Πως η τέχνη του mentoring μπορεί να διαμορφώσει το «ariston» στη ζωή μας!

Η αναζήτηση
Αναζητώντας να προσφέρω το καλύτερο που γνωρίζω πως μπορώ να δώσω σε όποιον μπορεί να το έχει ανάγκη, αναζητώ ιστορίες ανθρώπων που οι ζωές τους αντανακλούν επιτυχημένα μοντέλα προς αξιολόγηση, αναγνώριση και μάθηση. Η επιλογή μου στην αναζήτηση αυτή βασίζεται κυρίως στα πρότυπα όσων φιλτράρουν τη ζωή μέσα από τον «Αριστο – τέλειο» τρόπο προσέγγισης της ευτυχίας.  Μελετώντας τα πρότυπα αυτά ανακαλύπτω στην πορεία πως η στάση τους (λόγια και έργα) συνέβαλε στην επιτυχία τους αλλά παράλληλα και στη μελέτη όλων μας για τη ζωή.

Ποιος είναι ο μέντορας;
Ο Μέντορας είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος! Really amazing! Σίγουρα είναι αυτός που μπορεί να εκτοξεύσει την παρουσία σου στη ζωή σε βάθος γνώσης, γεμάτο συνεχείς εκπληκτικές ανακαλύψεις για τον εαυτό σου και τις δυνατότητες που σε κατακλύζουν αναζητώντας διέξοδο…. Είναι ένας άνθρωπος που συνεχώς σε ωθεί ψηλά χωρίς να υπάρχει κατηφόρα… Ένας περισσότερο έμπειρος που προσφέρει με τη θέλησή του τη γνώση του και τις εμπειρίες του για να επιτύχεις στη ζωή σου. Σε βοηθά να θέσεις στόχους, να πάρεις έξυπνες αποφάσεις, να ξεπεράσεις δύσκολες προκλήσεις, ν΄αποκτήσεις νέες δεξιότητες ή απλά να προσφέρει την διαφορετική οπτική του σε προκλήσεις της ζωής! Είναι ο άνθρωπος που «ήταν εκεί» , «το έκανε αυτό», «το ξέρει» και πάντα σε κάνει να αισθάνεσαι πως μετράς στη μεταξύ σας win-win σχέση.

Χαρακτηριστικά σχέσης
Αναφέρεται συχνά πως «όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο δάσκαλος εμφανίζεται» και αυτό αποτελεί βάση μία σχέσης mentoring. H σχέση αυτή από μόνη της αποδεικνύει τη φύση της ζωής στην εξέλιξή της. Τη φύση μας που επιζητά να εξελιχθεί μέσα από την υπακοή, την παρατήρηση, την έλλειψη εγωισμού, την αναγνώριση του καλύτερου, την υπομονή.
Πως αναγνωρίζουμε τη σχέση αυτή; Η καλύτερη απόδοση του mentoring είναι μέσω των διερευνητικών ερωτήσεων. Η διαδικασία όπου ο μέντορας δεν έχει τις απαντήσεις αλλά θέτει τις ερωτήσεις που θα διευκολύνουν τον mentee να φτάσει στην ομορφιά της ανακάλυψης της αλήθειας του.

Πως βρίσκουμε το μέντορά μας;
Αρχικά πρέπει ν΄αναρωτηθούμε αν αναζητάμε να μάθουμε. Είμαστε σε μία πόρτα που θα μας ανοίξει για να μεταφερθούμε στο χώρο της γνώσης ή στο χώρο της αυτογνωσίας; Ψάχνουμε για μία γνώση σε κάτι συγκεκριμένο έξω από εμάς ή μέσα μας; Πολλοί αναζητούν κάτι στο περιβάλλον και όμως είναι τόσο διψασμένοι για την αλήθεια μέσα τους… που μόλις την ανακαλύψουν τα εξωτερικά φαινόμενα αλλάζουν!
Στη συνέχεια και όταν απαντήσουμε στην ερώτηση αυτή ο mentee αναζητά βοήθεια και επιλέγει να αφεθεί, να εμπιστευτεί, να παραδώσει το άγχος του ό,τι ανήκει κάπου, στην αναζήτηση του μέντορά του. Όσο ο mentee αρνείται την φάση αυτή ο μέντορας δεν εμφανίζεται… Όταν όμως αφήσει το φόβο του και ανοίξει συνειδητά την καρδιά του, τότε ο μέντορας εμφανίζεται και η σχέση μπορεί να εδραιωθεί. Συνήθως ζητάμε βοήθεια από ανθρώπους που γνωρίζουμε και είμαστε κοντά και αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι που είναι κοντά μας μπορούν να μας βοηθήσουν έχοντας γνώση της εξέλιξής μας και της ετοιμότητάς μας για το επόμενο μάθημα. Το ταξίδι του μέντορα δεν μπορεί να ξεκινήσει χωρίς να ζητήσουμε βοήθεια… και αυτή είναι μία καλή αρχή!
Τέλος όταν ο mentee είναι έτοιμος ο μέντοράς του απομακρύνεται. Όλες οι επιτυχημένες σχέσεις του mentoring εξαρτώνται από τον τρόπο που κλείνουν και κατά πόσο μοιάζουν με την αρχή της σχέσης. Ο μέντοράς που στέκεται άξια δίπλα στον mentee του γνωρίζει πότε έχει ολοκληρώσει το έργο του και πότε έχει επιτευχθεί η διαδικασία της μάθησης.

Το mentoring είναι κάλεσμα… ΄Οταν ψάχνουμε το μέντορά μας ας προσέξουμε τους ανθρώπους που λένε πολλά και αποπνέουν τόσο λίγα και ας προσέξουμε επίσης όσους λένε λίγα και αποπνέουν τόσα πολλά. Η διαίσθησή μας είναι η πυξίδα μας. Ο μέντορας αποπνέει εμπιστοσύνη και μας έλκει με μία διακριτική δυναμική…. όταν τη νοιώσουμε τότε είμαστε έτοιμοι για τη mentoring σχέση μας…

Ξένια Γιαννάκη
Συγγραφέας, Personal & Executive Coach
info@lifeshare.gr

Ποιος ειδικός μπορεί επιτέλους να βοηθήσει τη ζωή μου?

Με τόσες πολλές και διαφορετικές ειδικότητες που καθημερινά ακούμε να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια... παντού, θα ήταν χρήσιμο να δούμε που μπορούμε ν΄απευθυνθούμε, ποιον ειδικό θα μπορούσαμε να εμπιστευτούμε, όσοι από εμάς επιθυμούμε λίγη βοήθεια για να βάλουμε επιτέλους σε μία τάξη κάποια θέματα που ταλαιπωρούν τη ζωή μας!

Για να μπορέσουμε λοιπόν να βάλουμε σε μία τάξη την καθημερινότητά μας, θα ήταν αρχικά βασικό να είμαστε σίγουροι πως θέλουμε βοήθεια και πως είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε με κάποιον που πιστεύουμε κι εμπιστευόμαστε όσα χρειάζονται για να μας βοηθήσει. Ποιος όμως είναι αυτός που θα μας "δώσει ένα χεράκι", όταν πρόκειται να στραφούμε κάπου; Ποιος είναι ο ειδικότερος "ειδικός" όλων, που θα μας σταθεί επάξια;

Οι επιλογές:

Ο coach σίγουρα είναι αυτός που θα είναι ο πιο "περίεργος" από όλους! Με διακριτικά διεισδυτικές ερωτήσεις, απλές αλλά με βάθος και ουσία, λόγο και αφορμή, αλλά σε περιβάλλον οικειότητας και ασφάλειας θα ρωτά συνέχεια, ώστε ν΄ ανακαλύψεις το στόχο σου ή τον δρόμο για το στόχο. Θα αισθάνεσαι να οδηγείς εσύ το όχημα της ζωής σου στον προορισμό που επιθυμείς, θα τσεκάρεις μαζί του αν έχεις όσα χρειάζεσαι για τη διαδρομή και θα επιλέξεις σε "συν-οδοιπορία" πάντα, αυτά που σου ταιριάζουν σύμφωνα πάντα με τις αξές και τις προτεραιότητές σου στη ζωή. Θα κινείσαι γρήγορα μπροστά, θα μιλάς για το μέλλον και αν χρειαστεί να γυρίσεις στο παρελθόν θα είναι μόνο για να "δεις" κάποιες περιοριστικές αντιλήψεις και πεποιθήσεις που δυσχεραίνουν την επίτευξη του στόχου σου. Θετικά συναισθήματα κυρίως θα κυριαρχούν, αφού η αισιοδοξία - πάντα όμως με το ρεαλισμό μαζί - οφείλει να είναι το καύσιμο του μέλλοντος.  Σε πρωταγωνιστικό ρόλο βέβαια πάντα η επίγνωση! Θα έχεις λοιπόν πολλές στιγμές αποκάλυψης και έναν υποστηρικτή και διευκολυντή για την πορεία σου, που θα μπορείς και θα θες να εμπιστευτείς.

Ο μέντορας αποτελεί εξαιρετική βοήθεια στη ζωή, αλλά ιδιαίτερα στην επαγγελματική σου διαδρομή. Είναι ο άνθρωπος που θα μοιραστεί μαζί σου τη δική του εμπειρία, την δική του γνώση για το πως τα κατάφερε και ίσως αυτό σε βοηθήσει να προχωρήσεις μαζί του. Θα υπάρχει η αίσθηση της υπεροχής του μέντορα, λόγω ηλικίας, πείρας, γνώσης και θα νοιώσεις πως είσαι ένα παιδί και σε προμηθεύει με συμβουλές για το σωστό. Η καθοδήγηση αυτή όμως που σου προσφέρει δεν έχει προσωπικό όφελος και νοιώθεις τη μεγάλη του διάθεση να σε βοηθήσει και να είναι κοντά στα βήματά σου με ενεργό ενδιαφέρον, τα οποία στενά παρακολουθεί. Βασική προϋπόθεση: να είναι εξειδικευμένος, έμπειρος σε αυτό που ζητάς! Πολύ σημαντκό επίσης κριτήριο για την επιλογή μέντορα είναι να υπάρχει καλή χημεία, ισορροπία δηλαδή ανάμεσα στις δυνατότητες και τις αδυναμίες σας, γιατί αν είστε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, ίσως να σου φανεί δύσκολο να μπορέσεις να συνδεθείς μαζί του.

Ο θεραπευτής (ψυχικής υγείας) θα διερευνήσει το άγχος σου για όσα αντιμετωπίζεις. Θα σε βοηθήσει αποτελεσματικά ν' αντιμετωπίσεις το στρες που σε εμποδίζει να λειτουργείς όπως θα ήθελες. Μπορεί να καταναλώσεις πολύ χρόνο μιλώντας για το παρελθόν και για το πως έφτασες στο σημείο αυτό σήμερα όπου βιώνεις δύσκολα, με την αδυναμία διαχείρισης της καθημερινότητάς σου. O θεραπευτής θα διαγνώσει που ακριβώς υπάρχει το πρόβλημα και θα προσπαθήσει με μεθόδους και τεχνικές να σε βοηθήσει να "δεις" πως η ανατροφή σου, η διαπαιδαγώγηση, οι γονείς, το περιβάλλον, ο τρόπος σκέψης σου, η κληρονομικότητα ή το παρελθόν σου, έχουν επιδράσει πάνω σου και διαμορφώνοντας την καθημερινότητά σου και θα σε οδηγήσει όταν το κρίνει, σε ισορροπία με τη ζωή που επιθυμείς να ζεις.

Ο σύμβουλος θα αξιολογήσει την κατάσταση και θα σου προτείνει 2-3 τρόπους ή και περισσότερους συζητώντας μαζί σου για το τι σου ταιριάζει πιο πολύ, σύμφωνα με την εμπειρία αλλά και την γνωση του! Συνήθως έχει διευρυμένη γνώση -κάτι σαν γενικός γιατρός δηλαδή που σε παραπέμπει σε αυτό που σου χρειάζεται ακριβως- και θα σου χρησιμεύσει δίνοντας λύσεις ή συμβουλές προς τη λύση. Θα σου αναφέρει περιστατικά άλλων που πέτυχαν ακολουθώντας τις μεθόδους που ταιριάζουν στην περίπτωσή σου, θα σου μιλήσει για το πως μπορεί να διαμορφωθεί η ζωή σου μέσα από επιλογές δοκιμασμένες, ώστε να δεις τι ακριβώς τι μπορεί να δημιουργηθεί μέσα από την κάθε επιλογή σου. Σίγουρα σε προμηθεύει με τη γνώση και την εμπειρία του, αφού είναι σαν να έχεις τα best of από τα καλύτερα βιβλία -κυρίως αυτοβιογραφίες- που κυκλοφορούν!

Ο εκπαιδευτής έχει το know how, θα σου δείξει πως γίνεται, θα σου δώσει τον εξοπλισμό που απαιτείται και θα σε παρακολουθεί καθώς το κάνεις, δίνοντάς σου feedback, κάθε φορά που το χρειάζεσαι και όταν αυτό απαιτείται. Ο επιδέξιος εκπαιδευτής θα σε προμηθεύσει με δεξιότητες και γνώση για την προσωπική ή επαγγελματική σου ανάπτυξη.

Η έκπληξη που περίμενε τον ψαρά της ζωής!

Ο ψαράς της ιστορίας μας έχει ένα καλυβάκι στην παραλία και κατεβαίνει κάθε βράδυ μες τη νύχτα με τα δίχτυα στον ώμο. Με τα πόδια γυμνά και τα δίχτυα μισοαπλωμένα, μπαίνει στη θάλασσα.
Αυτή τη νύχτα, για την οποία μας μιλάει η ιστορία, όπως πάει να μπει στο νερό, αισθάνεται το πόδι του να χτυπάει πάνω σε κάτι πολύ σκληρό στον πάτο της θάλασσας. Το πασπατεύει και βλέπει πως είναι πράγματι κάτι σκληρό, σαν πέτρες, τυλιγμένες σε μια σακούλα.
Εκνευρίζεται και μουρμουρίζει: «Ποιος ηλίθιος πετάει τέτοια πράγματα στην παραλία…» Και αμέσως διορθώνει: «Στη δική μου παραλία».
«Κι εγώ, έτσι απρόσεκτος που είμαι, κάθε φορά που θα μπαίνω στο νερό, θα σκοντάφτω πάνω στις πέτρες…» Αφήνει λοιπόν κάτω τα δίχτυα, σκύβει, πιάνει τη σακούλα και τη βγάζει από το νερό. Την αφήνει στο ακροθαλάσσι, και ξαναμπαίνει με τα δίχτυα στο νερό.
Είναι θεοσκότεινα… Ίσως γι’ αυτό, όπως βγαίνει από τη θάλασσα, πάλι σκοντάφτει πάνω στη σακούλα που είναι τώρα έξω, στην παραλία.
Ο ψαράς σκέφτεται: «Δεν είμαι στα καλά μου».
Βγάζει λοιπόν το σουγιά του, ανοίγει τη σακούλα και ψαχουλεύει. Έχει κάμποσες πέτρες, μεγάλες σαν πορτοκάλια, βαριές και στρογγυλεμένες.
Ο ψαράς ξανά σκέφτεται «μα ποιος να είναι αυτός ο ηλίθιος που τυλίγει πέτρες και τις πετάει στο νερό…»
Ενστικτωδώς, παίρνει μία, τη ζυγίζει στο χέρι του και την πετάει με δύναμη στη θάλασσα.
Μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά ακούει τον θόρυβο της πέτρας που βουλιάζει στα βαθιά. Πλουπ!
Βάζει το χέρι του στη σακούλα, παίρνει άλλη μια πέτρα και την πετάει στο νερό. Ακούει ξανά το πλουπ!
Αυτή την πετάει από την άλλη μεριά, πλαφ! Μετά, αρχίζει να τις εκσφενδονίζει δύο δύο και ακούει πλονπ-πλουπ! Ύστερα προσπαθεί να τις ρίξει πιο μακριά, και με γυρισμένη την πλάτη, και με όλη του τη δύναμη, πλουπ-πλαφ!…
Διασκεδάζει… ακούει τους διαφορετικούς ήχους, πετάει πέτρες, υπολογίζει το χρόνο που κάνουν να πέσουν στο νερό, και δοκιμάζει… πότε με δύο, πότε με μία, και με κλειστά μάτια τώρα, και με τρεις μαζί… και συνεχίζει να πετάει τις πέτρες στη θάλασσα.
Μέχρι που αρχίζει να βγαίνει ο ήλιος.
Ο ψαράς ψαχουλεύει και βρίσκει μονάχα μία πέτρα μέσα στη σακούλα.
Ετοιμάζεται λοιπόν να την πετάξει πιο μακριά από τις άλλες, γιατί είναι η τελευταία κι έχει ήδη βγει ο ήλιος.
Και όπως τεντώνει το χέρι του προς τα πίσω για να την πετάξει με όλη του τη δύναμη, αρχίζει να φωτίζει ο ήλιος και βλέπει στην πέτρα μια χρυσαφένια μεταλλική λάμψη που του τραβάει την προσοχή.
Ο ψαράς συγκρατεί την παρόρμηση να πετάξει την πέτρα και την κοιτάζει προσεκτικά. Η πέτρα αντανακλά τον ήλιο μέσα από τη βρομιά που την καλύπτει. Την τρίβει ο ψαράς λες κι είναι μήλο πάνω στα ρούχα του, και η πέτρα αρχίζει να λάμπει ακόμη πιο πολύ. Έκπληκτος, τη χτυπάει ελαφρά και αντιλαμβάνεται ότι είναι από μέταλλο. Αρχίζει τότε να την τρίβει και να την καθαρίζει με άμμο και με το πουκάμισο τον, και συνειδητοποιεί πως η πετρά είναι από καθαρό χρυσάφι. Μια πέτρα από ατόφιο χρυσάφι σε μέγεθος πορτοκαλιού! Η χαρά του σβήνει, όμως, μόλις σκέφτεται ότι η πέτρα αυτή είναι σίγουρα ίδια με όλες τις άλλες που πέταξε στη θάλασσα.
Και σκέφτεται: «Τι χαζός που ήμουνα!»
Είχε στα χέρια του μια σακούλα γεμάτη πέτρες από χρυσό και τις πετούσε στη θάλασσα γιατί του άρεσε να ακούει τον ηλίθιο θόρυβο που έκαναν όταν έπεφταν στο νερό… Αρχίζει τότε να οδύρεται, να κλαίει και να θρηνεί… να λυπάται για τις χαμένες πέτρες… Και να σκέφτεται πως είναι άτυχος, ένας δυστυχισμένος άνθρωπος… είναι τρελός, είναι ηλίθιος…
Μετά σκέφτεται… Αν έμπαινε στη θάλασσα, αν κατάφερνε να βρει μια στολή δύτη και βούταγε στα βαθιά, αν ήταν μέρα, αν είχε τον εξοπλισμό που έχουν οι δύτες για να ψάξει… Κι όλο κλαίει γοερά και οδύρεται…
Ο ήλιος έχει πια ανατείλει.
Και ξαφνικά συνειδητοποιεί πως έχει ακόμη την πέτρα… συνειδητοποιεί πως ο ήλιος θα μπορούσε να είχε αργήσει ένα δευτερόλεπτο ακόμη, ή εκείνος θα μπορούσε να είχε ρίξει την πέτρα πιο γρήγορα, και τότε δεν θα είχε μάθει ποτέ για τον θησαυρό που έχει τώρα στα χέρια του.
Αντιλαμβάνεται τελικά ότι κατέχει έναν θησαυρό, κι ότι ο θησαυρός αυτός είναι από μόνος του μια τεράστια περιουσία για έναν φτωχό ψαρά όπως εκείνος.
Αντιλαμβάνεται πόσο ΤΥΧΕΡΟΣ είναι που μπορεί να κρατήσει τον θησαυρό που έχει ακόμη στα χέρια του.
Μακάρι να μπορούσαμε να είμαστε πάντοτε τόσο σοφοί ώστε να μην κλαίμε για τις πέτρες, τις ευκαιρίες, που απροετοίμαστοι ίσως τις πετάξαμε, τις χαραμίσαμε, τα πράγματα εκείνα που έφερε η θάλασσα και τα πήρε μετά… Μακάρι να είμαστε έτοιμοι να δούμε τη λάμψη στις πέτρες που έχουμε στα χέρια μας, και να μπορούμε να τις χαιρόμαστε για την υπόλοιπη ζωή μας.

Χόρχε Μπουκάι – Ο Δρόμος των Δακρύων – Εκδόσεις OPERA

Το σπίτι μας....

Ένας ηλικιωμένος ξυλουργός κόντευε να βγει στη σύνταξη, και είπε στο αφεντικό του τα σχέδια του για να φύγει και να ζήσει πιο ξεκούραστα μαζί με τη γυναίκα του. Βέβαια δεν θα συνέχιζε να βγάζει τόσα λεφτά, όμως έπρεπε να βγει στη σύνταξη. Θα τα κατάφερναν.
Ο εργολάβος του στεναχωρήθηκε που θα έφευγε ένας τόσο καλός μάστορας, και ζήτησε από τον ξυλουργό αν θα μπορούσε να του χτίσει άλλο ένα σπίτι σαν προσωπική του χάρη.
Ο ξυλουργός είπε ναι, όμως όσο περνούσε ο καιρός δεν ήταν δύσκολο να παρατηρήσει κάποιος πως δεν δούλευε με όλη του τη καρδιά.
Χρησιμοποιούσε υλικά κατώτερης ποιότητας, και έκανε επιπόλαιη δουλειά.
Ήταν ο χειρότερος τρόπος για να τελειώσει μια καριέρα γεμάτη αφοσίωση και επιτυχίες.
Όταν ο ξυλουργός τελείωσε το έργο, ήρθε ο εργολάβος να επιθεωρήσει το σπίτι. Έδωσε το κλειδί της εισόδου στον ξυλουργό και του είπε,
«Αυτό το σπίτι είναι δικό σου, ένα δώρο από μένα για σένα.»
Ο ξυλουργός έμεινε άναυδος!
Τι κρίμα!
Αν μόνο ήξερε πως έχτιζε το δικό του σπίτι, θα το είχε κάνει εντελώς διαφορετικά.

Το ίδιο συμβαίνει και με μας.
Χτίζουμε τη ζωή μας, μέρα με την μέρα, πολύ συχνά μη κάνοντας το καλύτερο μας σε αυτό που κτίζουμε.
Και μετά μένουμε εμβρόντητοι όταν αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να κατοικήσουμε στο σπίτι που κτίσαμε.....

Μία καλή πράξη...

Ακούμε συχνά να λέγεται πως είναι καλό να κάνουμε καλές πράξεις. Έτσι έχουμε μάθει πως ωφελείται το κοινωνικό σύνολο και προάγουμε την ανθρωπότητα σε ένα ανώτερο επίπεδο... πλησιάζοντας το θείο. Πολύ σωστές και χρήσιμες οι καλές πράξεις, αλλά η καλύτερη όλων είναι για αρχή να πράξουμε εμείς καλά προς τον εαυτό μας. Μία καλή πράξη προς εμάς μπορεί να ωφελήσει τα μέγιστα το κοινωνικό σύνολο. Ας μην κοιτάμε μόνο τη φιλανθρωπία θεωρώντας εγωιστικό να κάνουμε κάτι καλό, μία καλή πράξη για τον εαυτό μας. Η μητέρα Τερέζα έλεγε πως αν ο καθένας καθάριζε το κεφαλόσκαλο του σπιτιού του, όλος ο κόσμος θα ήταν πεντακάθαρος....

Προτάσεις για ν' αποφύγεις το burn out!

Η δύναμη του μυαλού & της ψυχής… κατά του “burn out”!

Συντάκτης: Ξένια Γιαννάκη, Συγγραφέας & life coach, 11/06/2014

Μήπως νιώθετε πολλές φορές τη δύναμη να σας εγκαταλείπει; Αισθάνεστε κούραση που δεν σας επιτρέπει να σκεφτείτε, να αισθανθείτε και να κινητοποιηθείτε, ακόμη και νοητικά πέρα από το καθημερινό περιβάλλον της συνεχούς πίεσης και κατάπτωσης; Μπορεί να είστε και στα πρόθυρα burn out!

Μάλλον ήρθε η στιγμή να μάθετε πως τα σήματα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά αναγνωριστικά σημάδια δυσλειτουργίας. Όταν υπερβαίνουμε το όριο ασφαλείας και αρχίζουμε να δουλεύουμε στα «κόκκινα», ο οργανισμός μας δεν έχει άλλο τρόπο για να εκπέμψει sos… παρα μόνο βάζοντας εμπόδια στην καθημερινή μας λειτουργία! Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η αδυναμία ολοκλήρωσης ακόμα και των πιο απλών εργασιών, η αδυναμία συγκέντρωσης και σκέψης και η συνεχής αναβλητικότητα.

Όταν έρθουμε σε επαφή, λοιπόν, με αυτά τα σημάδια, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αρχίσουμε την οργάνωση. Να δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα «οικολογικό» προς τη φύση μας! Ένα πρόγραμμα που να εξυπηρετεί την καθημερινότητά μας και να είναι πολύ εφικτό να πραγματοποιηθεί. Αποτέλεσμα δεν θα ‘ναι άλλο από το να αλλάξουμε την καθημερινότητα που μας απειλεί.

Πέντε τρόποι για να πάρει «εμπρός» ο οργανισμός σας

Μια απλή βόλτα χωρίς λόγο

Μπορείτε να κάνετε έναν απλό περίπατο προς το κοντινό πάρκο ή κάποιο αγαπημένο μέρος της περιοχής σας. Η αλλαγή εικόνων, το πράσινο και η ηρεμία μπορούν να προσφέρουν χαλάρωση στην καθημερινότητά σας. Δεν χρειάζεται να βγαίνουμε από το σπίτι μας για κάποιο πρακτικό λόγο... αφορμή μπορεί να είναι απλά η απόλαυσή μας!

Βιβλία αυτοβελτίωσης

Επισκεφτείτε το βιβλιοπωλείο και αγοράστε ένα βιβλίο πρακτικής ψυχολογίας ή αυτοβελτίωσης που θα μπορέσει άμεσα να σας κινητοποιήσει και να σας προσκαλέσει σε δρόμους ενάντια από τη θέλησή σας στην αλλαγή. Μπορείτε ακόμη να επιλέξετε κάποιο από τα βιβλία μου που έχουν βοηθήσει εκατοντάδες ανθρώπους ν’ αλλάξουν τη ζωή τους. Σε όσους είναι και γονείς προτείνω το «Νεογέννητοι γονείς», εκδόσεις LIFESHARE, που απευθύνεται σε αυτούς που θέλουν να ενηλικιώσουν το εσωτερικό τους παιδί, ή να αναγεννήσουν την παιδική τους φύση. Εναλλακτικά, το «Πρωταθλητής ζωής», εκδόσεις LIFESHARE, είναι ιδανικό για όσους επιθυμούν την επιτυχία στην ευτυχία, που είναι η μόνη επιτυχία που πραγματικά μπορεί να διαρκέσει στη ζωή!

Κάντε χαρούμενες σκέψεις

Αναρωτιούνται πολλοί, που έρχονται σε συνεδρίες life coaching, πως μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης τους; Πως μπορούν να αλλάξουν το mind set που τους οδηγεί σε δρόμους ενάντια στη θέλησή τους. Πως μπορούν να σκεφτούν θετικά, όπως κάποιοι άλλοι; Η αλήθεια είναι πως εάν κάποιος το έχει καταφέρει, τότε όλοι μας μπορούμε! Είναι ανθρώπινη δυνατότητα, επιδεξιότητα. Επιλέγουμε, αντί να υποχρεωνόμαστε. Το «πρέπει» γίνεται «επιλέγω» και κάπως έτσι αργά και σταθερά, προχωράμε στην καλλιέργεια των σκέψεών μας.

Κάνουμε την εξής ερώτηση: Και αν μπορούσα να το κάνω διαφορετικά;

Αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε εικόνες που μας ικανοποιούν και να βάζουμε τον εαυτό μας στο επίκεντρο, ίσως ο σχεδιασμός να μας μεταφέρει συναισθηματικές πληροφορίες, αρκετά δυνατές για να μας τραβήξουν από τη φυλακή του «τώρα»… στη λογική του αύριο! Εκεί μπορούμε να σχεδιάσουμε και να έχουμε διαφορετικά αποτελέσματα, αν βέβαια επιλέξουμε την αλλαγή.

Δημιουργήστε χρόνο για χόμπυ ή σπορ ή και για τα δύο!

Το μυαλό είναι σαν ένα σπίτι με πολλά ή λίγα δωμάτια. Όταν βρίσκουμε ένα σπίτι που μας ικανοποιεί σκεφτόμαστε πως θέλουμε να έχει χώρο για ντουλάπες, για παιδικό δωμάτιο, κτλ. Δημιουργούμε, λοιπόν, το χώρο και έπειτα έρχεται και η χρήση του. Έτσι είναι και η κατάσταση στο μυαλό. Όταν δημιουργήσουμε χώρο για κάτι, τότε εμφανίζεται και το υλικό που θα το γεμίσει. Ας δούμε, λοιπόν, πρώτα τι μας συγκινεί και έπειτα θα βρεθεί ο χρόνος για να το τοποθετήσουμε.

Ξεκινήστε τη ζωή σας σήμερα με τρόπο που θα σας ικανοποιεί αύριο...

«Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με την κ. Γιαννάκη. Για περισσότερα κείμενα του συγκεκριμένου αρθρογράφου πατήστε εδώ»

Gratitude

Μισοάδειο ή μισογεμάτο;

Σημασία δεν έχει μόνο πως το βλέπεις....Μισοάδειο ή μισογεμάτο.
Σημασία έχει να βλέπεις την ποιότητα του! Γιατί μπορεί να είναι γεμάτο δηλητήριο ή γεμάτο ευλογία... Το μυστικό είναι στη διάκριση... στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα! http://lifeshare.gr/gr/e-cards/