8 Ιουλίου 2011

Πραγματικός παράδεισος

Όλα είναι προς πώληση...Όποιος έχει χρήματα σήμερα μπορεί ν΄αγοράσει τα πάντα. Μικροί ή μεγάλοι επίγειοι παράδεισοι με κρυστάλλινα νερά, απέραντες αμμουδιές και ερημικές παραλίες, μετά από μία καλή διαπραγμάτευση γίνονται ιδιοκτησίες. Για 50, 100, χρόνια...γιατί ο χρόνος παίζει το ρόλο του...αυτοί οι παράδεισοι έχουν περιορισμένο χρόνο και αγοράζονται με συγκεκριμένο τρόπο. Εγγυήσεις όμως ευτυχίας δεν παρέχουν. Γιατί;
Γιατί τα χρήματα είναι πολύ φθηνά, αν μπορούν ν' αγοράσουν μόνο αυτόν τον παράδεισο για λίγες στιγμές και μάλλον άχρηστα, όταν δεν μπορούν ν΄αγοράσουν τον παράδεισο μέσα σου, μ' ένα αληθινό χαμόγελο, έναν καλό λόγο, μία έκφραση αγάπης που σου προσφέρουν εγγύηση παραδείσου για πάντα...

Πνευματικός κόσμος

Ψάχνω να βρω τι λείπει από έναν κόσμο που τα έχει όλα! Ψάχνω λοιπόν βλέποντας με τα ανθρώπινα μάτια μου και λείπουν πολλά, πάρα πολλά!
Βλέπω με τα πνευματικά μάτια και δε λείπει τίποτα!
Θυμάμαι τότε τον σοφό που είπε στον πλούσιο που δε χόρταινε με τίποτα: "Σκέπασέ το, το μάτι ή βγάλτο....Καλύτερα να μπεις τυφλός στην βασιλεία των ουρανών, παρά να σε αφήσει αυτό μακριά της..." Σοφό, σοφότατο!!!!!!!!!
Καλημέρα καλοί μου φίλοι, καλημέρα στη ζωή που έχει τα πάντα και κυρίως την αγάπη από και προς τον συνάνθρωπο!!!

7 Ιουλίου 2011

Πραγματική αξία

Όλοι μας έχουμε μία σπάνια αξία. Άλλοι τη λένε προσόν, άλλοι ταλέντο, άλλοι χάρισμα, άλλοι πλεονέκτημα και άλλοι δεν τη γνωρίζουν καν. Ζούμε και εργαζόμαστε σ' έναν κόσμο όπου ο καθένας έχει διαφορετικά σημαντικά προσωπικά χαρακτηριστικά...Όλοι έχουμε...Αν ψάξουμε, θα τ' ανακαλύψουμε! Η παρουσία μας στη ζωή είναι να καθορίζουμε καθημερινά το ρόλο μας ως προς αυτά, έτσι ώστε να αξιοποιούμε κάθε φορά τα πλεονεκτήματά μας προς όφελος όλων. Κάτι που έχω και λείπει στο διπλανό μου, το έχω μόνο και μόνο για να το μοιραστώ μαζί του.
Όταν γνωρίσεις την προσωπική σου αξία, θ' ανακαλύψεις και το θεανθρώπινο μεγαλείο σου!
Έχουμε δημιουργηθεί για να προσφέρουμε την αξία μας και όχι για να αξιώνουμε την προσφορά μας.

Σπορά αγάπης

 
Ζούμε το μήνα του θερισμού της παλαιότερης σποράς αλλά παράλληλα το μήνα περισυλλογής για τη νέα σπορά...Ας κάνουμε έναν απολογισμό. Ας δούμε από που αγοράσαμε, τι πήραμε, τι ποιότητας λίπασμα ρίξαμε, ποιους γεωπόνους εμπιστευτήκαμε και σε ποιους εμπόρους αναθέσαμε το deal.
Aς κάνουμε τον απολογισμό μας, ας σκύψουμε στο δικό μας "ταμείο" και όχι στο ταμείο των άλλων! Τι σπείραμε τι θερίσαμε! Το μόνο ταμείο που γεμίζει συνέχεια και ποτέ δεν αδειάζει είναι το ταμείο της αγάπης και της συναισθηματικής ευφορίας. Γίνε ο καλός σπορέας του μέλλοντος που θέλεις να θερίσεις κι αν ακόμη δεν είναι η σοδειά όπως την περιμένεις δεν πειράζει, κάποια στιγμή θα είναι καλύτερη απ' όλες και τόσο πλούσια που θα σε ανταμείψει για όλους σου τους κόπους.
Μην πέφτεις στη θλίψη.
Ρώτησαν κάποτε τον πατέρα Ανανία για όσους πέφτουν συνέχεια στη θλίψη και απάντησε: "Προσπάθησε να σηκωθείς ξανά και ξανά και ξανά και αν πέφτεις συνέχεια μην απελπίζεσαι! Κάποια στιγμή θα πέσεις και στην αγκαλιά του Θεού".

30 Ιουνίου 2011

Θαύματα

Ζούμε την ανέχεια του πνεύματος και όχι των αγαθών. Υπάρχουν συνάνθρωποι που είναι από τη φύση τους σκεπτικοί με τη ζωή, αμφισβητούν την αισιόδοξη πλευρά της, επενδύουν στις αρνητικές σκέψεις, δημιουργούν σενάρια διαφυγής από την πραγματικότητα, προσαρμόζουν τα πάντα στη μικρότητα των ανθρώπινων μέτρων!
ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΖΩΗΣ!
Ο Λούις Άρμστρομγκ είπε πως "λυπάμαι όλους αυτούς γιατί δεν ονειρεύονται κάτι σπουδαίο, λυπάμαι γιατί δεν πιστεύουν στο θαύμα".
Καλοί μου φίλοι ας μην πασχίζουμε για να "έχουμε" στη ζωή. Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν τα καλύτερα, αλλά είναι οι ίδιοι καλύτεροι σε όλα, όσα έχουν πραγματική αξία.
Καλημέρα αγάπη, καλημέρα πίστη, καλημέρα ελπίδα!

Tο παιχνίδι της ζωής

 Λένε πως η ζωή είναι σα να παίζεις χαρτιά... Ίσως! Δεν έκανες την εφεύρεση του παιχνιδιού, δεν έθεσες τους κανόνες, δεν μπορείς να αλλάξεις τα χαρτιά, αλλά είσαι εκεί για να παίξεις...
Ένας κακός παίχτης, ακόμη κι αν έχει τα καλύτερα χαρτιά θα τα παίξει άσχημα και θα χάσει. Ένας καλός παίχτης όμως, ακόμη και με άσχημα χαρτιά, θα παίξει πολύ καλά και θα προκαλέσει τη νίκη!
Πως σκέφτεσαι να παίξεις με τα χαρτιά που σου μοίρασαν σήμερα;
Καλοί μου φίλοι, είμαστε καλοί παίχτες, ας μπούμε και σήμερα στο παιχνίδι της ζωής, επιδιώκοντας τη νίκη!

29 Ιουνίου 2011

Θαύματα

Σε μία απίστευτη εξομολόγηση -για πρώτη φορά στη ζωή του- προχώρησε ο Εμάνουελ Αντεμπαγιόρ, αποκαλύποντας πως μέχρι την ηλικία των 4 ετών δεν περπατούσε: “Η μητέρα μου με πήγε στη Νιγηρία, στο Λάγος, στη Γκάνα και σε όλη την Αφρική για να θεραπευτώ όμως δε συνέβη τίποτα”, ξεκίνησε την απίστευτη ιστορία της παιδικής του ηλικίας ο επιθετικός της Άρσεναλ και συνέχισε:
“Είχε φτάσει ένα διάστημα που η μοναδική ελπίδα της ήταν η πίστη. Και τότε με πήγε σε μία εκκλησία που ο μοναχός της είπε πως θα έπρεπε να προσευχηθεί για μία εβδομάδα. Στο τέλος των επτά ημερών είτε θα είχα ξεκινήσει να περπατάω είτε δε θα υπήρχε για μένα καμία ελπίδα. Έφτασε η έβδομη ημέρα, ήταν Κυριακή, όταν εκείνη προσευχόταν έχοντας χάσει την πίστη εγώ είδα μερικά παιδιά να παίζουν μπάλα έξω. Κάποια στιγμή η μπάλα μπήκε στην εκκλησία. Εκείνη τη στιγμή σηκώθηκα και άρχισα να τρέχω με τη μπάλα. Η μητέρα μου φοβόταν καθώς δεν με είχε δει ποτέ να περπατάω. Τότε οι πιστοί της είπαν “Ο γιος σου ξεκινάει να περπατάει χάρη στο ποδόσφαιρο. Έχει το ποδόσφαιρο στο αίμα του”. Όπως μάλιστα συμπλήρωσε ο άσος από το Τόνγκο, εκείνο το γεγονός τον ώθησε να πιστέψει πάρα πολύ στο Θεό.
“Όλα στη ζωή τα αφήνω στα χέρια του Θεού, του δημιουργού μου. Είναι αυτός που μου έδωσε τη δυνατότητα να είμαι αυτό που είμαι.
Προσεύχομαι όλα τα βράδια πριν πάω για ύπνο και επίσης το πρωί, ακόμα και όταν είμαι σε ξενοδοχείο με την αποστολή της ομάδας. Δεν υπάρχει κάτι σημαντικότερο για μένα από το Θεό. Οκτώ χρόνια πριν κέρδιζα ψίχουλα. Ξέρω πως είναι να μην έχεις τίποτα. Ξέρω από που ήρθα και θα το θυμάμαι πάντα αυτό.”
Καλοί μου φίλοι, με πίστη όχι μόνο περπατάς, αλλά βγάζεις φτερά και πετάς....

To λιοντάρι που νόμιζε πως ήταν πρόβατο

Μέσα στο πυκνό δάσος ζούσε μια λιονταρίνα με τον σκύμνο της (το λιονταράκι της). Πείνασαν όμως και η λιονταρίνα με το μικρό της βγήκαν σε αν...