Παραμύθι χωρίς όνομα...

Τι σπουδαια η Πηνελόπη Δέλτα στο "Παραμύθι χωρίς όνομα". Τα γεγονότα της ιστορίας συμβαίνουν σε μια φανταστική χώρα, που ονομάζεται «Χώρα των Μοιρολάτρων» (ο τόνος σκόπιμα στο «-λά-»). Βασιλιάς της χώρας αυτής είναι ο Αστοχαστος και βασίλισσα η Παλάβω. Ο γιος τους ονομάζεται Συνετός και οι κόρες τους Ζήλιω, Πικρόχολη και Ειρηνούλα. Η ιστορία αρχίζει όταν ο Αστόχαστος έχει οδηγήσει τη χώρα του σ

την απόλυτη κατάρρευση, στην οικονομική χρεωκοπία και στην αδυναμία επιβιώσεως, ενώ οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν τον τόπο τους. Σε τέτοιο σημείο έχει φθάσει η κατάπτωση του κράτους, ώστε το εγκαταλείπει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός παίρνοντας μαζί του ό,τι είχε απομείνει στο δημόσιο ταμείο. Το κράτος επιβιώνει μόνο χάρη στην οικονομική βοήθεια από το γειτονικό κράτος, όπου βασιλεύει ο «Εξάδελφος Βασιλιάς». Μέχρι που μία ημέρα, αντί για την επόμενη «δόση» της οικονομικής βοήθειας φθάνει ένα καλάθι που περιέχει μία γαϊδουροκεφαλή...
Αυτά όλα προκαλούν τη θλίψη αλλά και την αγανάκτηση του Βασιλόπουλου, του Συνετού, που αποφασίζει να πάρει τη μικρότερη αδελφή του και να ξενιτευτεί. Το αποτρέπει όμως η κυρα-Φροσύνη, την οποία συναντά τυχαία, και η οποία τον πείθει να μείνει, να γνωρίσει από κοντά τον λαό του και να αγωνισθεί για την αναδιοργάνωση του κράτους. Αυτό και γίνεται, η προσπάθεια όμως για αναδιοργάνωση φέρνει τον Συνετό σε σύγκρουση με τους αξιωματούχους και όσους άλλους εκμεταλλεύονταν το «μπάχαλο» που είχε προκαλέσει η διοίκηση του πατέρα του για το προσωπικό τους συμφέρον. Ο Δικαστής, που ανήκει σε αυτή την κατηγορία, φεύγει από τη χώρα και πείθει τον Εξάδελφο Βασιλιά να εκστρατεύσει εναντίον της χώρας του Αστόχαστου με τη βεβαιότητα ότι θα την κατακτήσει μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Ο Συνετός ωστόσο κατορθώνει να εμπνεύσει πίστη και εμπιστοσύνη στον λαό του, ο οποίος εξεγείρεται σαν ένας άνθρωπος και, πολεμώντας με θάρρος και ενθουσιασμό, κατατροπώνει τον εισβολέα. Αμέσως μετά αρχίζει η αναδιοργάνωση του κράτους με την επιμέλεια της κυρα-Φρόνησης.
Αναγνωρίζοντας ο Αστόχαστος τα όσα πέτυχε ο γιος του, υποχρεώνεται να τον ανακηρύξει βασιλιά της Χώρας των Μοιρολάτρων.
Ας στοχαστούμε λιγάκι. . .

Η δύναμη της γνώσης!

Η γνώση δεν είναι δύναμη.... αλλά "εν δυνάμει" δύναμη... η πράξη θεμελιώνει τη γνώση.

Στιγμές ευτυχίας...σημαίνουν ολόκληρη ζωή!

Η ευτυχία είναι ...στιγμές; Είναι ίσως μόνιμη; Σίγουρα πάντως είναι ...χρόνος!!! Γιατί καθένας μας θα ήταν πολύ ευτυχισμένος αν θα μπορούσε να αναβιώσει την κάθε στιγμή που χάθηκε στο παρελθόν... θα ήταν πολύ ευτυχισμένος αν θα μπορούσε να φέρει πίσω έστω κι αυτά τα λεπτά με τους ανθρώπους που αγάπησε, όπου θα μπορούσε να ακούσει αυτά που του έλεγαν και δεν προλάβαινε ν΄ακούσει, να πει αυτά που δεν προλάβαινε να πει... Να κάνει αυτά που δεν έκανε.... Αυτή θα ήταν μία πραγματικά ευτυχισμένη στιγμή... Ας ζήσουμε λοιπόν στο παρόν την ευτυχία, πριν γίνει παρελθόν... δε θα έχουμε ποτέ άλλοτε την ευκαιρία αυτή! Την ευτυχισμένη στιγμή της κάθε μέρας που δημιουργεί όλη μας τη ζωή!!!!!!!

Τεστ ευτυχίας!

Μυστικά ευτυχίας: Ο καθένας μας μπορεί να επιλέξει την πορεία της ζωής του, αλλά μόνο οι ευτυχισμένοι άνθρωποι το κάνουν στ΄αλήθεια. Πως; Κάνοντας το test: Ανατρέχοντας στο βιβλίο των αναμνήσεων, μέσα από την πορεία της ζωής, ας θυμηθούμε σε ποιο χώρο, σε ποια εργασία, σε ποια σχέση, σε ποιο περιβάλλον που βρεθήκαμε έστω για λίγο, αισθανθήκαμε απόλυτα ολοκληρωμένοι... απόλυτα εμείς... Aυτό είναι μία κάποια αρχή. Δε συμφωνείτε;

Ξένια Γιαννάκη || Thermae Sylla || 4 Αυγούστου 2012 || Η τέχνη της ευτυχίας

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ: Πλούσιο Φωτορεπορτάζ: «… αέρας τέχνης φύσηξε το Σα...: ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ "... ΑΕΡΑ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΙΔΗΨΟ..."

Πνευματικός άρτος ...ζωής!

Ένας παππούλης σε κάποιο μοναστήρι μίλησε για τον πνευματικό άρτο και τον πολλαπλασιασμό των πνευματικών τροφών που βοηθούν στην ανάπτυξη του πνευματικού σώματος: την καλλιέργεια της αγάπης και την ενδυνάμωση της πίστης... το άνοιγμα προς τον πλησίον και την υπομονή προς τις δυσκολίες της ζωής... που έχουν να μας διδάξουν πολλά... Η έλλειψη των τροφών που τόσα χρόνια μαστίζει τις χώρες της Αφρικής έπρεπε να μας διδάξει την ευγνωμοσύνη και για το ελάχισ

το που μπορεί να σου προσφερθεί. Έπρεπε να διδαχτούμε πως είναι να σου λείπει το φαγητό και όταν σου το προσφέρει ο πλησίον νοιώθεις την ανάγκη να εκφράσεις την ευγνωμοσύνη σου... Τώρα που η κάθε μέρα μας ζητά τον επιούσιον ήρθε η στιγμή να κάτσουμε με ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ στο Κυριακάτικο τραπέζι. Κάποτε υπήρχε η "ιερή" ώρα του πλούσιου φαγητού απ΄όπου έλειπε η ευγνωμοσύνη, τώρα όμως που λείπει το φαγητό, ήρθε η ιερή ώρα της ευγνωμοσύνης...ως γνωστόν... ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος....

Πρωταθλητής ζωής στο focuswebtv!

http://www.focuswebtv.gr/ondemand.aspx?1KAqFex04bxqY%2bQ2w2%2bkle%2f1dppPVuR3%2bvnSx5gu%2foncRo%2bSX6x4QlVpDA1U%2bswu
Ο Γιώργος Βερνίκος ... καπετάνιος της ζωής!Συζητά με την Ξένια Γιαννάκη για τις φουρτούνες της ζωής και για τα προσόντα που πρέπει να έχει "ο καλός ο καπετάνιος" .... της ζωής!