Παιχνίδι συναισθημάτων

 

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου. Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία, της πρότεινε να παίξουν κρυφτό. Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε: «Τι είναι το κρυφτό;». Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια -την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα- να παίξουν κι αυτοί. Αλλά υπήρχαν πολύ που δεν ήθελαν να παίξουν: Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Ανανδρεία δεν ήθελε να ρισκάρει. «Ένα, δύο, τρία…», άρχισε να μετράει η Τρέλα. Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε. Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου ο oποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο. Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της οπότε την άφηνε ελεύθερη . Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα. Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν. Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού. Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο. Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί. «…1000!», μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει. Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό. Ένιωσε τον «ρυθμό» του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο. Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί. Σιγά σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα. Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά, ώσπου άκουσε ένα βογγητό πόνου. Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια. Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη .... και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει οδηγός του Έρωτα. Κι έτσι από τότε ο Έρωτας είναι τυφλός και η Τρέλα μόνιμη συνοδός του…

Απελευθέρωση

Γράψε στην άμμο τα ονόματα όσων σε πλήγωσαν και στην καρδιά σου, όσων σε ευεργέτησαν. Άσε το κύμα της αγάπης να φτάσει στην ακτή, αλλά και στο λιμάνι της καρδιάς σου...

Απορίες

Διαβάζω σχετικά στο Λέο Μπουσκάλια: "Η αγάπη έχει αποκτήσει φτωχή φήμη, επειδή αφέθηκε στα χέρια ερασιτεχνών, που αμφιβάλλουν τόσο για εκείνη, όσο και για τον εαυτό τους" και αναρωτιέμαι: Αγαπάμε πραγματικά όταν αγαπάμε ανθρώπινα; Όταν υποβιβάζουμε μία θεόσταλτη δωρεά χάρης σε ανθρώπινη συναλλαγή και μάλιστα με προσπάθεια χειραγώγησης;
Έγινε αυτός ο διάλογος ανάμεσα σ' ένα πλούσιο κύριο και στην όμορφη και νεαρή σύζυγό του:"Απορώ αγάπη μου, θα με αγαπούσες αν δεν ήμουν πλούσιος;" και απαντά η νεαρή σύζυγος:"Απορώ αγάπη μου, θα με αγαπούσες αν δεν ήμουν όμορφη;"
Απορώ κι εγώ!!!

Περί οικονομίας...

Υπάρχει μία τράπεζα όπου οι καταθέτες μοιράζονται με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση το κέρδος μεταξύ τους και όσο μοιράζονται τόσο αυξάνονται οι καταθέσεις τους, αλλά και όσο μοιράζουν τόσο περισσότερο χαίρονται, γιατί ξέρουν ότι κάνουν τους άλλους πλούσιους, μπορεί και πλουσιότερους. Υπάρχει μία τράπεζα που δε χρωστά ποτέ, αλλά και δεν της χρωστάνε. Υπάρχει μία τράπεζα που σε δεσμεύει με την αγάπη της κι όχι με τους όρους της. Υπάρχει μία τράπεζα που σε κάνει πάντα καλύτερο, όχι μόνο σε ποσότητα αλλά κυρίως σε ποιότητα. Υπάρχει μία τράπεζα που δεν καταθέτεις από ανάγκη, αλλά από περίσσευμα καρδιάς. Υπάρχει μία τράίίίίίίπεζα που σε εμπιστεύεται όχι γι αυτό που της λες ότι είσαι, αλλά γι αυτό που νοιώθεις πως γίνεσαι κάθε φορά που της καταθέτεις...την ψυχή σου!

Πραγματικός παράδεισος

Όλα είναι προς πώληση...Όποιος έχει χρήματα σήμερα μπορεί ν΄αγοράσει τα πάντα. Μικροί ή μεγάλοι επίγειοι παράδεισοι με κρυστάλλινα νερά, απέραντες αμμουδιές και ερημικές παραλίες, μετά από μία καλή διαπραγμάτευση γίνονται ιδιοκτησίες. Για 50, 100, χρόνια...γιατί ο χρόνος παίζει το ρόλο του...αυτοί οι παράδεισοι έχουν περιορισμένο χρόνο και αγοράζονται με συγκεκριμένο τρόπο. Εγγυήσεις όμως ευτυχίας δεν παρέχουν. Γιατί;
Γιατί τα χρήματα είναι πολύ φθηνά, αν μπορούν ν' αγοράσουν μόνο αυτόν τον παράδεισο για λίγες στιγμές και μάλλον άχρηστα, όταν δεν μπορούν ν΄αγοράσουν τον παράδεισο μέσα σου, μ' ένα αληθινό χαμόγελο, έναν καλό λόγο, μία έκφραση αγάπης που σου προσφέρουν εγγύηση παραδείσου για πάντα...

Πνευματικός κόσμος

Ψάχνω να βρω τι λείπει από έναν κόσμο που τα έχει όλα! Ψάχνω λοιπόν βλέποντας με τα ανθρώπινα μάτια μου και λείπουν πολλά, πάρα πολλά!
Βλέπω με τα πνευματικά μάτια και δε λείπει τίποτα!
Θυμάμαι τότε τον σοφό που είπε στον πλούσιο που δε χόρταινε με τίποτα: "Σκέπασέ το, το μάτι ή βγάλτο....Καλύτερα να μπεις τυφλός στην βασιλεία των ουρανών, παρά να σε αφήσει αυτό μακριά της..." Σοφό, σοφότατο!!!!!!!!!
Καλημέρα καλοί μου φίλοι, καλημέρα στη ζωή που έχει τα πάντα και κυρίως την αγάπη από και προς τον συνάνθρωπο!!!

Πραγματική αξία

Όλοι μας έχουμε μία σπάνια αξία. Άλλοι τη λένε προσόν, άλλοι ταλέντο, άλλοι χάρισμα, άλλοι πλεονέκτημα και άλλοι δεν τη γνωρίζουν καν. Ζούμε και εργαζόμαστε σ' έναν κόσμο όπου ο καθένας έχει διαφορετικά σημαντικά προσωπικά χαρακτηριστικά...Όλοι έχουμε...Αν ψάξουμε, θα τ' ανακαλύψουμε! Η παρουσία μας στη ζωή είναι να καθορίζουμε καθημερινά το ρόλο μας ως προς αυτά, έτσι ώστε να αξιοποιούμε κάθε φορά τα πλεονεκτήματά μας προς όφελος όλων. Κάτι που έχω και λείπει στο διπλανό μου, το έχω μόνο και μόνο για να το μοιραστώ μαζί του.
Όταν γνωρίσεις την προσωπική σου αξία, θ' ανακαλύψεις και το θεανθρώπινο μεγαλείο σου!
Έχουμε δημιουργηθεί για να προσφέρουμε την αξία μας και όχι για να αξιώνουμε την προσφορά μας.

Σπορά αγάπης

 

Ζούμε το μήνα του θερισμού της παλαιότερης σποράς αλλά παράλληλα το μήνα περισυλλογής για τη νέα σπορά...Ας κάνουμε έναν απολογισμό. Ας δούμε από που αγοράσαμε, τι πήραμε, τι ποιότητας λίπασμα ρίξαμε, ποιους γεωπόνους εμπιστευτήκαμε και σε ποιους εμπόρους αναθέσαμε το deal.

Aς κάνουμε τον απολογισμό μας, ας σκύψουμε στο δικό μας "ταμείο" και όχι στο ταμείο των άλλων! Τι σπείραμε τι θερίσαμε! Το μόνο ταμείο που γεμίζει συνέχεια και ποτέ δεν αδειάζει είναι το ταμείο της αγάπης και της συναισθηματικής ευφορίας. Γίνε ο καλός σπορέας του μέλλοντος που θέλεις να θερίσεις κι αν ακόμη δεν είναι η σοδειά όπως την περιμένεις δεν πειράζει, κάποια στιγμή θα είναι καλύτερη απ' όλες και τόσο πλούσια που θα σε ανταμείψει για όλους σου τους κόπους.
Μην πέφτεις στη θλίψη.
Ρώτησαν κάποτε τον πατέρα Ανανία για όσους πέφτουν συνέχεια στη θλίψη και απάντησε: "Προσπάθησε να σηκωθείς ξανά και ξανά και ξανά και αν πέφτεις συνέχεια μην απελπίζεσαι! Κάποια στιγμή θα πέσεις και στην αγκαλιά του Θεού".

Θαύματα

Ζούμε την ανέχεια του πνεύματος και όχι των αγαθών. Υπάρχουν συνάνθρωποι που είναι από τη φύση τους σκεπτικοί με τη ζωή, αμφισβητούν την αισιόδοξη πλευρά της, επενδύουν στις αρνητικές σκέψεις, δημιουργούν σενάρια διαφυγής από την πραγματικότητα, προσαρμόζουν τα πάντα στη μικρότητα των ανθρώπινων μέτρων!
ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΖΩΗΣ!
Ο Λούις Άρμστρομγκ είπε πως "λυπάμαι όλους αυτούς γιατί δεν ονειρεύονται κάτι σπουδαίο, λυπάμαι γιατί δεν πιστεύουν στο θαύμα".
Καλοί μου φίλοι ας μην πασχίζουμε για να "έχουμε" στη ζωή. Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν τα καλύτερα, αλλά είναι οι ίδιοι καλύτεροι σε όλα, όσα έχουν πραγματική αξία.
Καλημέρα αγάπη, καλημέρα πίστη, καλημέρα ελπίδα!

Tο παιχνίδι της ζωής

 Λένε πως η ζωή είναι σα να παίζεις χαρτιά... Ίσως! Δεν έκανες την εφεύρεση του παιχνιδιού, δεν έθεσες τους κανόνες, δεν μπορείς να αλλάξεις τα χαρτιά, αλλά είσαι εκεί για να παίξεις...
Ένας κακός παίχτης, ακόμη κι αν έχει τα καλύτερα χαρτιά θα τα παίξει άσχημα και θα χάσει. Ένας καλός παίχτης όμως, ακόμη και με άσχημα χαρτιά, θα παίξει πολύ καλά και θα προκαλέσει τη νίκη!
Πως σκέφτεσαι να παίξεις με τα χαρτιά που σου μοίρασαν σήμερα;
Καλοί μου φίλοι, είμαστε καλοί παίχτες, ας μπούμε και σήμερα στο παιχνίδι της ζωής, επιδιώκοντας τη νίκη!

Θαύματα

Σε μία απίστευτη εξομολόγηση -για πρώτη φορά στη ζωή του- προχώρησε ο Εμάνουελ Αντεμπαγιόρ, αποκαλύποντας πως μέχρι την ηλικία των 4 ετών δεν περπατούσε: “Η μητέρα μου με πήγε στη Νιγηρία, στο Λάγος, στη Γκάνα και σε όλη την Αφρική για να θεραπευτώ όμως δε συνέβη τίποτα”, ξεκίνησε την απίστευτη ιστορία της παιδικής του ηλικίας ο επιθετικός της Άρσεναλ και συνέχισε:
“Είχε φτάσει ένα διάστημα που η μοναδική ελπίδα της ήταν η πίστη. Και τότε με πήγε σε μία εκκλησία που ο μοναχός της είπε πως θα έπρεπε να προσευχηθεί για μία εβδομάδα. Στο τέλος των επτά ημερών είτε θα είχα ξεκινήσει να περπατάω είτε δε θα υπήρχε για μένα καμία ελπίδα. Έφτασε η έβδομη ημέρα, ήταν Κυριακή, όταν εκείνη προσευχόταν έχοντας χάσει την πίστη εγώ είδα μερικά παιδιά να παίζουν μπάλα έξω. Κάποια στιγμή η μπάλα μπήκε στην εκκλησία. Εκείνη τη στιγμή σηκώθηκα και άρχισα να τρέχω με τη μπάλα. Η μητέρα μου φοβόταν καθώς δεν με είχε δει ποτέ να περπατάω. Τότε οι πιστοί της είπαν “Ο γιος σου ξεκινάει να περπατάει χάρη στο ποδόσφαιρο. Έχει το ποδόσφαιρο στο αίμα του”. Όπως μάλιστα συμπλήρωσε ο άσος από το Τόνγκο, εκείνο το γεγονός τον ώθησε να πιστέψει πάρα πολύ στο Θεό.
“Όλα στη ζωή τα αφήνω στα χέρια του Θεού, του δημιουργού μου. Είναι αυτός που μου έδωσε τη δυνατότητα να είμαι αυτό που είμαι.
Προσεύχομαι όλα τα βράδια πριν πάω για ύπνο και επίσης το πρωί, ακόμα και όταν είμαι σε ξενοδοχείο με την αποστολή της ομάδας. Δεν υπάρχει κάτι σημαντικότερο για μένα από το Θεό. Οκτώ χρόνια πριν κέρδιζα ψίχουλα. Ξέρω πως είναι να μην έχεις τίποτα. Ξέρω από που ήρθα και θα το θυμάμαι πάντα αυτό.”
Καλοί μου φίλοι, με πίστη όχι μόνο περπατάς, αλλά βγάζεις φτερά και πετάς....

Παραμύθια

Aς μιλήσουμε λίγο για τα παραμύθια. Ας δούμε πως οι δρόμοι της αρετής και της κακίας συναντιούνται και ανοίγονται σαν επιλογές στο δρόμο της ζωής. Οι δράκοι και οι νεράϊδες δεν είναι όμορφες ή άσχημες εικόνες του παραμυθιού, αλλά εμπόδια ή κλειδιά που μας οδηγούν στο δρόμο της ευτυχίας. Τα παραμύθια είναι η απεικόνιση της ζωής και είναι πάντα ωραία να τα ακούς, ίσως γιατί ξέρεις πως στο τέλος κερδίζει πάντα το καλό.... 

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ!!!!

Εκεί ψηλά!

Και σήμερα η ζωή μας καλεί να της δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Πάλι; Και πάλι...και πάλι και πάλι...Να είμαστε ευγνώμονες που και σήμερα έχουμε άλλη μία ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι... μόνο μέσα από τους άλλους. Κατανόηση, αποδοχή και συγχωρητικότητα. Συγ-χώρεση. Δικαίωμα και στους άλλους να έχουν το χώρο τους. Δεν ήρθαμε για να αποδείξουμε στους άλλους τι είμαστε, αλλά για να ανακαλύψουμε μέσα μας τι μπορούμε να γίνουμε! Στη ζωή, μας επιτρέπεται να κοιτάμε τον άλλο από ψηλά, μόνο για να τον βοηθήσουμε να σηκωθεί...και όταν σηκωθεί ο άλλος και σταθεί πλάι μας, τότε θα καταλάβουμε πραγματικά τι σημαίνει ψηλά...

Ανταλλακτική αξία

Το καλό και το κακό είναι δύο διαφορετικά νομίσματα, που υπάρχουν σε αφθονία στην τράπεζα της καρδιάς μας. Έχουμε την ελευθερία να χρησιμοποιήσουμε όποιο από τα δύο επιθυμούμε στις καθημερινές μας συναλλαγές. Και τα δύο θα μας δώσουν την "ομορφιά" της ζωής: Άλλος χαίρεται με το καλό κι άλλος με το κακό. Το μόνο πρόβλημα είναι πως στο χρηματιστήριο της ζωής κερδίζει, όποιος αντέχει να κρατά τις μετοχές του για πολύ ή αυξάνει τα αποθέματά του και δεν ξέρω πόσο αντέχει κάποιος να κάνει συναλλαγές του κακού για να πάρει περισσότερο στο μέλλον...
Σκέψου. Η ζωή δεν είναι μόνο ωραία, αλλά είναι και δική σου...

Μέτρο κρίσης

Ποιο είναι το μέτρο που κρίνουμε τον εαυτό μας και ποιο είναι το μέτρο που κρίνουμε τους άλλους; Όποιο και να ΄ναι αυστηρό ή ελαστικό, το σίγουρο είναι πως το μέτρο που θα κριθούμε όλοι μας είναι το ίδιο και είναι το μέγεθος της αγάπης, προς εμάς και τους άλλους...

Δασκάλα ζωή

Κάθε μέρα η δασκάλα - ζωή μας μαθαίνει να είμαστε πιο δυνατοί μόνο μέσα από τις αδυναμίες που αντιμετωπίζουμε, πιο σωστοί από τα λάθη, πιο ανθρώπινοι από την απανθρωπιά, πιο καλοί από την κακία, πιο ευτυχισμένοι από τη δυστυχία, πιο προσεκτικοί από την απροσεξία. Πόσο καλοί μαθητές της είμαστε όμως; Όσοι μαθαίνουν από τα μαθήματα περνούν τις τάξεις και προάγονται, ενώ όσοι κοιτούν το ρολόι για να περάσει η ώρα και να έρθει το διάλλειμα παραμένουν στην ίδια τάξη. Καλοί μου φίλοι, ο χρόνος δε χρειάζεται να περνά τις τάξεις, μόνο εμείς...

Υπερδυνάμεις

 Γίνονται θαύματα σήμερα;
Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν φτάνουμε στα όριά μας από τις δυσκολίες της ζωής, αναρωτιόμαστε, συχνά με οργή: "Μα δεν υπάρχει Θεός;" Φαίνεται όμως, ότι εκτός από τον Θεό υπάρχει και…
ο Superman σε αυτή την ζωή! Δεν ξέρουμε βέβαια με σιγουριά αν μπορεί να σώσει ολόκληρο τον πλανήτη, ωστόσο μία οικογένεια την έσωσε κυριολεκτικά από την καταστροφή. Την ώρα που όλες οι ελπίδες είχαν χαθεί για μία οικογένεια Αμερικανών, αφού η τράπεζα θα έκανε κατάσχεση στο σπίτι που έμεναν για 60 ολόκληρα χρόνια, εμφανίστηκε η λύση από το πουθενά.
Με δάκρυα στα μάτια, τα μέλη της οικογένειας, μάζευαν τα προσωπικά τους αντικείμενα και τα πράγματά τους, όταν ανακάλυψαν ένα ξεχασμένο τεύχος του περιοδικού Superman, στην αποθήκη του σπιτιού.
Δεν ήταν βέβαια ένα οποιοδήποτε τεύχος, αλλά το πρώτο, στο οποίο εμφανίζεται ο πλέον διάσημος υπερήρωας που υπήρξε ποτέ.
Η απελπισμένη οικογένεια απευθύνθηκε σε ειδικούς, οι οποίοι εκτίμησαν τον προσωπικό τους Superman στα 250.000 δολάρια, αφού συλλέκτες βιβλίων κόμικς χαρακτήρισαν το συγκεκριμένο αντίτυπο ως το «χαμένο δισκοπότηρο»...

Κάνε το καλό...

ΚΑΝΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΣΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ...

Κάποτε ένας φτωχός Σκωτσέζος αγρότης άκουσε τη φωνή ενός παιδιού που ζητούσε βοήθεια. Πηγαίνοντας κοντά είδε ένα παιδί που πάλευε να σωθεί σ' ένα ποτάμι από σίγουρο πνιγμό. Χωρίς να το σκεφτεί βούτηξε στα νερά του ποταμού τραβώντας το παιδί στην όχθη... Την επομένη, μια φανταχτερή άμαξα με δύο άλογα σταμάτησε μπροστά από την αγροικία του. Κατέβηκε ένας καλοντυμένος ευγενής κύριος, που του συστήθηκε ως ο πατέρας του αγοριού που είχε σώσει ο αγρότης.
- Θα ήθελα να σας ανταμείψω για την πράξη σας, είπε ο κύριος. Σώσατε τη ζωή του γιου μου.
- Όχι, δεν είναι δυνατόν να πληρωθώ για ότι έκανα, απάντησε ο Σκωτσέζος αγρότης, απορρίπτοντας την προσφορά. Την ίδια στιγμή, στην πόρτα του χαμόσπιτου εμφανίστηκε ο γιός του αγρότη.
- Αυτός είναι ο γιός σας; Ρώτησε ο καλοντυμένος κύριος.
- Μάλιστα, απάντησε με υπερηφάνεια ο αγρότης.
- Θα κάνουμε μια συμφωνία. Αφήστε με τότε να προσφέρω στο γιο σας το ίδιο επίπεδο μόρφωσης που απολαμβάνει ο δικός μου. Αν ο μικρός μοιάζει στον πατέρα του τότε, χωρίς αμφιβολία, μεγαλώνοντας θα γίνει κάτι για το οποίο και οι δυο μας θα υπερηφανευόμαστε.
Έτσι κι έγινε...Ο γιος του αγρότη αποφοίτησε από τη φημισμένη ιατρική σχολή της Αγίας Μαρίας στο Λονδίνο και είναι αυτός που έγινε γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο ως σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ, ο πατέρας της πενικιλίνης! Έπειτα από χρόνια, ο γιος του ευγενούς κυρίου, που σώθηκε από το βούρκο, χτυπήθηκε από βαριά πνευμονία. Ποιός του έσωσε αυτή τη φορά τη ζωή; Η πενικιλίνη!
Ποιό ήταν το όνομα εκείνου του ευγενούς κυρίου; Λόρδος Ράντολφ Τσώρτσιλ. Το όνομα του γιού του; Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ! Ο οποίος μεγαλώνοντας, θα κυβερνούσε τη Μεγάλη Βρετανία και θα ονομαζόταν, διεθνώς, «Πατέρας της Νίκης» του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...

Πρότυπα διαπαιδαγώγησης

Έκθεση μαθητή του δημοτικού με θέμα:"Τι να ζητήσω από το θεό".
"Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να...
με κάνεις τηλεόραση! Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω ..
να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Όταν είμαι τηλεόραση, θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται στο σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος. Θέλω τ' αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε-πότε μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!"
Η δασκάλα που το διάβασε την έκανε να κλάψει και o συζυγός της τη ρώτησε: "τι συμβαίνει;"
Αυτή απάντησε:"Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου".
Ο σύζυγος είπε:"Το καημένο το παιδί.Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί!"
Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε:"Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας...!"

Πραγματικός πλούτος

Ένας πλούσιος επιχειρηματίας απολάμβανε τις καλοκαιριάτικες διακοπές σ' ένα ήσυχο νησί. Μια μέρα δίπλα του έδεσε μια μικρή ψαρόβαρκα με έναν ψαρά, γεμάτη με μεγάλα ψάρια.
«Καλή ψαριά», είπε στον ψαρά. «Πόση ώρα τα ψάρευες;». «Πολύ λίγο» απάντησε ο ψαράς. «Τότε γιατί δεν έμεινες λίγο παραπάνω να πιάσεις περισσότερα ψάρια:» ρώτησε ο πλούσιος. Ο ψαράς τον κοίταξε καλά-καλά και του απάντησε:
«Το βράδυ κοιμάμαι όσο θέλω. Το πρωί ψαρεύω λίγο, γυρνάω στο σπίτι μου, τρώω με τη γυναίκα μου και με τα παιδιά μου και ξεκουράζομαι για λίγο. Το απόγευμα επισκέπτομαι φίλους και έτσι όλη η μέρα μου είναι γεμάτη»
Ο πλούσιος χαμογέλασε και του είπε: «Έχω μια από τις πιο φημισμένες επιχειρήσεις και μπορώ να σε βοηθήσω να γίνεις πολύ πλούσιος. Αν διαθέσεις παραπάνω χρόνο στο ψάρεμα, θα μπορέσεις να αφήσεις αυτή τη βάρκα και θα αγοράσεις ένα καΐκι, μετά κι άλλα, κι άλλα.... Στη συνέχεια, αντί να πουλάς τα ψάρια σου σε εμπόρους, θα τα πουλάς κατευθείαν στην αγορά, κρατώντας εσύ το ποσοστό του εμπορικού κέρδους, θ' ανοίξεις μια δική σου μονάδα επεξεργασίας ψαριών και θα γίνεις ένας σεβαστός επιχειρηματίας, θ' αφήσεις αυτό το χωριουδάκι και θα μετακομίσεις με την οικογένειά σου στην πρωτεύουσα.».
«Και μετά;» ρώτησε ο ψαράς...
Ο επιχειρηματίας γέλασε με την ψυχή του. «Αυτό είναι το καλύτερο μέρος της υπόθεσης! Στην κατάλληλη στιγμή, πουλάς όλη την επιχείρησή σου και γίνεσαι εκατομμυριούχος!».
«Εκατομμυριούχος!» σιγοψιθύρισε ο ψαράς.
«Τότε, μπορείς άνετα να αποσυρθείς σε ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι. Θα κοιμάσαι όσο θέλεις, θα ψαρεύεις λίγο το πρωί, θα επιστρέφεις στο σπίτι σου, θα περνάς τις ώρες σου με τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου, μετά το φαγητό θα ξεκουράζεσαι για λίγο και το απόγευμα θα επισκέπτεσαι τους φίλους σου.... Φαντάζεσαι λοιπόν, πόσο ωραία θα γίνει η ζωή σου, όταν θα είσαι εκατομμυριούχος;».