4 Ιανουαρίου 2011

Η πηγή της ζωής




Αυτό που επιλέγουμε στη ζωή μας είναι να έχουμε μία επιφυλακτική ή μάλλον καχύποπτη στάση σε όσους συναναστρεφόμαστε θεωρώντας πως οι φοβίες μας για τους άλλους είναι κανόνας στις διαπροσωπικές σχέσεις. Κι όμως το ανθρώπινο στοιχείο υπάρχει. Όταν γεννηθήκαμε μάθαμε πως πρέπει να είμαστε καλοί, πρέπει να μη λέμε ψέματα, πρέπει να μην κοροϊδεύουμε τους φίλους μας, πρέπει να δίνουμε και στους άλλους λίγο από αυτό που έχουμε ή να το μοιραζόμαστε. Και ξαφνικά όλα αυτά που μάθαμε από μικροί χάθηκαν.
 Ξεχάστηκαν.
 Ή  απλά κάπου αποθηκεύτηκαν και πρέπει ξανά να τα ανακαλέσουμε... αν θέλουμε να ζήσουμε μία ζωή αλήθειας. Γιατί μόνο η ψεύτικη ζωή μπορεί να είναι ο πραγματικός εχθρός σου.
Μάθαμε να φερόμαστε όπως θέλουν οι άλλοι για να είμαστε αρεστοί, με τίμημα την καταπάτηση του αληθινού μας εαυτού και με επιπλέον βαρύτερο τίμημα τα ψυχοσωματικά προβλήματα και σε πρακτικό πια επίπεδο, να είμαστε κάποιοι άλλοι, εντελώς άσχετοι με το είναι μας.
Κοιτάμε πολύ έξω από εμάς και λιγότερο μέσα μας. Το εσωτερικό μας όμως όσο δεν το κοιτάμε παίρνει μεγαλύτερ χώρο και προσπαθείν μας εξαφανίσει, να μας κάνει κακό.
Όλα όμως μπορούν να αλλάξουν. Το τώρα είναι η καθοριστική στιγμή της ζωής μας. Τίποτα δεν είναι εύκολο να αλλάξει και τίποτα δεν είναι δύσκολο. Η απόφαση είναι αρκετή για να ξεκινήσουμε. Η μετριότητα, τα προβλήματα και η στενοχώρια θα μείνουν πίσω, όσο η αποφασιστικότητα για μία θετικότερη στάση ζωής γίνονται ο νέος μας οδηγός. Ένα μικρό ξεβόλεμα δεν μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στη νέα μας ζωή. Πρέπει ν' αγαπήσουμε τον εαυτό μας αι νατον επιβραβεύουμε για τη νέα αλλαγή και όχι να τον κατακρίνουμε και να του χρεώνουμε μία ζωή που δεν του αξίζει. Και οι άλλοι θα αλλάξουν μαζί με εμάς. Γιατί κανείς δε θέλει να συναναστρέφεται τις φοβίες μας, αλλά τον καθαρό, αληθινό και όμορφο εαυτό μας, κανείς δε θέλει τις αμφιβολίες μας, τον εγωϊσμό και την ανασφάλειά μας αλλά την απλότητα και την ειλικρίνεια των συναισθημάτων μας.
Όλοι θέλουμε την αληθινή επικοινωνία, την αγάπη, την αγκαλιά, τη συντροφιά, την καλοσύνη.
Όλα αυτά λείπουν γιατί εμείς δεν τα προσφέρουμε.
Δίνουμε την αμφιβολία μας και όχι την πίστη μας.
Δίνουμε την προκαταβολή και όχι ολόκληρη την αξία και περιμένουμε η ζωή να μας πληρώσει στο 100%.
Δίνε τα πάντα και μη φοβάσαι να πάρεις. Ακόμη κι αν δεν πάρεις είναι εφήμερο. Η πηγή έχει βρεθεί και το κανάλι ρέει ασταμάτητα και τίποτα δε θα βρεθεί εμπόδιο στο δρόμο του.
Πίστη, εμπιστοσύνη, επιμονή και υπομονή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

To λιοντάρι που νόμιζε πως ήταν πρόβατο

Μέσα στο πυκνό δάσος ζούσε μια λιονταρίνα με τον σκύμνο της (το λιονταράκι της). Πείνασαν όμως και η λιονταρίνα με το μικρό της βγήκαν σε αν...