τα λάθη μας κάνουν καλύτερους πάντα, δείχνοντάς μας το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Η αποτυχία είναι ευλογία. Πως; Μαθαίνοντας από όσα ζήσαμε, τον ευατό μας.

15 Σεπτεμβρίου 2010

Επιθυμίες


Οι άστεγες επιθυμίες είναι φτερωτά ονειρικά πουλιά που αναζητούν μία πρόσκαιρη στέγη στο δρόμο τους.

Αποφασιστικότητα


Η επιλογή ενός δρόμου στη ζωή μας είναι και μία πρόκληση, που δεν αφορά μόνο τις εμπειρίες που θα προκύψουν από την επιλογή μας αυτή, αλλά σημαίνει πολλές φορές εγκατάλειψη άλλων πραγμάτων που θεωρούμε σημαντικά. Η ζωή όμως απαιτεί προσήλωση στο στόχο για να καταφέρουμε να εξελιχθούμε, αλλιώς θα προσπαθούμε σε πολλούς δρόμους να βρούμε την ευτυχία και δεν θα καταφέρνουμε να την ανακαλύψουμε πουθενά.

14 Σεπτεμβρίου 2010

Επανάληψη


Ζούμε μία ζωή ομορφιάς ανεπανάληπτης. Μία ζωή δημιουργίας εκστατικής. Ο θαυμασμός είναι ελάχιστος φόρος τιμής στο Δημιουργό της. Όλοι μας έχουμε πρόσβαση στην ομορφιά αυτή... Απολαμβάνουμε ολοκληρωτικά την καθολικότητα της ομορφιάς της, ενώ παράλληλα δηλώνουμε τη μικρότητά μας με τη δήθεν ρουτίνα που επιτρέπουμε να μας περιβάλλει...

Μαγνητισμός


Όλα στη ζωή λειτουργούν σα μαγνητικά πεδία. Έλκουν και απωθούν ταυτόχρονα ανάλογα με την προδιάθεσή μας. Όταν κάτι το θέλουμε πάρα πολύ, συνήθως το έλκουμε. Αυτό μπορεί να συμβεί και με τις αρνητικές μας προθέσεις. Αυτό που εμποδίζει τις ελκτικές δυνάμεις να φέρουν κοντά τους αυτό που επιθυμούν είναι οι αρνητικές παρεμβολές που κλέβουν την ενέργεια που τις έλκει σε διαφορετική πορεία. Συνηθίζουμε να λέμε πως δεν πήραμε αυτό που περιμέναμε. Η προσμονή μας ήταν εστιασμένη στο αποτέλεσμα ή μήπως ο φόβος και η ανασφάλεια κατάφεραν να φέρουν αυτό που δεν περιμένατε?
Η αυτοαξία του καθενός καθορίζεται από την πίστη στο δώρο που αξίζει να λάβει!

13 Σεπτεμβρίου 2010

Αιώνιες προφάσεις


Μεγαλώνοντας μέσα στην αμφιβολία και την ανασφάλεια αναζητάμε ένα διαφορετικό αύριο με όλη μας την ψυχή, ενώ παράλληλα ο εσώκοσμός μας έχει μάθει να το απορρίπτει ως δέσμιος αναστολών. Αναζητώντας το καλύτερο χάνουμε την αίσθηση της αξίας μας και πορευόμαστε στο δρόμο των προφάσεων που θα καλύψουν τη μικρότητα του πνεύματός μας.
Στη ζωή δεν κληθήκαμε να πιστέψουμε στη δύναμη του κατώτερου εαυτού μας, αλλά να αναδείξουμε τη μεγαλοσύνη του αιώνιου πνευματικού ανθρώπου, που κρύβουμε στα θνητά μας σώματα.

To λιοντάρι που νόμιζε πως ήταν πρόβατο

Μέσα στο πυκνό δάσος ζούσε μια λιονταρίνα με τον σκύμνο της (το λιονταράκι της). Πείνασαν όμως και η λιονταρίνα με το μικρό της βγήκαν σε αν...