Tο παιχνίδι της ζωής

 Λένε πως η ζωή είναι σα να παίζεις χαρτιά... Ίσως! Δεν έκανες την εφεύρεση του παιχνιδιού, δεν έθεσες τους κανόνες, δεν μπορείς να αλλάξεις τα χαρτιά, αλλά είσαι εκεί για να παίξεις...
Ένας κακός παίχτης, ακόμη κι αν έχει τα καλύτερα χαρτιά θα τα παίξει άσχημα και θα χάσει. Ένας καλός παίχτης όμως, ακόμη και με άσχημα χαρτιά, θα παίξει πολύ καλά και θα προκαλέσει τη νίκη!
Πως σκέφτεσαι να παίξεις με τα χαρτιά που σου μοίρασαν σήμερα;
Καλοί μου φίλοι, είμαστε καλοί παίχτες, ας μπούμε και σήμερα στο παιχνίδι της ζωής, επιδιώκοντας τη νίκη!

Θαύματα

Σε μία απίστευτη εξομολόγηση -για πρώτη φορά στη ζωή του- προχώρησε ο Εμάνουελ Αντεμπαγιόρ, αποκαλύποντας πως μέχρι την ηλικία των 4 ετών δεν περπατούσε: “Η μητέρα μου με πήγε στη Νιγηρία, στο Λάγος, στη Γκάνα και σε όλη την Αφρική για να θεραπευτώ όμως δε συνέβη τίποτα”, ξεκίνησε την απίστευτη ιστορία της παιδικής του ηλικίας ο επιθετικός της Άρσεναλ και συνέχισε:
“Είχε φτάσει ένα διάστημα που η μοναδική ελπίδα της ήταν η πίστη. Και τότε με πήγε σε μία εκκλησία που ο μοναχός της είπε πως θα έπρεπε να προσευχηθεί για μία εβδομάδα. Στο τέλος των επτά ημερών είτε θα είχα ξεκινήσει να περπατάω είτε δε θα υπήρχε για μένα καμία ελπίδα. Έφτασε η έβδομη ημέρα, ήταν Κυριακή, όταν εκείνη προσευχόταν έχοντας χάσει την πίστη εγώ είδα μερικά παιδιά να παίζουν μπάλα έξω. Κάποια στιγμή η μπάλα μπήκε στην εκκλησία. Εκείνη τη στιγμή σηκώθηκα και άρχισα να τρέχω με τη μπάλα. Η μητέρα μου φοβόταν καθώς δεν με είχε δει ποτέ να περπατάω. Τότε οι πιστοί της είπαν “Ο γιος σου ξεκινάει να περπατάει χάρη στο ποδόσφαιρο. Έχει το ποδόσφαιρο στο αίμα του”. Όπως μάλιστα συμπλήρωσε ο άσος από το Τόνγκο, εκείνο το γεγονός τον ώθησε να πιστέψει πάρα πολύ στο Θεό.
“Όλα στη ζωή τα αφήνω στα χέρια του Θεού, του δημιουργού μου. Είναι αυτός που μου έδωσε τη δυνατότητα να είμαι αυτό που είμαι.
Προσεύχομαι όλα τα βράδια πριν πάω για ύπνο και επίσης το πρωί, ακόμα και όταν είμαι σε ξενοδοχείο με την αποστολή της ομάδας. Δεν υπάρχει κάτι σημαντικότερο για μένα από το Θεό. Οκτώ χρόνια πριν κέρδιζα ψίχουλα. Ξέρω πως είναι να μην έχεις τίποτα. Ξέρω από που ήρθα και θα το θυμάμαι πάντα αυτό.”
Καλοί μου φίλοι, με πίστη όχι μόνο περπατάς, αλλά βγάζεις φτερά και πετάς....

Παραμύθια

Aς μιλήσουμε λίγο για τα παραμύθια. Ας δούμε πως οι δρόμοι της αρετής και της κακίας συναντιούνται και ανοίγονται σαν επιλογές στο δρόμο της ζωής. Οι δράκοι και οι νεράϊδες δεν είναι όμορφες ή άσχημες εικόνες του παραμυθιού, αλλά εμπόδια ή κλειδιά που μας οδηγούν στο δρόμο της ευτυχίας. Τα παραμύθια είναι η απεικόνιση της ζωής και είναι πάντα ωραία να τα ακούς, ίσως γιατί ξέρεις πως στο τέλος κερδίζει πάντα το καλό.... 

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ!!!!

Υπερδυνάμεις

 Γίνονται θαύματα σήμερα;
Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν φτάνουμε στα όριά μας από τις δυσκολίες της ζωής, αναρωτιόμαστε, συχνά με οργή: "Μα δεν υπάρχει Θεός;" Φαίνεται όμως, ότι εκτός από τον Θεό υπάρχει και…
ο Superman σε αυτή την ζωή! Δεν ξέρουμε βέβαια με σιγουριά αν μπορεί να σώσει ολόκληρο τον πλανήτη, ωστόσο μία οικογένεια την έσωσε κυριολεκτικά από την καταστροφή. Την ώρα που όλες οι ελπίδες είχαν χαθεί για μία οικογένεια Αμερικανών, αφού η τράπεζα θα έκανε κατάσχεση στο σπίτι που έμεναν για 60 ολόκληρα χρόνια, εμφανίστηκε η λύση από το πουθενά.
Με δάκρυα στα μάτια, τα μέλη της οικογένειας, μάζευαν τα προσωπικά τους αντικείμενα και τα πράγματά τους, όταν ανακάλυψαν ένα ξεχασμένο τεύχος του περιοδικού Superman, στην αποθήκη του σπιτιού.
Δεν ήταν βέβαια ένα οποιοδήποτε τεύχος, αλλά το πρώτο, στο οποίο εμφανίζεται ο πλέον διάσημος υπερήρωας που υπήρξε ποτέ.
Η απελπισμένη οικογένεια απευθύνθηκε σε ειδικούς, οι οποίοι εκτίμησαν τον προσωπικό τους Superman στα 250.000 δολάρια, αφού συλλέκτες βιβλίων κόμικς χαρακτήρισαν το συγκεκριμένο αντίτυπο ως το «χαμένο δισκοπότηρο»...

Κάνε το καλό...

ΚΑΝΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΣΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ...

Κάποτε ένας φτωχός Σκωτσέζος αγρότης άκουσε τη φωνή ενός παιδιού που ζητούσε βοήθεια. Πηγαίνοντας κοντά είδε ένα παιδί που πάλευε να σωθεί σ' ένα ποτάμι από σίγουρο πνιγμό. Χωρίς να το σκεφτεί βούτηξε στα νερά του ποταμού τραβώντας το παιδί στην όχθη... Την επομένη, μια φανταχτερή άμαξα με δύο άλογα σταμάτησε μπροστά από την αγροικία του. Κατέβηκε ένας καλοντυμένος ευγενής κύριος, που του συστήθηκε ως ο πατέρας του αγοριού που είχε σώσει ο αγρότης.
- Θα ήθελα να σας ανταμείψω για την πράξη σας, είπε ο κύριος. Σώσατε τη ζωή του γιου μου.
- Όχι, δεν είναι δυνατόν να πληρωθώ για ότι έκανα, απάντησε ο Σκωτσέζος αγρότης, απορρίπτοντας την προσφορά. Την ίδια στιγμή, στην πόρτα του χαμόσπιτου εμφανίστηκε ο γιός του αγρότη.
- Αυτός είναι ο γιός σας; Ρώτησε ο καλοντυμένος κύριος.
- Μάλιστα, απάντησε με υπερηφάνεια ο αγρότης.
- Θα κάνουμε μια συμφωνία. Αφήστε με τότε να προσφέρω στο γιο σας το ίδιο επίπεδο μόρφωσης που απολαμβάνει ο δικός μου. Αν ο μικρός μοιάζει στον πατέρα του τότε, χωρίς αμφιβολία, μεγαλώνοντας θα γίνει κάτι για το οποίο και οι δυο μας θα υπερηφανευόμαστε.
Έτσι κι έγινε...Ο γιος του αγρότη αποφοίτησε από τη φημισμένη ιατρική σχολή της Αγίας Μαρίας στο Λονδίνο και είναι αυτός που έγινε γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο ως σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ, ο πατέρας της πενικιλίνης! Έπειτα από χρόνια, ο γιος του ευγενούς κυρίου, που σώθηκε από το βούρκο, χτυπήθηκε από βαριά πνευμονία. Ποιός του έσωσε αυτή τη φορά τη ζωή; Η πενικιλίνη!
Ποιό ήταν το όνομα εκείνου του ευγενούς κυρίου; Λόρδος Ράντολφ Τσώρτσιλ. Το όνομα του γιού του; Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ! Ο οποίος μεγαλώνοντας, θα κυβερνούσε τη Μεγάλη Βρετανία και θα ονομαζόταν, διεθνώς, «Πατέρας της Νίκης» του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...

Πρότυπα διαπαιδαγώγησης

Έκθεση μαθητή του δημοτικού με θέμα:"Τι να ζητήσω από το θεό".
"Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να...
με κάνεις τηλεόραση! Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω ..
να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Όταν είμαι τηλεόραση, θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται στο σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος. Θέλω τ' αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε-πότε μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!"
Η δασκάλα που το διάβασε την έκανε να κλάψει και o συζυγός της τη ρώτησε: "τι συμβαίνει;"
Αυτή απάντησε:"Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου".
Ο σύζυγος είπε:"Το καημένο το παιδί.Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί!"
Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε:"Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας...!"

Πραγματικός πλούτος

Ένας πλούσιος επιχειρηματίας απολάμβανε τις καλοκαιριάτικες διακοπές σ' ένα ήσυχο νησί. Μια μέρα δίπλα του έδεσε μια μικρή ψαρόβαρκα με έναν ψαρά, γεμάτη με μεγάλα ψάρια.
«Καλή ψαριά», είπε στον ψαρά. «Πόση ώρα τα ψάρευες;». «Πολύ λίγο» απάντησε ο ψαράς. «Τότε γιατί δεν έμεινες λίγο παραπάνω να πιάσεις περισσότερα ψάρια:» ρώτησε ο πλούσιος. Ο ψαράς τον κοίταξε καλά-καλά και του απάντησε:
«Το βράδυ κοιμάμαι όσο θέλω. Το πρωί ψαρεύω λίγο, γυρνάω στο σπίτι μου, τρώω με τη γυναίκα μου και με τα παιδιά μου και ξεκουράζομαι για λίγο. Το απόγευμα επισκέπτομαι φίλους και έτσι όλη η μέρα μου είναι γεμάτη»
Ο πλούσιος χαμογέλασε και του είπε: «Έχω μια από τις πιο φημισμένες επιχειρήσεις και μπορώ να σε βοηθήσω να γίνεις πολύ πλούσιος. Αν διαθέσεις παραπάνω χρόνο στο ψάρεμα, θα μπορέσεις να αφήσεις αυτή τη βάρκα και θα αγοράσεις ένα καΐκι, μετά κι άλλα, κι άλλα.... Στη συνέχεια, αντί να πουλάς τα ψάρια σου σε εμπόρους, θα τα πουλάς κατευθείαν στην αγορά, κρατώντας εσύ το ποσοστό του εμπορικού κέρδους, θ' ανοίξεις μια δική σου μονάδα επεξεργασίας ψαριών και θα γίνεις ένας σεβαστός επιχειρηματίας, θ' αφήσεις αυτό το χωριουδάκι και θα μετακομίσεις με την οικογένειά σου στην πρωτεύουσα.».
«Και μετά;» ρώτησε ο ψαράς...
Ο επιχειρηματίας γέλασε με την ψυχή του. «Αυτό είναι το καλύτερο μέρος της υπόθεσης! Στην κατάλληλη στιγμή, πουλάς όλη την επιχείρησή σου και γίνεσαι εκατομμυριούχος!».
«Εκατομμυριούχος!» σιγοψιθύρισε ο ψαράς.
«Τότε, μπορείς άνετα να αποσυρθείς σε ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι. Θα κοιμάσαι όσο θέλεις, θα ψαρεύεις λίγο το πρωί, θα επιστρέφεις στο σπίτι σου, θα περνάς τις ώρες σου με τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου, μετά το φαγητό θα ξεκουράζεσαι για λίγο και το απόγευμα θα επισκέπτεσαι τους φίλους σου.... Φαντάζεσαι λοιπόν, πόσο ωραία θα γίνει η ζωή σου, όταν θα είσαι εκατομμυριούχος;».

Αναστημένη πραγματικότητα

Πρέπει να χαθείς για να βρεθείς. Για να βρεις αυτό που είσαι πρέπει να υπερβείς αυτό που νομίζεις ότι είσαι.

Εσωτερικό φως!

Οι ζωές των ανθρώπων είναι σαν τα καλογυαλισμένα παράθυρα. Όταν ο ήλιος ρίξει τις ακτίνες πάνω τους γυαλίζουν και αστράφτουν. Όταν όμως έρθει το σκοτάδι τότε χρειάζονται απαραίτητα ένα φως από μέσα για να λάμψουν και πάλι.Ζήτα μόνο ν' αυξηθεί το εσωτερικό αέναο φως: δύναμη, αγάπη και επιμονή στο καλύτερο. Ξανά, ξανά και ξανά.

Κάθε μέρα, νέα μέρα!

Μόνο κοιτάζοντας πίσω μπορούμε να πούμε την πραγματική ιστορία της αγάπης, αλλά την ιστορία αυτή τη δημιουργούμε κάθε χρόνο, κάθε μέρα, κάθε ώρα, τώρα.

Ο δρόμος της καρδιάς

Aν θες να μάθεις πραγματικά που είναι δοσμένη η καρδιά σου, δεν έχεις παρά να δεις, να προσέξεις που περιπλανιέται το μυαλό σου τις περισσότερες ώρες της μέρας σου...

Θάλασσα του νου

Μία σκέψη λειτουργεί σαν ένα βότσαλο στη θάλασσα του μυαλού μας. Όταν πέσει στην ήρεμη επιφάνειά της δημιουργεί κύματα που την αναστατώνουν, χάνοντας τη γαλήνια και ήρεμη πλέον εικόνα της. Ανάλογα με την ποιότητα των σκέψεων, ανάλογος και ο κυματισμός...

Τελικά όλα είναι στο χέρι μας ή καλύτερα στο μυαλό μας

Η καθημερινότητα της αγάπης

Πολλές φορές υποτιμάμε, αναφέρει ο Μπουσκάλια, τη δύναμη του αγγίγματος, του χαμόγελου, τη δύναμη που έχει ο ευγενικός λόγος, το ειλικρινές κοπλιμέντο, μία μικρή πράξη ενδιαφέροντος για το διπλανό μας. Υποτιμάμε αυτά που κάνουν τον κόσμο να αλλάζει προς το καλύτερο.
Πιστεύω όπως πολλοί, πως η αγάπη είναι διαχρονική, γιατί είναι αληθινή αξία. Ας βρούμε όλοι το χρόνο για ένα καλό λόγο. Τον έχουμε όλοι ανάγκη για να κάνουμε καλύτερη την καθημερινότητά μας.  

Η αγάπη πάντα μιλάει ωραία. Ας την ακούσουμε, ας τη διαβάσουμε, ας τη δούμε κι απλά ανάλογα με το επίπεδο της αγάπης μέσα μας κάθε φορά πράττουμε ανάλογα. 

Λίγη αγάπη=λίγες πράξεις αγάπης, πολύ αγάπη=πολλές πράξεις αγάπης. Είναι όμορφος δρόμος και θέλουμε δε θέλουμε θα τον περπατήσουμε όλοι. Εύκολος ή δύσκολος, εξαρτάται από τα εμπόδια του εγωϊσμού που δυσκολεύουν την πορεία μας. Τριβή, καθημερινή τριβή με την αγάπη. Τι ωραίος αγώνας!

Sharing love...

Αυτοί που φέρνουν τη λιακάδα στη ζωή των άλλων, το κάνουν γιατί δεν μπορούν να την κρατήσουν μόνο για τον εαυτό τους..

Ανωτερότητα

Η ανωτερότητα του ατόμου φαίνεται στην ευγένεια του ήθους του, που δε βρίσκεται στο μίσος, την οργή, τη ζήλια, τον εγωϊσμό... Είναι βέβαια ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά αν δούμε, αν προσέξουμε τα ευγενικά πρόσωπα του 20 αιώνα, Γκάντι, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Μητέρα Τερέζα, θα δούμε πως αυτά τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι απόντα.
Γιατί;
Απλά γιατί μπόρεσαν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, χωρίς να τους διαχειριστούν αυτά!
Είμαστε καλοί άνθρωποι, μπορούμε όμως να γίνουμε καλύτεροι...
Είμαστε στο δρόμο μας, αλλά πρέπει να φτάσουμε στον προορισμό μας...

Άγνοια

Αποφεύγουμε ν΄αγαπήσουμε για να μην πληγωθούμε. Αποφεύγουμε να δώσουμε αν δεν πάρουμε πρώτα. Περιμένουμε αποδείξεις ή ερμηνεύουμε μέσα από την μικρή ανθρώπινη λογική μας τις ενδείξεις. Λογική; Καρδιά;
Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει σωστά. Και όπως ένας φίλος μου είπε πρόσφατα: "Ξένια, αν δεις τη σχέση του καθενός με το Θεό, τότε μπορείς και να καταλάβεις πολλά. Δες πως αγαπά το Θεό. Η επιστήμη σου δείχνει κάποια πράγματα. Ο Θεός τα πάντα."

Ανωτερότητα

Η ανωτερότητα του ατόμου φαίνεται στην ευγένεια του ήθους του, που δε βρίσκεται στο μίσος, την οργή, τη ζήλια, τον εγωϊσμό... Είναι βέβαια ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά αν δούμε, αν προσέξουμε τα ευγενικά πρόσωπα του 20 αιώνα, Γκάντι, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Μητέρα Τερέζα, θα δούμε πως αυτά τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι απόντα.
Γιατί;
Απλά γιατί μπόρεσαν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, χωρίς να τους διαχειριστούν αυτά!
Είμαστε καλοί άνθρωποι, μπορούμε όμως να γίνουμε καλύτεροι...
Είμαστε στο δρόμο μας, αλλά πρέπει να φτάσουμε στον προορισμό μας...