Νεά χρονιά πήρε τη σκυτάλη!

Η νέα χρονιά πήρε τη σκυτάλη! Ας δώσουμε κι εμείς μία γενναία ώθηση ώστε να γίνει το 2016 η χρονιά που όλοι κάποτε ελπίζουμε ότι θα έρθει στη ζωή μας! Όπως ξεχνάμε τα προβλήματα τη στιγμή της γέννησης ενός νεογέννητου και χαιρόμαστε ευχόμενοι για το χαρμόσυνο γεγονός ας γίνουμε και τώρα δυναμικοί υποστηρικτές του καλού που επιδιώκουμε για τη ζωή μας με όλη μας την καρδιά! Η ζωή είναι σκληρή … αλλά μαλακώνει όταν τη ζυμώσουμε με Αγάπη, Πίστη και Ελπίδα! Καλή χρονιά να έχουμε … Ξεκίνησε μία καλή χρονιά… ας την κάνουμε καλύτερη… και ας γίνουμε ακόμη καλύτεροι μέσα από αυτή μας την προσπάθεια!

Το κλειδί για να ανοίξεις την πόρτα της νέας χρονιάς!

Με ρωτάς τι θα γίνει αν τα πράγματα γίνουν χειρότερα το 2016 και δεν έχεις άλλες αντοχές! Και σε ρωτάω... Τι θα γίνει αν τα πράγματα γίνουν καλύτερα το 2016? Τι θα γίνει αν η ζωή αποφασίσει να σου χαρίσει ως δώρο για τη στάση της υπομονής, του κόπου και της αντοχής που έδειξες όλα αυτά τα χρόνια πλήρη αφθονία σε υλικά και πνευματικά αγαθά; Πως θα αισθανθείς αν κερδίσεις χρήματα που σου επιτρέπουν ν' αλλάξεις τη ζωή τόσο τη δική σου όσο και των άλλων, αν αγαπήσεις και αγαπηθείς τόσο ώστε να νοιώθεις καθημερινά τόσο πλήρης ώστε να μοιράζεις την ομορφιά του συναισθήματος σου παντού γυρω σου, αν πετύχεις στην ευτυχία με την ευόδωση των στόχων σου τόσο πολύ, ώστε να θέλεις να κάνεις κι άλλους να πετύχουν και να γίνεσαι role model στη ζωή τους, αν γίνεις τόσο δυνατός ώστε να βοηθάς τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων να αποκτά τόσο σημαντικό νόημα ώστε να έχουν λόγο καθημερινής ύπαρξης και προσφοράς, αν γίνεις τόσο όμορφος άνθρωπος ώστε να ομορφαίνεις τον κόσμο με την παρουσία σου τόσο ώστε να ανοίγεις τα παραθυρόφυλλα της καρδιάς σου και να προσφέρεις τη θέα της ωραιότερης ψυχής ως δώρο στο συνάνθρωπο;


Τότε τι θα γίνει;

Αναρωτιέμαι και σε ρωτάω κι εγώ με τη σειρά μου.... Τι θα γίνει; Έχεις την αντοχή να το υποστηρίξεις; Είσαι έτοιμος να γεμίσεις από πληρότητα; Στον συναισθηματικό ωκεανό δεν πηγαίνεις με κουβαδάκι... Είσαι έτοιμος να ζήσεις την υπεροχή του συναισθήματος; Αν ετοιμάζεσαι για την αποτυχία.... την προετοιμάζεις! Όλοι έχουν ένα σταυρό να σηκώσουν και για κάποιους είναι πιο βαρύς! Έχω γνωρίσει ερείπια ζωής που έγιναν ολόλαμπροι πύργοι! Πως; Η απόφαση είναι το κλειδί της ζωής!

Ετοιμάσου λοιπόν για την επιτυχία και αν δεν ξέρεις να την προετοιμάσεις είναι γιατί έχεις ζήσει πολύ καιρό στην εξάσκηση της αποτυχίας.

Η απόφαση σε οδηγεί στη νέα ζωή που θέλεις να ζήσεις το 2016. Δε μπορείς να αποτρέψεις το κακό στον κόσμο, μπορείς όμως να επενδύεις πάντα στο καλό.... γαιτί ξέρεις πως με ό,τι ασχολείσαι αυτό γίνεσαι.... Ασχολήσου λοιπόν με όσα σε οδηγούν στη φωτεινή πλευρά της ζωής!

Με όλη μου την αγάπη εύχομαι ό,τι καλύτερο, ό,τι ωραιότερο, ό,τι πιο ωφέλιμο για τη ζωή μας το 2016 και κάθε χρονιά που έπεται...

Uniqueness

Don't worry... they can imitate you but they cannot duplicate you! So... you have a goal to reach and it's personal... you have a path to walk and it's all yours! 
Also have in mind that the space for this path is limited... There 's space only for one... This space is also called uniqueness!

Just think how important it is for parents to believe in their children...

 One day Thomas Edison came home and gave a paper to his mother. He told her, “My teacher gave this paper to me and told me to only give it to my mother.”

     His mother’s eyes were tearful as she read the letter out loud to her child: Your son is a genius. This school is too small for him and doesn’t have enough good teachers for training him. Please teach him yourself.

     After many, many years, after Edison’s mother died and he was now one of the greatest inventors of the century, one day he was looking through old family things. Suddenly he saw a folded paper in the corner of a drawer in a desk. He took it and opened it up. On the paper was written: Your son is addled[mentally ill]. We won’t let him come to school any more.

     Edison cried for hours and then he wrote in his diary: “Thomas Alva Edison was an addled child that, by a hero mother, became the genius of the century.” 

Shipwreck of life

Story Of Grace 

The only survivor of a shipwreck was washed up on a small, uninhabited island.

He prayed feverishly for God to rescue him, and everyday he scanned the horizon for help, but none seemed forthcoming.

 Exhausted, he eventually managed to build a little strength from the elements, and to store his few possessions.

One day when he returned after hunting for food, he found his little hut in flames, the smoke rolling up to the sky. The worst had happened. Everything was lost. He was stunned. Filled with grief and anger, he shouted, “ God, how could you do this to me?”

Early the next day, he woke up to the sound of ship that was approaching the island. It had come to rescue him. “How did you know I was here?” asked the weary but grateful man. “We saw your smoke signal”, they replied…

Its easy to get discouraged when things appear to be going badly but we shouldn’t lose heart, because God is at work in our lives, even in the midst of all pain and suffering.

 Remember, the next time your “little hut” is up in flames, it could just be the smoke signal that summons the Grace of God.

For all the negative things we have to say to ourselves, God has a positive answer for it.

 All Below Is Strength, and All Above Is GRACE…

Keep feeling His presence !!!

Ο Τζένγκινς Χαν και το γεράκι

Ενα πρωί ο Μογγόλος πολεμιστής Τζένγκινς Χαν και η ακολουθία του βγήκαν για κυνήγι. Ενώ οι συνοδοί του είχαν μαζί τους τόξα και βέλη, ο Τζένγκινς Χαν είχε στο μπράτσο του το αγαπημένο του γεράκι, που ήταν καλύτερο και πιο εύστοχο από οποιοδήποτε βέλος επειδή μπορούσε να πετάξει στον ουρανό και να δει πράγματα που ο άνθρωπος δεν μπορεί. Ωστόσο, παρά τον ενθουσιασμό της ομάδας, δεν κατάφεραν να βρουν τίποτα. Αποκαρδιωμένος, ο Τζένγκινς Χαν γύρισε στον καταυλισμό, αλλά για να μην μεταφέρει την απογοήτευσή του στους συντρόφους του, απομακρύνθηκε από κοντά τους και αποφάσισε να περπατήσει λίγο μόνος.
Είχαν παραμείνει στο δάσος περισσότερο από ότι είχαν υπολογίσει και ο Χαν ήταν κατάκοπος κα διψασμένος. Εξαιτίας της καλοκαιρινής ζέστης, τα ρυάκια είχαν ξεραθεί και δεν μπορούσε να βρει νερό να πιει μέχρι που - θαύμα! - είδε μπροστά του μια κλωστή νερού να κυλάει από ένα βράχο.
Αφησε αμέσως το γεράκι από χέρι του, πήρε το μικρό ασημένιο κύπελλο που είχε πάντα μαζί του, περίμενε πολλή ώρα μέχρι να γεμίσει και όταν ήταν έτοιμος να το φέρει στα χείλη του, το γεράκι σηκώθηκε στον αέρα, του άρπαξε το κύπελλο από τα χέρια και του το έριξε μακριά.
Ο Τζένγκινς Χαν ήταν έξαλλος, αλλά ήταν το αγαπημένο του ζώο, ίσως να διψούσε κι αυτό. Σήκωσε το κύπελλο, το καθάρισε από τη σκόνη και το ξαναγέμισε. Οταν το κύπελλο ήταν μισογεμάτο, το γεράκι όρμησε ξανά και έχυσε το νερό.
Ο Τζενγκινς Χαν λάτρευε το ζώο του, αλλά ήξερε ότι δεν μπορούσε σε καμιά περίπτωση να του επιτρέψει να δείξει ασέβεια προς το πρόσωπό του, καθώς κάποιος μπορεί να παρακολουθούσε από μακριά την σκηνή και να διηγιόταν αργότερα στους πολεμιστές του ότι ο μεγάλος κατακτητής ήταν ανίκανος να επιβληθεί σε ένα απλό πουλί.
Τράβηξε λοιπόν το σπαθί από την ζώνη του, πήρε το κύπελλο και ξανάρχισε να το γεμίζει παρακολουθώντας με το ένα μάτι την πηγή και με το άλλο το γεράκι. Μόλις είδε ότι υπήρχε αρκετό νερό και ήταν έτοιμος να πιεί, το γεράκι πέταξε ξανά προς το μέρος του. Ο Χαν του τρύπησε το στήθος με ένα θανατηφόρο χτύπημα.
Το νερό όμως δεν έπεφτε πια. Αποφασισμένος να πιεί πάση θυσία, ο Χαν ανέβηκε στον βράχο ψάχνοντας την πηγή. Προς μεγάλη του έκπληξη, υπήρχε πράγματι μια κοιλότητα με νερό και μέσα σ΄ αυτή, νεκρό βρισκόταν ένα από τα πιο δηλητηριώδη φίδια της περιοχής. Αν είχε πιεί από το νερό, δεν θα βρισκόταν πια ανάμεσα στους ζωντανούς...
Ο Χαν γύρισε στον καταυλισμό με το νεκρό γεράκι στην αγκαλιά του. Διέταξε να φτιάξουν ένα χρυσό άγαλμα του πουλιού και να χαράξουν στο ένα από τα φτερά του:
"Ακόμα κι όταν ένας φίλος κάνει κάτι που δεν σου αρέσει, παραμένει φίλος σου"
Στο άλλο φτερό έβαλε να γράψουν:
"Οποιαδήποτε πράξη οργής είναι μια πράξη καταδικασμένη στην αποτυχία".

Άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας!

Στη γη μας ζουν πολλοί άνθρωποι... κάποια δις... στη ζωή μας συναντάμε πολλούς ανθρώπους... αλλά σχετικά πολύ λιγότερους από όσους ζουν στον πλανήτη... και πολύ πολύ λιγότερους γνωρίζουμε... και με ακόμη λιγότερους σχετιζόμαστε... και με ακόμη λιγότερους έχουμε την ευκαιρία να νοιώσουμε αρνητικά συναισθήματα. Φαινόμενο σπάνιο που μας βοηθά να δοκιμαστούμε στην υπομονή και την ανοχή. Χαρακτηριστικά πολύ σημαντικά για να φτάσουμε το στόχο μας. Γιατί στη ζωή πετυχαίνει όποιος προπονείται ώστε ν΄αντιμετωπίζει τις δυσκολίες προσπερνώντας επιτυχώς. Δυσκολίες που προέρχονται από τους λίγους αυτούς ανθρώπους... τους ελάχιστους... Άρα η μόνη αρμόζουσα απάντηση σε αυτό το σπάνιο δώρο που μας προσφέρουν αυτοί οι άνθρωποι είναι η ευγνωμοσύνη.